Alle inzendingen van Jos

in Amsterdam-Zuid las een erudiet op tram lijn vijf halte Beethoven in De Valstrik van Emmanuel Bove toen hij zijn ogen vrij uit liet de man zocht door beslagen ruiten naar stapels zo wankel en topzwaar dat vaste klanten gewaar van gevaar pas buiten de winkel neuzen snuiten dat is Van Rossum's handel in boeken ooit kwam je na ruil uit…

geen Vlaming die precies weet waarom IJzendijke Petit Paris heet hertog Parma zich hier had verschanst wel zijn aanwijzingen sterk dat halfs weegs Waterstaatkerk Maurits vóór het Twaalfjarig Bestand twee fortjes heeft aangelegd Groot Turkeyen en Klein Turkeyen de prins zag in de paus d'n satraap menigte zong liever Turks dan paaps "…

zo'n balkenende op z'n gemak van de hak op de tak bij de haard in Beetsterzwaag buiten waait de wind alles komt los ijs breekt met woelige gebaren de gulle lach zonder bedaren zoals bij matthijs met grote tranen z'n dochtertje de hele klas och arme arme woutertje bos verkiezingen al verloren lauswolt gorter zonne-gloren…

aan de wandel droop de hemel alles duister verwaaide luister zong stil verdriet een droevig lied onophoudlijk in coupletten soms hield ik stil dan hield het even op het was te kil om te blijven staan pas na een sanitaire stop een poep een scheet te Petten met in de hand een bakkie pleur kreeg het bestaan weer kleur in het voorbijgaan…

Nog wilder dan de zee is de woede in mijn ziel, Boos op de wereld die in onnodig geweld verviel. Hongerig kijkt het naar me, zomaar een kind, Onzeker omdat het nergens zijn eten vindt. De storm woedt, feller nog dan ooit tevoren, Maar niemand lijkt de wind te kunnen horen. Iedereen keert zich af, iedereen keert zich af, En wij mensen, we graven…

ongelofelijk miskend opspelend sentiment schiet naar de keel men wordt confidentieel met grote brokken die onverstouwd in-en-in vertrouwd zijn blijven stokken blijf bij de les in dit proces ook al wellen krokodillentranen komen maagsappen als zure borrels op geef geen kik je blijft meetellen na je laatste snik…

wellicht heeft uw vrouw kinderen gebaard waarbij u dacht nooit gepaard nooit verwacht toch gekregen wat een zegen bij al haar ontrouw hou u vast het kan zonder kezen mogelijk was het parthenogenese dat kan nu zonder buitenaards ingrijpen ook zonder wuft gedans naar uwe pijpen ziet Flora vrouw van de komodovaraan - op Flores als draak…

de mens is als het varen zeldzame exemplaren aan het oog onttrokken zitten te diep in de put één Utrechtenaar werd het voor ons gewaar in het putje naast zijn huis floreerden ze niet per abuis alle putten op een hoop blijken ideaal als biotoop varens kek op schemer moeras duiken onder in riool met dras aan bloemetjes en bijtjes…

het eerst met Nieuwjaar kwam van Vroege Vogels een foto bericht van twee minnende kikkers die het gewoon met elkaar deden zonder duidelijke reden zowat in mijn gezicht later in de week benauwde mij het gevoel dat iemand met zeker doel schaamteloos meekeek en ja hoor na veel turen op de rug van het mannetje zag ik me daar een mug…

neem gewoon een willekeurige vrouw maak haar een compliment ze antwoordt nee hoor dank je wel voor geen goud ik ben al getrouwd met een kei van een vent toch compleet gestoord dat je dat zo vaak hoort alsof je er om vraagt…

hoe velen mokken thuis gebleven stil gezeten als makke bokken op de haverkist nu in de wacht op een teken waar zij welzeker achteraf bekeken zijn gemist spekkopers vraag ze beter niet ze spreken niet de zemelknopers…

een omafietsendief met de schuur vol te Leiden maakte goede voornemens voor het Nieuwe Jaar nu eens niet beginnen de jongste in te rijden nee de fietsfanaat koos de snelle kiek plaatste op de markt van het internet in de rubriek niet oud en toch antiek vóór het uiteinde zijn handelswaar op het net gezet kreeg de wakkere commercieel meteen…

wandelend in het bos branden de vragen los het is er nu redelijk stil straks hoort men verschil tussen den zachte roffel van één seconde en één harde van drie seconden de eerste is die van de grote de tweede van de kleine bonte specht die meer doet dan percussie lacht eerst “klie-klie-klie-klie” gaat dan aan de roffel mekkert nog wat…

met een leeg gemoed hoeft men niet te onthechten van wat binnen kroelt en woedt woorden kunnen vrij geheel eigen op een rij cliché’s worden gesmoord het ambacht opent die poort zo sprak Jan Eijkelboom dordts poëet met zekeren schroom want verder zweeg hij heel kies over de inhoud juist precies als hij van geheime regels weet dan is hij…

bijna klaar met scrabble te Poppendamme werd het weer mot met die broers van me dit keer rond de Kardinaalsmutsvuurzwam deze kleine gaatjeszwam groeit aan de stamvoet buigt donkerbruin voorover je herkent ze aan de hoed maar de sporee kleurt geel poriën daarentegen kaneel de dikke Van Dale niet in huis zijn woonstee was toch Sluis…

