Hij heeft er niet voor gekozen
In dat deel van de wereld te worden geboren
Zijn wiegje, gemaakt van oude bananendozen
Reeds bij zijn geboorte bij voorbaat beschouwd als verloren
Zij heeft die keuze ook niet gekend
Aan de andere zijde ter wereld te komen
Voor haar geboorte was reeds bekend
Zij zou alles kunnen krijgen, waar ze maar van zou dromen…
Ik heb de tijd van mijn leven
Geniet van ieder moment
Maar opeens, soms maar heel even
Word ik overmand door een gevoel van sentiment
Gekweld door onbeantwoorde vragen
Over ‘waarom toch’ en ‘hoe’
Raar, maar zoiets kan soms dagen in me blijven knagen
En maakt me geestelijk leeg en moe
Wat ik dan nodig heb in zulke tijden
Is de steun van…
De roos, als symboliek
De roos, als lach en traan
De roos, symbool voor de tragiek
De roos, waart je in een vrolijke waan
Een roos, staat synoniem voor hartstocht
Een roos, die jouw liefde symboliseert
Een roos, voor de jongen om wiens gunsten je zo vocht
Een roos, voor de jongen die jij zo adoreert
Een roos staat ook synoniem voor verdriet…
Door mijn nat beslagen ramen
Zag ik jouw vertwijfelende blik
“Waarom nou weer ik?!” Je begon je lichtelijk te schamen
Je liet nog ’n traantje, gaf nog gauw ’n laatste snik
Wat is er toch, dat ’t mij niet lukt?
Waarom ben ik toch steeds onderhevig aan misfortuin?
Onder welk onheil ga ik toch gebukt?
Waarom valt alles wat ik opbouw toch steeds…
Hé jij, lieve kleine meid
Zo mooi, zo onschuldig en nog zo klein
Met je reebruine kijkers wijd open gespreid
Nog zo kwetsbaar, zo bijzonder, van binnen nog zo rein
Uit de loterij voor pa en ma ‘t winnende lot?
Of een geslaagde speling der natuur?
Of misschien toch de perfecte schepping Here God?
Je ligt te slapen, zo prachtig, zo mooi, zo puur…
Dat ‘ie’ voor altijd mag blinken
Aan de hemel, die stralende ster
Haar naam uit eenieders mond respectvol mag klinken
In je hartje zo dichtbij, in werkelijkheid zo oneindig ver
Dat ‘ie’ voor altijd mag schijnen
Tot ver voorbij ‘t einde der tijden
Je kijkt omhoog, denkt aan haar, de ‘mijne’
Weet dat jullie zielen ooit naar elkander zullen leiden…