Alle inzendingen van Jos Zuijderwijk

landgenoten vrij gevestigd in gastvrij frankrijk klagen hun bramen groeien te heftig ze schrijven privé uit hun stulp om publieke steun tegen die plagen op hun landgoed en tegen fransen die communautair weer niet te hulp wel op trekvogeltjes raak schieten ze zeggen ga breken rukken en branden met glacé's tegen bloed aan je handen of…

meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid goed gevuld met weetjes van wanten flexi in allerhande varianten contactueel zo hoog begaafd ziet ze toch pompen of verzuipen zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en knaagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze knakken op één mankement…

Hoewel ingezetenen der Twaalf Provinciën aangedreven door leringen en predikatiën van ouds in geweten druk in de weer waren met het rakelen blootleggen en opschonen van zonden tot gevoel van schuld en spijt opdat elkeen needrig in zijn schulp kruipt blijkt dit niet genoeg voor de ambtenarij Willen wij al onze zonden in wetspiegels klaren…

het spel op de wagen verloopt zonder spermatofoor de mijne dringt vanzelf direct door in haar van gewone hooiwagen we doen het op een hooi of roggemijt stralende zon geleidt onze stroom energiek vief toch tikkie loom wakker niet tot het uiterste bereid slaat zij groen geel paars uit bij de daad trek ik deswegen te laat terug of merk het…

de gedachte was lakenhal staat er niet voor niets op klein deurtje poppenhuisje je weet het gewoon niet of en wat daar achter school nu heimelijk schuilt kijk naar dat silhouet heel droog is je schaduw wie weet van die open mond jij ziet geen geluid horen wij antennes wie weet wat daar puilt…

hoe droog kan de zon op zondagmorgen vroeg onder cv-loze omstandigheden één-en-twintig oktober in huizen schijnen zojuist nog vóór de marathon twee hoog pal tegenover zag ik een paar vief was partijtje wit eerste klas door-en-door-nat binnen hangen hoog aan gespannen lijnen overdwars recht aan stangen dat wil zeggen hij droeg zij…

'Wacht...ik zie een adelaar overvliegen! Schitterend! Ja het is op Franse televisie, maar toch, dit is echt een gebeurtenis!' Door je te lezen ontdekten velen met mij een wereld bij ons binnen niet om te schamen en veroordelen wel te verwonderen beleven in zinnen Met gevoelens oprecht diep en grandioos die tevens en vooral ook innig…

Hoe deernis wekkend schouwt ons Schoklands' noordpunt tal van iepen in karkas voor eeuwig verloren op een rij het kimportret schaduwt takken bladerloos en vogelvrij tijd dat-ie eens gumt zo de Heer hier heeft gestunt Schokkers korenwijn staat om klaar te schenken eenmaal droog kwam ziekte via stadsbomen binnen reden wellicht te overwegen weer…

op de grote roofvogelshow bewoog de bazin met haar vingers zwart in het kleed druk heen en weer naar de europese oehoe naar ze zei vier kilo om zich in haar handschoen betaald te laten hakken voor gasten die plaatjes schoten mooi dat die reus zich niet liet uitdagen hij gaf me een knipoog zij werd toen echt boos met blote hand…

bijzonder aan dichters is hun aparte positioneren op de marktplaats zij staan er altijd los van de vraag is er vraag naar neem van mij aan een type marketeren zonder evenaar geen haring of hemd of het is afgestemd worden behoeften dichterlijk gewekt draagkrachtig en potentieel aanbod overdondert disproportioneel daar komen de curven…

hij zo jong nog we gaven hem eigenlijk pas geboren toch kreeg een plaatsje daar op Zorgvlied kerkhof aan de rivier je bent er mooi nooit klaar mee het stormt en regent altijd bij die steen bij al die andere jongskes met gelukkig uitgehouwen ik kan het nog lezen zijn letters verf houdt het hier ook niet twintig al weer zou hij…

Zoals Lucebert schreef poëzie is kinderspel wie de poëet is werpe de eerste steen werpt hij dubbel zes hij gaat meteen verstoten van alle aarden naar de gevangenis intens tot zijn verdriet Gooit hij ze niet of eenmaal in de bak de eerste keer wel ook bevrijding na een poos het heeft geen waarde alle poëzie is weerloos da's eigen aan…

Opbouwwerk zegt Minister Middelkoop dekt niet voldoende realiteit of/of kijken vertekent onze beelden we zijn vechtmissie tegelijkertijd Doe recht aan spanning rouw en verdriet van geliefden familie en bekenden van hen die daar hun hachie wagen geen stap vrij kunnen verzetten bij al maar mijnen en hinderlagen Daar zijn nu inmiddels sprekend…

konijnen apart al door hun geknaag zijn tevens bijzonder als copofraag niet dat ze al hun keutels opeten puur alleen de half zachten nat aangemaakt tijdens nachten herkauwen doen ze dus wel wis en waarachtig dat maakt de koe echt heus niet tot konijn houdt de één het binnen op voor de schijn de ander vreet vies met lak aan decorum half verteersel…

