Alle inzendingen van Jeroen

als het kookpunt is genaderd en de stoom de tuit ontsnapt bereid ik drank van verse kruiden terwijl mijn hart naar adem hapt warm mijn handen aan jouw adem leg mijn vragen in jouw schoot verlies de angst om te verdwalen omdat jouw hart mijn hart omsloot…

jij ruimt het sop uit stille waters wringt het vocht uit lichaamstaal maar je verdrinkt in lege dromen en plukt de boom des levens kaal ik scherp mijn geest aan botte bijlen punt de grens van mijn geloof maar wat ik ook de spiegel toe roep op schreeuwen na ben ik al doof…

de geknevelde gedachten binnensmonds gemompeld bundelen de krachten tot donderende preek als blindgestaarde dove kreupel weggestrompeld probleem vooruitgeschoven en urenlang van streek in benevelde vertrekken en drank ondergedompeld stokken de gesprekken zonder begin of end door uitgelezen zinnen en volume overrompeld valt ook hier geen…

Ze keek met grote ogen Kijk naar mij, zie mij nou Zei ze met haar blik Hier -dat is- ben ik De wereld om ons heen Kijk maar vaak en goed Ik weet zeker dat je stapsgewijs Steeds meer zult zien en doet…

Op de snelweg Waar het rustig rijden is Rijdt achter mij, steeds achter mij Het verleden Op dezelfde afstand Rijdt er voor mij, constant voor mij De toekomst, steeds die toekomst Langs lange vage lijnen Op deze weg Precies er tussenin, Daar rijden wij, steeds wij, Langs bijna voorbije strepen Omdat ik zie Dit kort moment, dit…

Een mens uit evenwicht zoekt balans Iemand in balans die zoekt niet Heb jij al gevonden wat je zocht?…

Soms is het ook een beetje lastig voor je Doe je in jouw ogen stomme kleren aan Vind ik die je zelfs nog sexy staan Hoe dan ook getrokken door je…

Jou zit het mee jij komt er wel mijn jongen Een man als jij wordt wereldwijd bezongen Zo rechtdoorzee jij hebt nog nooit gelogen en dan daarbij die helder mooie ogen Jij kan ons rustig stellen Dat zorgen echt niet hoeven Je weet ons te vertellen Er wonen hier geen boeven Je zag die immers nooit nog met hun buiten slepen Met maskers op en…

Opeens besloten zet ik de schutten van de sluis Open laat het water in mijn huis Lopen ook de klinken van alle deuren Niet meer gesloten laat het gebeuren Na gepieker en veel zorgen Bepaal ik mijn nieuwe doel Vandaag is nu en morgen morgen Ik volg alleen nog mijn gevoel…

Mensen zijn net wolken Ze waaien achter elkaar aan Zonder te weten waarheen, waarom Om het te zien, kan je er boven staan Wolken zijn net mensen…

Als je iets niet wil of kan Bekijk het dan van onderaf Zie het luchtig overkomen Sta versteld, lig paf…

Ben jij die droge doffe kurk? De wrijving die het groene glas doet glanzen? Of de korrels zand die vrolijk in het water dansen? Geeft de geest de geest? Of ben je zelf de wens die leest Van terug naar hier geweest? Een ding is zeker Je bent er nog niet uit Ineens breekt de gelijkenis, De vernauwing in de tuit…

Onlangs is een taalpurist bij 't woord 'spelfoud' uitgegleden. "Opzettelijk spel!", riep hij beslist. Later bleek hij overleden. Zijn zus, ze is jurist, voegde woord bij daad. De aanklacht van de advocaat werd dus: geschreven is met voorbedachte reden.…

Gooit de sigaret Alsof zijn aandeel machtig is In een kleine baan over de balustrade Knipperlichten verdwijnen Tot woorden van tussentijd Het ruisen kristalliseert…

winterwitte warmte lakens op een hoop broek over een leuning armen in de knoop hoofd diep in het kussen kussen op het hoofd maken zachtjes wakker doen wat werd beloofd…

Vandaag had ik geen idee Ik stelde ook geen vragen Koude wind waaide gewoon Met flarden van vlagen Tijd ging zoals het gaat Ik googlede op ‘Zwaal’ En de wind ging liggen Aan het einde van de straat…

