Alle inzendingen van Jasper

met een glimlach op mijn gelaat weet ik dat jij je mannetje staat wanneer alle mannen met je willen flirten allemaal tegelijk, niet eens om beurten ik laat je gaan, in doen en laten want inmiddels heb ik wel in de gaten dat de liefde die ons samen bracht nog altijd brand en nog immer lacht…

de avond is gevallen lopend door de straten lichtjes achter de ramen uit het café zucht muziek hol zijn de voetstappen sla mijn arm om je heen je kijkt me even aan een snelle kus volgt de deur slaat open licht wordt aan gedaan hang de jassen op en fluister een glas drinken door kaarslicht reeds aan jij zittend op de sofa reik ik…

Morgen heeft een verlangen om mooier te zijn en beter te gaan Tijd is echter onbelangrijk als je maar weet dat er ook gisteren was…

Vandaag een geluid dat minder is geweest dan het gisteren was Morgen schreeuwt nu al om gisteren en je begrijpt wel waarom…

Gisteren een klank gehoord die mooier was dan de weken ervoor, gelukkig Vooruitgang is zo fijn om te horen en ook te zien, zucht…

er staat iets op mijn tafel het zijn woorden van geloof steeds bij eten aanschouw ik ze er is niets dat ik je beloof maar ik heb vertrouwen in de vriendschap die je toont die geeft kleur aan het leven schrijf het bij op mijn tafel dan kan ik je woorden geven…

ik sta nergens op maar zou graag willen dat je naar me luistert probeer te begrijpen dat je niets meer bent dan wie dan ook daarom sluit ik niet af er is altijd een opening om te communiceren…

je woorden klinken betoverend zijn zacht als satijn kleuren de hemel avondrood je ogen stralen van geluk verdronken tot in je ziel verwarm ik met liefde je hart…

één woord zegt niet al te veel maar als de woorden gaan groeperen met elkaar en met tekens voor lezen kunnen zij gaan spreken als een zin je mening is wel degelijk van belang wanneer je hem maar motiveert met zinnen waarschijnlijk kun je nu ook begrijpen dat mijn woorden niet altijd kunnen raken…

een vallende ster geeft je een wens voor morgen maar denk niet te ver…

ik stuur je honderd rode rozen op een kaart de afstand tussen ons zouden ze niet overleven daar onze verliefdheid wellicht wat bedaart nimmer heb je me meer liefde kunnen geven jij stuurt mij een ontzettend lange brief waarin je schrijft me te missen maar helaas vraagt om net als jij te zoeken naar een lief als herinnering staan de rode rozen…

de nacht warm en klam schrijf ik woorden voor de liefde die ik ken ogen zo diep als zee waarempel dwaal ik neder tot aan een hart zo rood ik voel je kloppen en dein vrolijk met je mee de maan geeft acht en laat ons helemaal gaan verstrengeld aan wat draden tegen jou zeg ik geen nee…

met inkt worden woorden geschreven uit liefde voor jouw zwaarbegeerde hart strelingen die passievol geschreven zijn opgeslokt in een wazige symphonie wetende dat alles verloren zal gaan en het ogenblik snel voorbij vliegt woorden zijn vereeuwigd in oprecht "ik hou van jou" verschijnt gedachteloos…

geef me gewoon de tijd die alleen ik nodig heb om goed te verwoorden wat ik echt voor je voel wees vooral niet bang ik zal je hart omarmen maar ik weet nog niet of ik je bloed ook drinken zal…

de wereld danst in volle glorie ik sta er bij en kijk ernaar iedereen flirt en zoent elkaar godverdomme, geïnfecteerd op zoek naar een tegengif voor het geloof dat zweert angstig kijk ik vanuit mijn hoek de wereld is gek, gestoord met pijn zie ik de besmetting en alles wordt maar weer gedoogd geen geloof meer in de wereld want dat maakt…

teken de liefde en schets de waarheid kleur de dingen zoals je denkt dat ze zijn symboliseer het verdriet en de liefde in één veeg de leugens van tafel en leef!…

lieve zonnebloem zaai je eigen nieuwe kroost schijn weer volgend jaar…

alleen gezeten in een bootje op de zee helemaal verlaten wat moet ik er toch mee? de duisternis valt in dobberend op golven val ik maar niet in slaap onder eenzaamheid bedolven…

figuren waken op het terras sirenes vormen achtergrond waxinelichtjes wakkeren bier en wijn verwateren vrouwenlucht en mannenzweet temperen gesprekken snel de wegen tot zoete verleiding waar het orakel langzaam zwijgt…

Als rode gloed zich mengt in wolken zo wit als melk dan streelt warmte de hemel sluiten je ogen, voor heel even Gevoelens van liefde en verlangen dwalen langzaam af tot in de kern van je serene hart voor even, voel ik me zielsverwant…

kolkende waterstromen dansen onder de brug lantaarntjes deinen op de wind heb net een strijd verloren de rode roos nog in mijn hand godvergeten, het is balen ze zag me staan en wist het de deur werd dichtgeslagen de dreun voel ik nog in me lijf tranen van verdriet laat ik gaan -de liefde van mijn leven- heeft geen oren naar me de rode roos…

speels beschildert het witte linnen met kleuren die kwasten dragen gemengd als woorden in een regel combineren kleuren op het palet passie laat kleuren extra spreken die door wat alcohol ontstaat een levendig en kleurrijk spel maakt van wit linnen, diepe zinnen…

wereldwijd zijn er slechts een aantal -mensen die vertrouwen geven- maar goed je weet dat toch? nee, ergens ook weer niet je kent namelijk -alleen je eigen gevoel- wereldwijd het zijn er maar een paar…

verlangende hartstocht vreedzaam zinkend oplichtende woorden vertedert intens wijnrode kleuren doordringen maagdelijkheid eeuwigdurend verlies verzachtende nachten…

regen houdt van zon die liefde tussen beide maakt een regenboog…

de rust en stilte die zich van mij meester maakt zegt mij dat er iemand is die over je waakt je leeft voort in mijn gedachte en geest maar had toch liever gehad dat je er nog was geweest…

Woorden zijn er niet genoeg als ik uit moet leggen wat ik voor je voel woorden zijn er niet genoeg als mensen vragen wat ik bedoel woorden zijn er niet genoeg als ik wil vertellen hoeveel ik om je geef woorden zijn er niet genoeg als ik uit moet leggen waarom ik voor je leef woorden zijn er niet genoeg ook niet als ik graag vertellen zou…