winter zit in de kluts geen rijp op onze ruit witte kerstvorst bleef uit wie was daarop berekend de wilde kardinaalsmuts rozerood gekarteld blad Christelijk op orde in het kruis altijd al te goeder trouw bekend natuurlijk giftig voor hoofdluis vruchten in kamers van de doos kleurend vermiljoen tot purperrood de zaden hingen buiten…

bij Heijn de versslager gesproken gek van de vraag naar echt wild steeds weer uit de freezer gevild hij zei alle records zijn gebroken hazen van de Argentijnse pampa struisvogel kangoeroe springbok uit Australië Zuid-Afrika China men wil scharrel niks geen gefok ik dacht wie de boon vond kreeg beloning die was voor één dag bij ons thuis…

kind nog in Rimini deint met Federico Fellini weemoed in een relaas heiig in een waas vloeien beelden naar alle kanten gepast ongepast bestaan niet als steeds geen boodschap aan ons - non voglio dimostrare niente voglio mostrare - verdwijnt elke distantie schijnbaar uit de regie ontstaat tablau vivante beweging in mozaiek verhaal schiet…

de kampioen doet tijdens en vóóraf gewoon vooral heel maf men raapt het balletje op achter in de zaal slentert terug niet naar de tafel maar naar het groene netje kijkt de opponent tijdens één hard moment meedogenloos aan laat het celluloid stuitend traag naar hem toe stuiteren publiek joelt het werkt subiet neem Stef die lachte…

in deze intieme tijd brengen niet zo zeer sneeuw den boom of bal hert pool hond ar of slee glitter bel krib mis man herder stol beeb wijze ree hulst mistel stuk ster of stal sfeer drama en romantiek nee juist veeleer de te vroege val van de kerstpiek men krijgt uitgerekend het land aan de te laat opgeruimde middenstand…

bij smachtende lipjes met sluier in tipjes mocht ik raden waar zij was made haar tongval verraadde zij was made tussen Alke- en Hoogmade van eier en zaden uit Limburgs Imstenrade…

hoe het met de heren innerlijk is gesteld blijkt op het voetbalveld lag tot voor kort een speler neer gestort vreemd roerloos hevig kermend in de kramp uitgeteld of niet men trapte sportief subiet het leder buiten de lijnen heden gebeurt dat wat later laat heerlijk liggen men slaat munt heilig de tactiek scoren nu je kunt het is…

geloof het of geloof het niet man bijt hond was gisteravond man poetst kanariepiet rood hoofdharig manspersoon poetst de kanaries schoon met zijn tandenborstel drukt de vleugels aan om ze nat te drogen in scheurvel voor de wc op de radiator van de cv want straks is de grote show van de kleurkanarie club de vogeltjes lagen er verpieterd…

zoals de premier dus zei demissionaire kabinetten maken geen nieuw beleid er komt nu wat ruimte vrij voor invoer van de humaniteit bij uitvoer van oude wetten de vvd blijft zittend tegen verdonk zelfs zo zwaar tegen dat zij stuivertje wisselt in 's lands belang is thans bedisseld regels blijven regels zonder verzaken rita gaat demissionair…

zoetelieve knul van mij zij aan zij in mijn getij schreef ze van haar eiland ik had mijn puch nog buddysit hoog stuur mijn grote beurt zou gaan komen zij wond mij op haar gebriefde lippen schreven boekdelen onder olijfbomen wilde bloemgeuren hoge bergen diepe valleien haar palet de regenboog ik huilde - heel droog…

de tocht in de karavaan door eindeloze woestijn met een stokkie slaan op de platte trommel nergens groene oase water en geitenkazen wel vaak fata morgana een bar in Barcelona waar wij ons subito laven verschonen en beschaven over de drukte verwonderen als het dan gaat donderen zoeken we veilig heen komen om in de droogte af te stomen…

weer zag den uitgepuilde Hammenaar vol ergernis overal den wuit hij sprak die eierdief vliegt maar met eikels achter bolle wangen van verre komen ze me straks stangen wat heb ik buiten veelvraat misdaan dat er zo met mij wordt omgegaan aanstonds moet ik weer amechtig lijden zeggen ze amai heer van het volle pond wanneer stopt gij ter bewaar…

bij Feyenoord was het vroeger ook al goed mis neem Coen Moulijn altijd weer met chagrijn aan de gekrijte zijlijn nooit verhoord zijn wens linksbinnen veel contact met de bal Happel zei ik beslis kon ook niet eens wegdromen moest altijd klaar staan om te worden aangespeeld voor één schijnbeweging één rush één voorzet één goal…

hij stroomt nog steeds de rood aangelopen Mars in vaste patronen wijst op immense innerlijke kracht gezien zijn bevroren innerlijk spreken kenners van mogelijk omnipotentie vooralsnog niet vaststelbaar is gezien de afstand die hij aanhoudt of de mogelijke presentie van micro-organismen ook op fertiliteit vermag te wijzen de NASA…

hoort hoe kraakt het spant dapper waait de vlag met alle winden mee ziet haar vanaf het land in volle glorie stevenen op niet voorziene verten een gestaag verkleinen onder turen en kwijnen tot wit stipje op zee bestemming als immer onbekend voortjagend onder de zon in stijl ons gebed zonder end dat zij veilig over moge komen zonder…