Alle inzendingen van Jolijn van Rijn

Ja, de bloementuin van mijn moeder machtig mooi en magnifiek al die kleuren, 't was een plaatje memorabel en uniek viooltjes en een vlijtig liesje lelies van dalen kreeg ik mee voor in een heel klein vaasje u deelde uit en was te vree rododendron en rozen zo schoon en heel subliem en vandaag op mijn geboortedag die herinnering intiem…

Er is stilte en ik ween mijn moeder is niet meer ze is nu heen er zijn woorden tekort om mijn emotie behoorlijk te ventileren mijn verdriet is intens niet te formuleren liever gesprek ontwijkend dan woorden niet toereikend bedrukt en bedroefd diep gevoeld verdriet het vertaalt het verklaart het niet het zegt niet wat ik bedoel het vertelt…

Mooie momenten het zijn er een miljard ik zal ze blijven koesteren bewaar ze in mijn hart…

Daar ligt oma achter glas ik wou dat er geen Corona was we schrijven woorden op het glas door Corona sterkte lieve oma.…

Grimmig en grauw de wereld in het nauw is er straks alleen maar blauw in de straten om ons heen de wereld is in rauw vaccin voor het virus kom toch gauw de wereld wacht de wereld wacht op jouw.…

Ik zag mijn moeder door het raam van glas ik had dat kuchje ‘k wou dat dat er niet was ik zorgde ik hield me aan de regels ik deed zoals van me wordt verwacht om m’n moeder te beschermen ongeacht dat ze binnenkort sterven gaat tranen zag ik tranen op haar gelaat we huilden met glas er tussen ik zwaaide en gaf haar kussen een ongekende…

De lente lacht de lente leeft de lente leidt de lente heeft iets levendigs iets lichts ik leef er op los en laat mijn lasten los de lente lokt de lente kust de lente geeft mij levenslust. Ga het ook beleven en laat de lente in je leven.…

Vriendschap is kostbaar magnifiek en mooi gunnen en geven lachen en leven en de stap is onvoorstelbaar klein om in tijd van nood er juist ook dan te zijn.…

Vrede op aarde zingen we uit volle borst maar wat heeft het voor waarde in een wereld vol gebrokenheid waar soms te zoeken is naar harmonie en genegenheid temidden van pijn en verdriet, ziekte, afscheid en gemis, temidden van de armoede die in ons land aan 't toenemen is. Temidden van de eenzamen, jong en oud, bij angst voor gewelddadigheid…

Als we woorden spreken en bewust zijn van de autoriteit, en de invloed en gevolgen, spreken we alleen nog maar woorden van optimisme met integriteit en met hoop voor morgen.…

Genietend van de schoonheid de schoonheid van de natuur vraag ik me af waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd, de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd van de kleurenpracht alles wat rijpt en openbloeit alles wat stijgt en hoger…

Ik snak naar stilte in mijn denken, ik verlang naar rust. Ik smacht naar kalmte in mijn gewoel, ik verlang de kust. Die mooie plek waar zand en zee zich scheiden, daar waar uitzicht is, waar ik mijn sores van me af laat glijden, daar waar ruimte is. Het lijkt wel alsof ruimte mijn drukte sust, ruimte keert drukte in vrede en rust.…

Ik jaag naar orde en overzicht, ik streef naar balans en evenwicht. Balans schept orde, zicht en blijheid, balans schenkt vrede, rust en vrijheid.…

Zij staan overdag paraat zij waken 's nachts zij slapen als het gaat ze zorgen als er gezorgd moet worden ze troosten als het nodig is ze doen wat er wordt gevraagd de zorg eindigt pas als het stopt de zorg stopt pas als het eindigt de zorg houdt pas op als zij zelf komen te overlijden als een afscheid komt van hem of haar een leven lang…

Gevochten voor mijn onschuld, gevochten voor het recht, ook bekend mijn eigen fouten, een pleidooi eerlijk en oprecht. Maar het mag kennelijk niet baten, het leidt niet tot gesprek, geen mogelijkheid tot erkennen, geen mogelijkheid tot herstel, er wordt alleen geoordeeld, er wordt niet geluisterd naar wat ik vertel. Bedolven onder beschuldigingen…

Kwam de waarheid maar naar boven, kwam de waarheid maar aan het licht, kwam de waarheid maar ter sprake, die alles juist belicht, vanuit het juiste perspectief, waarheid, kom.…

In woorden kon ik de situatie schetsen, in zinnen is het gebeurde geformuleerd, in tekst is de waarheid helder, verbaal heb ik mij verweerd. Vertrouwen beschaamd, iets kostbaars van me afgenomen, het maakt me niet meer uit, als ze anders geloven, God weet de werkelijkheid, en wat niemand van me af kan nemen, is mijn waardigheid.…

Zou de zon de zomer brengen, zou de zomer zonder zorgen zijn, zouden de zorgen worden weggenomen, zoals de zon zo warm en zacht kan zijn. Zomer kom en laat de zon haar ding doen met haar zonnestralen, verwarm mijn hart, verzacht mijn ziel, verlangend naar morgen, een zomer zonder zorgen.…

Ik kan me niet verdedigen, het lukt me van geen kant. Ik sla dicht en heb geen woorden, het wordt stil en pijn komt naar boven, pijn van beschuldiging, machteloosheid en onrechtvaardigheid krijgen de overhand.…