Alle inzendingen van Jasper de Jong

Donkerrode nachten slapen zwijgend zacht zonder slecht geweten zwetend tussen lakens. Sterren vallen zwijgzaam in het zwarte van de hel alles zal beter worden als straks de dromen zijn geweest.…

Woorden die je niet kunt horen zijn als een gebed zonder einde waarde kun je er niet aan hechten omdat je het gevoel niet kunt vertalen. Pijnlijk simpel spreken zinnen doorkruisen tevens je hart omdat je niet kunt bedenken wat er toch eigenlijk wordt bedoeld.…

Nergens was het zo stil als diep van binnen door het kloppen van mijn hart en het stromen van mijn bloed. Bewondering voor het leven en alles dat ik geef en neem want ik hou van alles dat het leven mij straks geeft.…

Vurig verlangen staat op springen in de wereld van liefde en angst. Niets kan bedaren wat zo krampachtig meer wil dan dat er nu kan zijn.…

Terwijl ik sliep droomde jij over alles in het leven en ik maar snurken niets maar dan ook niets heb jij aan mij zelfs niet als ik slaap. Laat mij maar achter in het donker onder de sterren die over mij waken en jou laten leven in jouw geluk.…

Wanneer ik een zonnebloem aanschouw voel ik het geluk al stromen en moet ik lachen vanwege die enorme vrolijkheid. Die zonnebloem blijft maar groeien en de wind heeft steeds meer kracht om hem te laten buigen maar barsten doet hij niet zo snel. De zonnekracht maakt het leven sterk en geeft het nog extra kleur tevens met die blauwe lucht…

Kun je misschien ook lachen dacht zij zonder te spreken. En misschien ook mijn regels naleven zonder teveel ophef? Ach ja, normaal gesproken lukt dat wel Maar vandaag is er even tegengas, Niet altijd kan alles leuk en aardig zijn, dacht ikzelf met een lach...…

Een zacht zonnetje maakt alles in het leven mooier geeft meer kleur en maakt men vrolijker. Alles wordt wat zachter bijna vreedzamer maar toch is er niets veranderd niet meer dan wat natuur. De invloed van de zon en daarmee ook de regen in je leven en het bestaan is dat nu wel zo aangenaam?…

De dagen gaan zo snel wanneer het winter is en je je thuis vermaken kan. De tijd gaat zo traag wanneer je werkt of je niet weet wat je doen moet. Het is eigenlijk maar relatief je hoort het tikken van de klok soms wel, en soms ook niet.…

Je kunt me zien en voelen toch doorgronden lukt je niet ik lach, ik huil maar het waarom is niet te begrijpen. Werkelijkheid is anders toch is gevoel mijn medicijn ik trek van buiten diep naar binnen en laat het nooit meer los.…

Winterse kou in november trekt door je lijf vanaf je tenen niets kan warmte brengen ook mijn hart is niet warm genoeg. De maan schijnt over de daken in een helder licht sterren stralen hierbij niet van geluk maar omdat het simpelweg niet anders kan. Buien trekken over je hoofd zonder je te willen sparen niets blijft je bespaard deze winter…

De liefde kent zijn wetten de één blijft hetzelfde de ander draait van zwart naar wit. -wie heeft de broek aan- Liefde kent zijn tol familiebanden kraken ergernis trekt over en weer niemand laat het stil. Ik wens niets te doen en zeker niet in amen te rusten er zijn woorden genoeg om ongenoegen kenbaar te maken.…

Ik ben verdwaasd vol ongeloof. Jij klein wezentje in mijn leven. Grote blauwe ogen kijken naar mij Grote blauwe ogen gegeven met een lach. Lief klein meisje, ben je daar zo opeens. Ik ben verbaasd, maar vind het echt wel leuk. Grote blauwe ogen kijken mij vragend aan. Grote blauwe ogen -van wie ben jij dan?-…

Jij tuimelt over dromen wentelt door het leven en slentert door de natuur. Innerlijke rust. gekust. De taal van schrijven met de ogen of met gebaren. Innerlijke rust. gesust. De tijd staat stil want we blijven hangen maar weten niets te zeggen. Innerlijke rust, verprutst.…

In je hart zit stille haat stille haat met stil verdriet tranen stromen rond je hart maar toegeven wil je niet. Ergens ver weg weet je dat er een einde aan gaat komen dat de haat en het verdriet weer als tranen kunnen gaan stromen. Jij bent hier en hier alleen niemand die je echt goed kent zo lief, mooi en intelligent daar weet niemand…

Ik voel de stilte door mij trekken omdat ik doodleuk niets van je verneem. Ik ben geen mens die drukte wenst toch wil ik wel wat geluid op dit soort vreemde dagen. Ik voel de angst en vrees omdat je het gewoonweg niet weet. Het gevoel is in verwarring een mix van vreugde met het gevoel dat het niet klikt. Ik kan slechts naar je kijken…

