van dichtbij
kijkt ze wat snoezig
verlegen van het ene in het andere
met haar haar vermoeid
en kleverig in opgewonden zweet
nog buiten adem
een kusje
en glimlach
waarna tijdloos
een warmte
onze wereld vult…
de wereld vervaagt
waarbij vingers
teder aarzelen om je
onbeschenen huid te roeren
ongecontroleerd
speelt je adem
over mijn borst
verlangen
drijft uitstel
de magie
raakt
waarna een kus
sensueel
je hals verwent…
je loopt me voor
mijn hand in de jouwe
sensueel de trap op
waarbij je halverwege
inhoudt en stilte zoekt
in mijn ogen
neen
spanning
overheerst
gezonde spanning
waarbij onze handen
rusteloos in elkaar
spelen
visueel ook tastend
verkennen
stof heeft nu geen nut meer
plagen
ontsluiten
heerlijk zacht
je huid verwent me…
vooreerst dit jaar kruipt de zon
door het raam van de veranda
lichteiland van oranje pompoen
de oogst heeft hier
de rust gevonden
met grauw geworden
maïs en sierfruit
herinnering aan
die laatste warme dagen
met mok warme thee
staren naar avondrood
en gouden regen…
de houten trap van de veranda
kleurt groen weg van het mos
één met de tuin
kronkelpad langs
wildernis
tot aan het poortje
-vergroeid met
de haag-
en er achter
landschapsglooiing
schilderwerk met zon
als penseel…
1.387
Bezig met laden