Netgedichten

netgedicht (nr. 17.414):

onvrij blikken

languit en schijnbaar in kennelijke staat
's morgens vroeg zo tegen half zeven
ziet men hoe de stad begint te leven
uit een pui midden aan mokums' leidsestraat

je ziet dat die dagopeners in spoed niet groeten
niet naar beneden maar steeds recht vooruit kijken
zodat ze geen ogenblik vrij hebben op lijken
misschien met smoes dat ze zo hoog nodig moeten

trams een twee en vijf krijgen op schrift rubrieken
aankomst en vertrektijden worden daarin neergepend
de vrij parkeerders op heuvels hoofdelijk ingeprent

wie met sleutels om te openen te lang blijft zieken
dreig je in naam van B&W met verkoop van een schop
na verzekering van één dag vrijwaring van hun shop