Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Vroeger sloot men mensen zoals ik op, achter stevige, wrede sloten van een griezelig gekkenhuis vol martelingen door barbaarse instrumenten. Het verschil is minimaal nu ik beweer Rimbaud te zijn en hem ook werkelijk ben, zie ik ze kijken, met argwaan en angst in hun benauwde ogen, de ijzeren sloten van vroeger. Maar niet in staat om mijn witte…

Je zegt dat ik niet zo apart ben als ik denk en ik wil dat ook wel denken maar ik denk anders ik begrijp de ware gekken beter dan de ware normalen die beduvelen de boel maken het zootje nog groter met bibberloze hanegekraai in mijn hart blijf ik altijd klein ik snap de botte verharding van anderen niet hun blinde woede en vijandschap…

Ik kus je borsten, blijf plakken aan je tepels, want God is een Vrouw.…

Het spook van de bierbrouwer kwam de trap niet meer omhoog, hij was van zichzelf een sjouwer, omdat hij veel te zwaar woog. Al was hij wel wat afgevallen en dronk hij nooit meer gerstenat, wat zijn humeur deed vergallen, het spokenleed werd onderschat. Uit frustratie is hij toen gaan klieren, de nieuwe bewoners griezelden ervan, klokslag…

Het gaat dus echt gebeuren, binnenkort staan ze zij aan zij volop glunderend in de spotlights, maar dat doen circusclownen ook. Goed dan, dat overleven we wel, maar dan, wat gebeurt er dan! Ze zullen zich gaan bewijzen, geldingsdrang en opportunisme, de tegenstanders zullen ervan lusten, totdat ze zichzelf opblazen als extremisten, want zo…

Nachtenlang hebben we hetzelfde bed gedeeld, we waren naakt als Adam en Eva voor die rotboom, je erotische lichaam heeft me nooit verveeld en je handelen was de vervulling van een wensdroom. Ik mocht eindeloos met je grote borsten spelen, het hangen aan je tepels vond je zeer opwindend, je stond wel halfnaakt te pronken op kantelen, die frivole…

Na een warm lavendelbad stond je nat na te druppen op de blauwe badmat, je begon te huppen je borsten deden mee, je was blij bij mij te zijn, toen ik met je vree rilde je van de napijn over alle wrede eenzaamheid en je lichaam dat verkilde, sinds je de dagen met mij slijt krijg je meer dan je ooit wilde en we slapen tijdens zonsondergang…

Ik zou zo graag zo lang al eens geheel en al een liefhebbende vrouw willen omarmen en beminnen. Maar ik kom die vrouw blijkbaar niet zomaar tegen, of ik herken haar niet of ik durf haar niet te genaken. Misschien is mijn eenzaamheid en afzondering te onbetreedbaar geworden, zodat het onlogisch is dat ik klaag. Of God wil mij voor onnodig…

(voor Gerrit Komrij) Jouw hand beroerde mijn rechterwang en ik wist niet meer of het leven echt was, je verdween naar de Portugeze bergen, waar je boekenkasteel glinstert in de zon. Wat wilde je toch van mij? Je kuste mijn derde oog op de valreep van onze ontmoeting en ook ik verdween naar mijn evengrote boekenkasteel. Je dromen lagen in de…

Het is prima zo, ik ben een dichtende kluizenaar, die gelukkig is in zijn afgelegen grot met schemerlicht. Soms krijg ik bezoek van een zwervende beer, die enige dagen blijft logeren, heel gezellig, met honingwijn. De rest is toegift, waar ik extra dankbaar voor ben, prachtige wandelingen met superrode vliegenzwammen. Vrienden Rozenkruisers…

Ijsbergen breken in de nacht, ijsberen dobberen hopeloos rond, worden gek van het feit dat er geen grond meer onder hun berepoten te vinden is, zinken tragisch weg zonder dat de wereld dat ziet. Het liever niet weten wil. Groot excuus namens alle vervuilende economieën. Nee, daar koop je niets voor. Boten zinken naar beneden, zinken roerloos…

Maar wie kan leven met de ezels in een modderig weiland? Wie kan slapen met de konijnen in een donker bos? Wie durft wolf te worden onder de wolven, desnoods in een dierentuin? Wie een dakloze straatkat, die zichzelf voedt met de etensresten uit vuilnisbakken? Ik ben het allemaal geweest. Ik zeg niets meer. Ik verraad mijn onderduikplekken…

Leuk hoe je die Italiaanse schoenen in mijn ogen smeerde als Haarlemmer olie. Ik glunderde als een schaap zonder wolvacht. Debiel dus. Stom naakt. Je toonde me heel vluchtig het beeld van je geile tong in je rechter bovenhoek van je zoenmond. Die eeuwige icoon toont me de liefdesdaad, die ik ondanks alles zielsveel begeer. Dat weet jij, heks…

Het eeuwige lied blinkt in haar ogen en de goudblonde haren lopen tot de grond die huivert bij elke sierlijke stap. Haar bevallige gestalte drukt met slanke vingers op de zwart-witte toetsen van de piano. Für Elise geeft de maat van mijn erotische verlangen aan. Geboren in een kom van zuiver water drink ik haar. Mijn ziel drinkt door…

Het gedicht dat alle gedichten de loef afsteekt, dit koningsgedicht lezend is de Parnassus bereikt. Alle andere gedichten vallen in het niets. Dat voelt lekker. Geen gezoek meer, geen geploeter in talloze bundels, niet meer om drie uur 's nachts het licht aandoen om een prachtige volzin te pennen. Hier is het, zonder twijfel, het gedicht dat alle…