De lach op je gezicht nu je in de hemel bent. Je lijkt gevonden te hebben waarnaar je zo lang hebt gezocht. Hier is alles nog als toen alleen is er nog meer rust. Het lijkt wel alsof je mij mist of je wacht tot ik bij je kom. Maar ik kan niet twee werelden leven zeker niet met mijn geluk hier. Ik heb en maak plezier ondanks dat ik niet…

Wat zou het mooi zijn als niemand meer zou geloven in een God of Allah. Want het lijkt erop dat die religiën ons dagelijks leven laat verdoven. Het ontneemt een stuk vrijheid in het laten en het doen omdat men zweert bij het geloof. Als een ieder nou zichzelf blijft en elkaar helpt in zware tijden dan komen wij verder en zijn beter…

Ik kijk je aan in de bus omdat je per toeval tegenover mij zit. Er schuilt een verhaal achter die ogen in het leven van mijn onbekende. Het is zeker niet altijd even leuk geweest en misschien, nu nog steeds niet. Een ondeugende glimlach en oogcontact -die vriendelijke wereld- Als ik uitstap en langs de bus terug loop kijk ik nog…

Ik streel eindeloos je gedachten en terg je gevoel voor mij niets laat ik los in jouw wereld der twijfel. Als je jaren getrouwd zou zijn geweest zou je me al lang de deur uit schoppen maar nu is de spanning te voelen in jouw wereld met gevoel voor mij.…

De verbazing is te lezen wanneer ik woorden spreek die je raken als had ik dat maar en je huid begint te strelen. Ach meisje, het leven is zo goed dat die woorden van mij niets meer of minder zijn dan andere alleen dat je mij er nu bij ziet.…

Langzaam trekt alles van je weg zowel liefde als verdriet. Het leven lijkt weer op een hel je weet niet waar te beginnen. Het "thuis-gevoel" ontbreekt op de aardkloof van jouw soort, lijkt er maar één te zijn. Het bloed stroomt niet meer zo snel en je hart klopt harder dan jij wilt. Langzaam trekt alles uit je lichaam weg en gaat…

Ik zie je daar al staan heel alleen starend naar de zee kijkend, wachtend op de golven verlangend naar de rust en stilte. Je was aan het zoeken maar kwam niet verder genieten zat er niet meer bij het werd je allemaal te veel. Nu staar je vanuit de hemel en kijk je op ons neer je voelt de liefde waar je wist dat die bestaat. Je hoeft…

Ik fluister woorden maar ze komen niet aan om je te vertellen wat ik voel. Misschien wil je ze niet horen en begrijp je niets van wat ik zeggen wil. Ik praat voluit zinnen duidelijk en luid je moet toch horen wat ik voel. Je voelt duidelijk niets in ieder geval niet voor mij en daarom struikel ik schreeuwend over mijn woorden.…

Niets is zachter dan je huid en er is niets dat lekkerder ruikt. Heerlijk onbezonnen vind ik mijn weg langs je kin, je hals naar je mond. Mijn zintuigen worden speels verwend wanneer je lichaam wordt verkend. Ik hou mijn tempo traag daar waar geur en reuk samensmelten. De kou trekt uit je lichaam weg om warmte liefdevol te ontvangen. Weg…

Stil staan doe ik soms even wanneer alles voorbij lijkt te schieten. Stil staan bij alles wat gebeurt in de wereld in de vorm van een ramp. Stil staan brengt je niet veel verder toch helpt het je beter verder te gaan. Stil staan overpeinzen nadenken handelen. Stil staan bij het schrijven en zeggen van woorden en zinnen -verder…

droge ogen tranen niet zo snel je vlucht, maar weet niet waarheen de leegte in je angst in hard het gevoel is zo ontzettend kaal die pukkel op je arm vreet aan je de zelfverzekerheid is pleite je valt in het gat van je eigen bestaan terwijl er toch mensen om je geven…

Ik vlieg met vleugels van verliefdheid van liefje tot liefje naar liefje. Niets is fijner dan het gevoel van verleiding niets maakt angstiger dan dat boterbriefje. Ik zie haar kijken, staren in mijn hart ze trekt aan mijn verlangen, heel zacht. Ze wil met mijn praten, vrijen en spelen en het liefst van al, ik wil dat ze lacht...…

Geschreven woorden staan zo vast het schijnt zo definitief te zijn toch hou ik van die woorden die geschreven staan of gedrukt. Niemand kan die woorden jatten vervreemden en eigen maken fantasie en creatief is innovatief en dat is wat mij gewoon goed lukt.…

De dagen zijn te kort om van te leven de dagen zijn te kort om van te geven. Dagenlang denk je eraan wat te doen met dit bestaan maar denken is zonde van de tijd want je bent het leven zo maar kwijt. Leven is een gave genieten is een "must" Leven is zo heerlijk het moet voelen als een lust. De zekerheid van sterven is een ieder wel…