Dat was me wat bij Max-tv's Geheugentest korte lange termijn werk plus primair presentatie Harm en Loretta met flair doldwaze uitslagen en er bleek geflest Gemiddeld waren a-select doorvoede seniores sigificant zo misselijk makend deviant dat neuropsycho's op nulpunten aangeland hun professie beleefden als vat vol sores De steekproef…

languit en schijnbaar in kennelijke staat 's morgens vroeg zo tegen half zeven ziet men hoe de stad begint te leven uit een pui midden aan mokums' leidsestraat je ziet dat die dagopeners in spoed niet groeten niet naar beneden maar steeds recht vooruit kijken zodat ze geen ogenblik vrij hebben op lijken misschien met smoes dat ze zo hoog nodig…

dansend over steentjes golft hij door landschap ziet in rivier water kringelen riet wuift zacht naar wie weet hengelaars vrolijk toch geen beet met eigen bier op kleine tap wurm glinstert in het zonnetje zilver krioelt in een tonnetje hij lacht en voelt licht gespot gaan fietsers bellen luiden hij zweet geen peentjes wie kan hem nog…

er zit een beer vast in mijn keel die knijpt de boel dicht hij bromt en hij snauwt er zit een jongedame op mijn netvlies donker uit suriname zij zegt ik dicht ook ik zit op mijn zitvlees zienderogen meer van de kook mijn ogen spuwen vuur ik krimp van het zuur…

kiezels zijn te gek om bloemrijk vervuld nazomers te betreden niets gaat er werkelijk niets boven zwijgen en dan wandelen over het slingerpad langs de amstel elke stap die je zet hoor je jezelf knarsen niets hoef je te doen dan het in lucht verheffen en laten dalen van je schoen…

Wat opviel bij volle luister in de troonrede was dat De Kroon heel geen aandacht schonk aan geruk getrek aan ex-excellentie Verdonk zaterdag op tv zichtbaar door vele ereleden Eén hunner trachtte haar vals te paaien bood Rotterdam voor over twee jaar aan terwijl de kiezers daar dan over gaan maar Rita liet zich geen oor aannaaien Typisch…

reclame in blokken nieuws in items afgehakt bij nova nieuwkerk witteman koffie kakel gunneman alles van hetzelfde laken je feest voor tachtig jaar je schrijft een leuk boekkie je bent hapklaar je klokt lekker weg waar is de armatuur ieder houdt zijn mond angst voor wilders verdonken rest teasen verleiden lonken narigheid en lijden voorverpakt…

zij springt van levensvreugd in het rond zingt van radijsjes mirabellen en bananen knijpt in perzik cox conference pompoenen vruchten zacht aan steeltjes om te zoenen ziet haar mango's teer omzichtig wegen die de stagiaire op schaal los vasthoudt om te verstillen ze mogen niet bewegen daar zij anders de uitkomst niet vertrouwt hij denkt…

Bewijs te over dat Grönnen door ook maar een beetje Wad niet serieus wordt ingeschat zijn de Zuiderduintjes - eiland tussen wadden en dijken In stad en ommeland denken ze niet eens zozeer klinkt niet als één het zijn er vast meer Eerder wordt verder gezocht ten zuiden doordouwers zelfs tot voorbij Arnemuiden niemand komt op het idee…

an deed het nog onbeschreven met jan en alleman zoals u nu kunt lezen kwam er geen narigheid van ze begon vliegend internationaal frans met een brit boven het kanaal ontmoette guyo gevederd uit yugan pikte hem dansend in bij de can-can dat zagen twee walen die gingen te han diep in de grotten voor drie-in-de-pan later dan verwacht kwam doctorandus…

gisteren op de koffie trilden ineens tante's handen mijn vader's voeten deden het ook die laatste keer zonder ophouden dat ik hem moe en kort van stof samen met moeder thuis trof herinneren doet zo'n pijn vooral nu in de weet dat vanwege vroeger en alles bij elkander je toen nog steeds zo stil en niet anders kon zijn het was nu…

met eierkapsel op z'n wulks tikkeltje pinnig stekelrogs enterde ze zeecafé de makreel van oudsher jolig en fideel joop de jutter in haar zog als steeds kokkels bol op zak strandgaper met aan alles lak brutaal in beeld nog hondshaai ruim betekend door veel kraai ze zag er echt niet uit mijn venusmosseltje van weleer - durf het bijna niet…

de heer sjaak m.(van maria) langereys als ex-hoofd bij ons lager onderwijs tot 2000 hier woonachtig en werkzaam daarvoor meermalen hoog onderscheiden thans behuisd in verzorgingsflat lucia is waarlijk lang de eenzaamste niet weliswaar is zijn trui al dood maar met de geluksbode op schoot wuift hij minzaam aan zijn raam naar elke passant die…

wat rest van de zomer is een rechte lijn oranje rood verlicht waarop je kunt schrijven in gedachten verzeild liefst een gedicht met vulpen ultra marijn van gevoelens piekend in golven bij spetters blinkende lijven speels onder spatten bedolven waar je soms nachten mee deelt…

wie weet niet van tribadie ouder dan dijken of delfts blauw oerhollands wat een traditie heet in namibië nedertaliger nog gewoon koekstamp en giggel prachtig mooi evenzogoed toch je denkt koffie postzegel grinnik vrouw vlegel medicijnvrouwe bericht ook uit afrika wij waren heel voorlijk altijd al in spin hij ging en gaat onze bocht in…

Wij gaan door met de strijd voor vrede in Afghanistan nu tegen opiumpapaver monocultuur nu nog op boerderijen in Uruzgan Vaderlandse bollenboeren leren die van daar saffraan kweken beperkt tot kleine percelen men verwacht dat Taliban ze in de fik wil steken We sluiten steeds meer aan op Islamieten met hun eigen geloof waarin opiaten…