Alle inzendingen van Jean Fermate

Onder mijn dekens van verdriet is het het beste uit te houden kan ik het beste van je houden maar ook huilen om het gemis Jou niet meer te zien jou niet meer te ruiken jou niet meer te voelen met jou niet meer te praten met jou niet meer te zoenen Maar toch blijf ik naar je kijken omdat jij het licht bent in mijn donker jij 'licht…

Onzekerheid is een eigenheid welke velen eigen is maar waarvan de veelal ontstane vereenzaming door camouflage na jaren verwoord tot een eigenschap eigenaardigheid onhebbelijkheid welke verre staat tot de zo dan door mij gewenste en wenselijke aangename verlegenheid!…

Soms krijg ik het steenkoud als ik denk aan mijn overlijden gevoelstemperatuur onder nul Me snel maar weer warmen aan het leven, zelfs al is het maar een waakvlammetje!…

Ze was al even langsgeweest; bloot nog natintelend bengelden zijn blote benen over de rand van het bed ze had hem gewassen ze had hem afgedroogd z'n haren gekamd z'n bril afgedaan z'n gebit uitgedaan z'n pilletjes en 'n slokje water Ze was er weer haar zachte handen tegen zijn zachte benen de pyamabroek optrekkend wegkijkend van…

Een diploma betekent een 'bereiking' van verrijking van je kennis maar vooral een bekroning leidend naar verloning van jouw verworven kunnen daarin zal je ook praktisch slagen Voor nu vooral geslaagd van harte gefeliciteerd!…

Wie z'n leven inricht op regen houdt het geestelijk langer droog!…

Als je veel te breed van stof bent snapt niemand meer je verhaal en uiteindelijk trekt niemand meer iets van je aan en sta je feitelijk in je hemd! Deze hartenkreet draag ik op aan JJK te R.…

Behoedzaamheid is de basis van het fundament dat kwaliteit van tijd oplevert Daar tijd voor te vinden daar tijd voor vrijmaken om daar uiteindelijk lange tijd van te genieten en te laten genieten begint met behoedzaamheid Deze hartenkreet draag ik op aan directeur Arend Boer van het Maritimehotel te Rotterdam.…

Op de Dag des Heren houdt Christus Open Huis maar de bezoekersaantallen lopen drastisch terug niet alleen de God van de Handel maar ook de God van de Liefde heeft last van de Krediet-Crisis!…

Collega, Bij een overlijden van een ander word je toch wat stil en zeker voor de nabestaanden als ze bekender zijn dan zo maar Jij bent voor ons zeer bekend en vanuit die betrokkenheid het samen werken, ons werkleven condoleren wij je met het verlies van je dierbare.... Wij wensen je veel sterkte niet alleen bij de uitvaart maar vooral…

Een weerzien na jaren tussen oude buren, familie, kennissen, relaties en/of vrienden blijkt vooral een (her)ontmoeting tussen mensen die niet moeten maar willen MENSEN: ouder ogende mannen, vrouwen met weinig of minder grijs haar kaal of kalende doorgaans door de jaren gepokt, gemazeld, gerijpt ziek geweest, beter geworden goed levend…

Ik hoef je niet meer te zien ik wil je nog wel voelen maar vooral wil ik me je blijven herinneren maar eerst gedenken met de kinderen en kleinkinderen en nog wat familie en vrienden als we je uitzwaaien bij je aanstaande uitvaart waarna je voor altijd in ons zal blijven bestaan en door alle gevoelens heen je blijven zien, weerzien!…

Als je weet wie je bent ben je wie je bent maar voordat je weet wie je bent ben je niet een ander maar ook jezelf soms bekender bij een ander dan bij jezelf De zoektocht naar jezelf je eigen zijn en wezen duurt soms een leven lang maar blijft ook verrassen tenminste als je voor verrassingen open staat en vergeet niet "HET HEBBEN…

Ik heb mijn zoon vandaag mogen wegbrengen weggebracht naar een instelling voor herstel Een grote man brengt een grote man onze wegen scheiden zich voor maanden Hij was teveel zijwegen ingeslagen hij zoekt de grote weg, de rijksweg geen arme verwaarloosde steegjes meer Hij heeft de goede juiste weg inslagen hij zal die rijksweg…

Gedichten lezen, horen voelt vaak als ingewikkeld Gedichten begrijpen, verstaan voelt vaak als nog ingewikkelder Gedichten laten indalen, bezinken voelt als het meest ingewikkelde net als bij Bijbelteksten dat kost menigeen een lang leven lang!…