Ik weet nog dat wij destijds als jonge religieuzen vol ontzag het orthodoxe Rolduc bezochten, dat bolwerk van roomse standvastigheid met die ronde boog die als kerkterrein dienst deed en doet wellicht. Gijsen, ja, gij Gijsen! je stond te boek als een oude rot binnen de roomse traditie, een handhaver van de roomse leer avant la lettre, we waren…

Veredel met edele wijnen de kern van iedere ziel, laat duisternis verdwijnen als pijn in de achilleshiel. Aardse heersers zijn in wezen zwak, want er is een God die al hun falen ziet, in hun logica geen diepgang, alles vlak en ware liefde kennen ze niet. Goed dan, geen roem meer, het is lucht, die voor mij vergif is, voor iedereen overigens, dit…

Mysterieuze oester, wonderlijk blij in een zee van dromen. Ik was een boos kind, maar ik moest lief zijn, zoals gekooide dieren. Pure amethist weerkaatsend door sterrenlicht maar van binnenuit. Ongenaakbare ziel, waarom is het water zo bang voor het vuur? Er is een park en vol met gekwetste bloemen waar echt niemand wandelt…

Je nadert me meer en meer, je betovert me meer en meer, je borsten wippen bijna uit je BH als je me ziet, ik spring bijna met mijn mond open op jouw open mond, onze aura's verkleven met elkaar als parende slakken, je oppert zinspelingen die er niet om liegen, het is zelfs God duidelijk dat we met elkaar willen vrijen, maar er liggen praktische…

Pornopaleizen storten voorgoed ineen, wat er in nesten wordt gedroomd weet geeneen en dat is maar goed ook, laat mysterie mysterie blijven, want God is werkelijk niet van steen! God is in ieder mens, slechts dwaze mist doet het zicht vervagen, maar God is in iedereen! Het was in het klooster te Brugge, ik schuifelde in mijn zwarte habijt…

Vroeger schuivelde ik van kroeg naar kroeg, dronk ik alles wat ik maar lekker vond, rookte ik elegant mijn sigaretten, gluurde ik graag naar de stevige billen en de bolle borsten, die zo voor het grijpen leken, een hemel vol illusies, ik verdween erin als een arme sloeber, want geld had ik niet en ik kwam maar amper rond, zo werd ik een met mijn…

Jarenlang vond ik het een geruststellend idee dat jij als een laatste Mohikaan je kleurrijke schilderijën maakte in je Parijse atelier. Ik zag je vruchten her en der verschijnen op de meest vreemdsoortige artikelen, ik vond je de laatste levende van de oude meesters die nog schilderden met hun ziel. Soms als ik depressief ronddoolde en…

Jij ontploft nog eens van je honger naar seks! Dan wens ik nabij te zijn, lijkt me jammie-jammie! Van jouw heiligdom wens ik slechts te dromen, want in de werkelijkheid klappen alle vreugdeballonnen kapot en daarbij; een naïeve engel wens ik niet te ontvleugelen, laat staan te genaken. Immers, duiven klappen uit eerbied, wanneer God tussen mensen…

Eens verscheen je op een zomeravond met je ideale, blote borsten voor het slaapkamerraam, fel verlicht, als een engel die niets vreest. Ik zag je weer, op diezelfde plek, met tepels stijf van geilheid, even heftig als de naakte buik met de paradijselijke navel. Je profiel aristocratisch geschilderd door Rembrandt en je voeten nederig in plastic…

Als dichteres was je groots en gevierd, ik mag wel zeggen meer waard dan je prominente vader, die prat ging op zijn politieke grootheid, maar jou intussen onderwaardeerde en geen aandacht schonk. Na je biografie en je biografische filmbeelden ben ik volop in je gaan geloven, zoals ik in vele literaire grootheden geloofde. Je had de zee uiteindelijk…

Wij zijn de boekenwurmen die in plaats van boeken onszelf opeten - en de wurmen maar lachen, die vreetzakken! Ik heb in je rondgedoold als een priester in zijn kerk, ik heb veel wijsheden van je geleend, je bracht me veel rust in een hectische wereld. Ik werd verliefd op de mensen die in jouw heiligdommen werkten, wilde net als hen zijn…

Ze had de zee meer lief dan het leven, alleen begreep de zee niet waarom haar liefde zo ver ging. 'Hier ben ik niet voor gemaakt!', dacht de zee vol schuldcomplexen, maar kon haar niet tegenhouden, terwijl ze alsmaar dieper wegzonk, terwijl het leven uit haar wegvloeide en er nooit meer een nieuw gedicht geschreven werd. De zee heeft haar…

( voor Hanneke ) Het lijkt wel alsof de duivel ermee speelt, dat onze tongzoen niet bekend mag worden, hoe mooi ik er ook over dicht, de doem van censuur torpedeert mijn integriteit continu. Terwijl onze tongzoen toch zo heerlijk was en zo verboden, omdat je een ander had, ook een dichter net als ik en weer een vriend van mij, we zaten in…

Onder de Morspoort uit 1668 te Leiden komen zoete wietgeuren mijn neusgaten opvrolijken. De stemmen boren door mij heen als pikhouwelen in zachte mosculturen. Ik moet hier weg, voordat de wachters komen om mij aan hun speren te rijgen. Ik hoor ze al komen. Het is pikdonker. Naar buiten, jij, vagebond, ga bodemloos verrekken, het grijze in.…

Ik zie al langzaam wat rook komen, maar die rook komt uit mijn hoofd, Indianen in mijn Grand Canyon, zelfs dat is onderdeel van een kapotgeroest maan- landschap. Ik zie door ogen die niet van mij zijn. Buitenaardse wezens bezitten mij. Ik ben te open, een makkelijke prooi voor priemende ogen met ver- drongen gezichten, zwevende gestalten die ik…