veroordeeld
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 
572
572Terwijl ik andere lippen kus
en donkere haren streel
en de zon zijn best doet
om jou uit mijn hoofd te branden.
en jij ver weg bent
je lichaam geheel
zomers en zachtheid dat verwend
wordt door gebruinde handen.
We komen elkaar weer tegen,
veroordeeld tot jou zo lijkt het wel,
als mijn vrolijkste paraplu
in najaarsregen…
Bezig met laden