Gedenk te leven dat met grote mate maar denk ook na met mindere mate maar wel af en toe over je dood na je sterven na je heengaan En dan met name aan je nabestaanden aan de achterblijvers voor wie 'het dag' blijft "Zij zetten je niet bij het grof vuil" Geef hen handvatten regel dus de uitvoering, vervoering van je uitvaart…

Als je ruimte steeds beperkter wordt ik bedoel, niet de fysieke, die vul je wel in maar je geestelijke ruimte dat unieke van je eige je eigen brein je eigen zijn dus niet de ruimte krijgt heeft je bestaan dan nog zin? Velen rondom je spreken van vrijheid, openheid en echtheid maar je merkt dat de intrinsieke dialoog niet begint dat…

Er staat 'n man wat schuchter aan de kant hij kijk nieuwsgierig door de coulissen naar een hemels paradijselijk podium waarop vele kunsten worden vertoond Ontdaan van alle aardse lasten voelt hij vrij zich stukje bij beetje, stapje voor stapje voor het voetlicht te treden en te zeggen "Dat kan beter, mijn naam is van Vlerken Ik ben regisseur…

Op de scherven van m'n leven bouw ik een nieuw fundament voor m'n levenshuis van morgen ook al is die toekomst onbekend neen ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte zal ik koesterend liefdevol lijmen tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…

Je krijgt veelal pas de intrinsieke waardering van anderen als anderen van jou de balans kunnen opmaken Jouw definitieve levensbalans direct na je overlijden als de dood nog kakelvers is... Dan wordt het verlies afgeschreven Winst toch.. en mooi meegenomen voor je eeuwigheid!…

Als je leven aanvoelt en aanziet als een wilde woeste overwoekerde tuin en je in je achterhoofd blijft horen: “I never promise you a rosegarden” zou je kunnen overwegen te gaan wieden, harken en het 'vuil' te verbranden! Wedden dat je door het oplichten van het vuur zelf oplicht en met een opgelucht gevoel gaat werken aan jouw tuin…

Als je buitenkant niet spoort met je binnenkant krijg je wat je ziet en vooral wat niet!…

Als ik als nacht-receptionist ook mijn rondes loop over oerverloze uniforme gangen van mijn hotel in Rotterdam dan bekruipt mij de angst van het vergaan van de pluriformiteit van de intrinsieke eigenheid van al onze gasten achter al die gesloten deuren Angst voor het wegvallen van die veelkleurigheid van mens en samenleving vooral van…

De Italiaanse populier geeft goede sier aan de lucht ook als je zucht omdat je je nek moet rekken Als er een boom zo heel gewoon tot de hemel neigt maar toch aards blijft weet jij je daaraan op te trekken…

Een begraafplaats spreekt me aan daar zwijg ik graag als het graf respectvol voor de gestorvenen Slechts de bomen ruisen wat en wat bladeren dwarrelen er vanaf God's zonnelicht schijnt op de veeal inktzwarte zerken licht de namen op van die mij voorgingen Ik stap maar weer eens op met lood in de schoenen stap ik mijn leven in hap…

Als je tijd voelt verstrijken en je wordt niet meer rijker maar armer en armer last van je darmen je voelt je steeds meer bang met een afnemende stoelgang Ga dan, ga dan, blijf, bewegen laat je figuurlijk rondzweven over de paden, breed en smal over de heuvels visa versa dal Ga met jezelf dealen, handelen ga samen of alleen wandelen…

De dood is niet exclusief maar inclusief het leven en voor een gedeelte in 'leven' te vervangen Doneer dus!…

De balansen van onze levens liggen uiteindelijk niet ver uit elkaar noch de verlies- en winstrekeningen Om maar de zwijgen van het korte persoonlijke, de liquiditeit het langere, de solvabiliteit en op termijn, de rentabiliteit Want als het onze tijd is vraagt niemand zich nog af hoe het met zijn of haar persoonlijke cash-flow zit of…

Begraaf mij maar onder een oude boom het allerliefst een eeuwenoude eik Maak een precies passend diep gat wentel mijn dode lichaam in doeken gemaakt van vers geschoren schapenwol en vertrouw me zo toe aan de aarde Zo natuurlijk mogelijk wil ik mijn lijk in de natuur laten begraven Dan zal mijn geest natuurlijk aardig en vol hemels vertrouwen…

AVAAZ als de wereld je aanstaat volg ons voed ons vecht mee!…