Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Ik smacht naar hen, maar eenmaal binnen handbereik ben ik een angsthaas.…

Wie ik was voordat de woordenhel mij begroef staat op uit de dood...…

Het verweer is murw, de onbreekbare spiegel gluurt al om de hoek...…

Het Nederlandse luchtruim is verboden voor alle vliegtuigen...…

Geen voelsprieten meer en mijn vleugels zijn kapot maar ik adem nog.…

De gouden engel heft zijn bazuin en blaast zijn overwinningslied.…

Onder het afdak van jouw borsten schuil ik fijn tegen de regen.…

De liefde die stroomt maar geen bedding kan vinden uit zich in tranen.…

Elisa was echt Lou Andreas-Salomé en ik was Rilke.…

Na alle woorden zie ik jou in stilte weer en ik zwijg voortaan.…

Vreemde maanwagen doet zijn rondjes op aarde rijdt op liefdesvuur.…

Olieboortorens van Shell zijn een tikkende tijdbom en vuil spel.…

De aartsengelen beslissen vandaag over de klimaatcrisis.…

Dat Extention Rebellion paraat is pleziert de Schepper.…

Een ijsbeer klopt aan bij het hoogste gerechtshof van de aardlingen.…

De lieve glimlach van Elisa Nielsen blijft mij achtervolgen...…

Onder haar rokken is de toegang richting het kundalinilicht.…

Een mezzosopraan uit Urk genas het nare frigide gesnurk.…

Pure amethist weerkaatsend door sterrenlicht maar van binnen uit.…

Ongenaakbare ziel, waarom is het water zo bang voor het vuur?…

Het vuurtorenlicht op mijn hoofd brandt dag en nacht tegen de stroom in.…

Er is een park vol met gekwetste bloemen waar echt niemand wandelt.…

Het schichtige hert dwaalt over bloembladen, mantel van Jahweh.…

Mysterieuze oester, wonderlijk blij in een zee van dromen.…

De woorden bekruipen mij als bloedzuigers en aasgieren, er is zelfs een woord, die van lotje getikt bij de vijand aanklopt en een monsterdeal claimt. De engelen aanvaarden dat niet en God schudt zijn wijze en getergde hoofd, waardoor de bloeddorstige jagers uiteen gejaagd zelf als prooidieren worden opgejaagd. De fluisterende engelen zeggen…

Ik heb een lieveheersbeestje van een plastic paal gehaald en met mijn wijsvinger op een bloeiende plant gezet.…

Er golven witte kandelaars door de nacht ik zie hen op de weg naar Thebe ver van de blinde massa Het bovenaards ivoor van engelen draagt mij en gouden meeuwen krijsen onze naam zij hekelen de getergde gnomen die met hun waanzin de aarde vermoorden die niet net als ons op blote voeten door de kasteelgangen stampen bezaaid met glasscherven…

In zijn kraaloogjes schemert een echo van het eerste godenrijk terwijl hij langs de vastgeroeste scharnieren van de blinderingen hipt bekijkt hij de vogelkooi vanaf de binnenkant en regent het wonderen in zijn bakje voer zijn bakje water en de stemmen in zijn alerte kopje die net als mijn hoofd teder knikt naar een helderziende vrouw…

Ik droom van een tropisch eiland vol met engelachtige harpisten en beeldschone sopranen, die mij met de mooiste klanken benevelen. Er vliegen duiven van bergkristal en ik zie er pinguïns met parasols, wat ongekend grappig zou zijn indien er geen serieuze ondertoon zou zijn net als in de spirituele wereld en vanuit de zandstormen op het…

Ik weet dat er engelen zijn die zich ophouden in de schemer, minzaam zwijgend, die ik in mijn ooghoeken zie, hun edele gestalten tot mij nemend om ze te overladen met spiegelend goud. Er was een grijze kraai met een zwarte bolhoed, die mij toeknikte als een oude, alwetende tovenaar. Ik droom van een eiland vol met engelachtige harpisten…