En je kan zeggen
Wat je wilt
Maar je ogen spreken
Kleurboekdelen
Tranen
Van doorzichtigheid
Simpele vorm van verlatenheid
Je warme handen
Vol van oprechte spijt
En mijn armen
Rond het middel
Van een ander
Als teken van gerechtigheid…
Mijn spiegelbeeld
Is reeds geheeld
Van zware klappen
Mijn schaduw
Is nog steeds grijs
Van die ene, verre reis,
Naar land van ooit
En dan weer terug,
Maar ik,
Ik genees
Nooit zo vlug.…
Geen woord meer te delen,
Maar steeds verder op zoek
Naar zijn ware eiland
In de zee van liefde
Steeds meer omarmend
Van wat slechts herinneringen zijn,
Trotseer ik de telefoon,
Want,
Is het wel beter op te branden,
Dan nooit een kaars te zijn geweest?…
Kijk naar me.
Zie me staan,
In de schaduw van je lach,
In het zonlicht van je roem,
In de droom van je ideaal,
Zie me staan,
Kijk naar me,
En weet,
Dat ik er niet meer ben voor jou...…
1.365
Bezig met laden