Op het kruispunt van de Lemniscaat is elke weg dezelfde Iets voor twaalf Tellen elf schaapjes tien dromen Over één werkelijkheid Een datum verspringt Hedens zullen kruisen Een momentum wiegt Om twaalf uur droom ik Negen schaapjes op het droge Verdrink ik zelf de tiende keer? De kerkklok vertoont zich weer Cirkels en een klik…

Met boek en al op bank beland Vrolijkheid verwaait helaas Op bladzij drie en vier gestrand Buiten blowt weer bladerblaas Herrie nadert, ik krijg kriegels Om uit de ergernis te blijven Landt de kaft recht op zijn spiegels Valt ‘t besluit: ik ga weer schrijven Snel pak ik papier erbij Herrie klinkt nog uit mijn zicht Zomerblaadjes vallen…

In een opgeruimde kamer Strooi ik met gedachten En maak er een zootje van…

Zakelijk als een stroman Wat levert mij veel op? Als ik ergens geen kaas van heb gegeten Dan is het wel van geld Voor mij is winst - niets wil ik hiervan weten - Als zoeken naar een speld Hooibergen worden onder me doorverkocht Zonder dat ik het door heb Raak ik aan die speld verknocht…

Eigenwijs Soms wil ik maar niet luisteren Ik ben zo eigenwijs Laat ik argumenten varen Voor een te hoge prijs Al kost het soms mijn kop De meeropbrengst van alles - Ik zal het stiekem fluisteren - Levert toch meer op…

Pieter peuter Altijd als ik stress heb Krab ik als een kleuter Tot en met mijn tenen pieter-peuter Al is alles afgepeuterd - De wil wil niet beklijven Ik ben te beteuterd En te kriebeleigenwijs Om van me af te blijven…

Mijn agenda Als door mij delen van de dagen bij vlagen over wordt geslagen En ik niet weet wat gaat gebeuren Dan komt er iemand die gaat zeuren Plagend met een vrolijke stem Zodat ik mezelf afvragend Ietwat stressvol check of ik mezelf nog ben…

Slordig schrijven Onzin vond ik netjes schrijven Vaak moest ik er na voor blijven Op mijn schrift kreeg ik geen sticker In plaats daarvan flink op mijn flikker En weer een veeg als ik wat schreef Zonde toch van al dat miepen Juffrouw had toch kunnen weten Dat er ook nog zoiets was als typen…

Praatgraag In groepen ben ik niet zo stil Ik vergeet dat een ander ook wat wil En als men met een goede reden Niets te vertellen heeft of zegt? - Het is wat het is, al heb ik dat mis Dan klets ik het op mijn manier Wel weer recht…

Onbescheiden Onbescheiden ben ik graag met eten De koektrommel die is altijd leeg In mijn droom was ik het ooit vergeten Met mijn mond vol filodeeg Plechtte ik Bea toe te spreken: “Mag ik u even onderbreken? Geef mij uw Majestueuze hand en ik neem uw Koninklijke arm! …Bij wijze van spreken”…

Je blijft altijd wie je was In een lijstje opgesloten Een tafereeltje achter glas Waar zetten we jou neer? Het beeld dat achter blijft Ergens ver op zolder Of dichtbij in mijn hart…

gelijmde fragmenten fragiele gedachten breekbaar als flinterdun glas ik houd ze tezamen met denkbare krachten opdat ik blijf weten wat liefde echt was…

Ik lig nog op de grond Zonder mijn gewicht Precies zoals het hoort Vandaag ben ik vermoord In een kelder zonder licht Nog onbekend de reden Ik lijk wel een idool Wie vlucht onrustig voort? Zojuist ben ik vermoord Een schot uit een pistool Wolken sta me bij Zweef ik door de lucht? Ik lig hier leeg en koud Ik werd dus niet zo oud Maar…

In het donker onder de grond nestelt zich een droom Een licht beeld wil met wortels dwarrelen In de nog kleine kruin koekeloeren daden die Vrijuit met groene blaadjes scharrelen Een fijn vertakte doelstelling laat haar visie vloeien En haar missie stoeien in weer en wind De boom vraagt zich voorzichtig af Of ik er iets van vind Terloops…