inloggen

Alle inzendingen van Jos Witteman

173 resultaten.

Sorteren op:

Ballade van de afstand

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 207
Ver afgedreven van wat ooit is geweest, kijk ik om, naar de dagen van weleer. Uren kwamen, jaren gingen net als jij, en ik, wat deed ik verder met m'n leven? Wat zou jíj zeggen als je die vraag leest, las je het, als je 't wou, nóg een keer? Uren kwamen, jaren gingen aan me voorbij, nu ben ik veel te ver van je af gedreven. Hoe dan ook…
Jos Witteman21 augustus 2017Lees meer…

Club uit Rotterdam Zuid

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 206
In de tijd van Willem, Wimpie en Coen was er in De Kuip nog veel te doen. Een voorzet hier, een voorzet daar, En ja hoor, Ove stond altijd klaar. Met IJzeren Rinus en Theo de Tank, om de Kromme maar niet te vergeten, ging, welke tactiek ik ook bedenk, de bal in het netje, moet je weten. Maar nu sluit ik verdrietig mijn ogen, elke club lijkt…
Jos Witteman25 augustus 2013Lees meer…

Wind, water en herinneringen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 147
Niet terugkerend op mijn schreden, sporen trekkend in het zand, wroet ik even in mijn verleden. Zomaar ergens, op het strand. Niet spannend, niet spectaculair, zwart-wit beelden gaan voorbij. Het leven, niet altijd even fair, het liet zijn sporen na bij mij. En toch, na bijna 57 lange jaren, blijf ik het zien: de zonnige kant. De wind…
Jos Witteman20 augustus 2013Lees meer…

Mijn wereld de zee

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 117
Met niets anders voor me dan de zee, kijk ik naar wolken die overdrijven. Waar ik heen wil of ga, géén idee, ook niet of ik wel hier wil blijven. Gedachten die door m'n hoofd spoken, geef ik geruisloos mee met de wind. Weg met beloften die zijn verbroken, hier en nu ben ik weer even 'n kind. Ik bouw mijn kastelen hier in 't zand, droom…
Jos Witteman17 augustus 2013Lees meer…

Houd de kever uit de garage

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 192
Ik las laatst goedbedoeld gezever, over lentes, De Bildt en de kever. Ja, zelfs over Kerkse tribunalen. Als we dan toch moeten verhalen, dan heb ik ook iets op m'n lever: ik wil de Kever 1300 terug halen. Die VW Kever, al was 'ie klein, snorde lekker, reed als 'n trein. Van een degelijke Duitse makelij. Voor deze Kever géén tribunalen…
Jos Witteman17 augustus 2013Lees meer…

Steeds verder weg

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 869
(voor mijn broer) Steeds verder ben je weg gedreven, En nog even dan ben je uit ’t zicht. Verdwenen in de mist van de tijd. Je koos de dood boven het leven, Hopeloos op zoek naar evenwicht. En nu, nu ben ik je voorgoed kwijt. Niet dat ik je ooit nog zal vergeten, Of dat de herinnering slijt of zoiets, Of straks geen inhoud meer heeft…
Jos Witteman16 augustus 2013Lees meer…

De tragedie van Mont Ventoux

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 291
Op de Mont Ventoux was het snel bekeken, vroeg of laat zou Mollema gaan breken. Toen wat dan ook hard had toegeslagen, was het leed niet langer te dragen. Ja, Mollema kreeg het voor z'n kiezen, je zag Mart Smeets' glimlach bevriezen; er was niets meer, geen greintje hoop. Waar zijn de dagen van Jan Jansen, Joop?…
Jos Witteman15 augustus 2013Lees meer…

Kermis in de hel 3

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 115
Sprak ik ooit over Kermis in de hel, van koningen, zo vet en volgevreten. We dachten even erover na, één tel, om het daarna parmantig te vergeten. Blind voor gevolgen die er kwamen, doof voor beloften die we braken. De luie wereld kwam nooit samen, maar bleef zijn plicht verzaken. Straks komt de Engel met 't scherpe mes, voorzie de deuren…
Jos Witteman14 augustus 2013Lees meer…

Crisis is een killer gekleed in zwart

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 404
Niemand die weet wanneer het stopt, of weet hoe je er ’n eind aan maakt. Crisis is een killer gekleed in zwart. Armoede wordt in stilte opgekropt, het is alleen Jan met de pet die ’t raakt. Het raakt hem diep, diep in het hart. Geld stroomt naar de verkeerde kant, de verkeerde zakken worden gevuld. De crisis is de duivel in 3-delig pak.…
Jos Witteman13 augustus 2013Lees meer…

Denkend aan haar

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 256
Hier sta ik dan, hier sta ik aan je graf, Denkend aan vroeger, aan wat ooit was, Denkend aan om al wie ik vroeger gaf. Ik mijmer over lang vervlogen dagen, En over jou, hier begraven in het gras. Ik mijmer over nooit gestelde vragen. Hier sta ik dan, en voel een koude wind, En weet dat ik nooit een antwoord vind. De jaren, ze trekken veel…
Jos Witteman10 februari 2012Lees meer…

Alleen de winnaar

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 223
Als een waterval waar geen eind aan komt, stromen regels neer, regels en wetten. Het volk houdt de adem in en verdomd, het weet dat de leiders op hen letten. Er is geen keus, er wordt voor hen beslist, dure mannen in even dure pakken zeggen dat het goed zo is, ondanks de dikke mist, en nemen niet de moeite het uit te leggen. En het volk…

Mannen aan de top

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 117
Mannen aan de top spelen met hun macht, ze denken aan niemand en doen verdacht. Ze trekken aan touwtjes, spelen met geld, en krijgen hun zin, al is 't met geweld. Mannen aan de top kennen geen zorgen, of houden ze al hun angsten verborgen? Hou ze klein, die miljoenen kleine mensen, want straks breken ze door de grenzen. Mannen aan de top…

Vlakke land / Het gat is groot

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 152
Vlak land, mijn vlakke land, Waar verontwaardiging regeert, Net als de rust, niets aan de hand. Vlak land, waar we graag gedogen, En de dingen doen die niet mogen. Waar onrust kraait, de wind waait. Vlak land, waar ’t altijd regent, Meneer pastoor nog altijd zegent En in het donker de kat knijpt. Vlak land, waar ik geboren ben, Gelukkig…

Niet zo moeilijk

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 241
Het is niet moeilijk om je ervan af te keren, of om te zwijgen alsof het niet echt bestaat. Het is niet moeilijk om niet te willen leren of om je mee te laten sleuren in de haat. Het is niet moeilijk om je ogen te sluiten, om je hart niet of nooit te laten spreken. Het is niet moeilijk om je niet te uiten of om je af te willen draaien van …

Hufterig gedrag

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 260
De zinloosheid van hufterig gedrag ontwaakt bij mij weer iedere dag. Het gescheld, 't nutteloos geweld, de domheid wordt in kranten vermeld. Iedereen zwijgt, iedereen kijkt toe, en iedereen is de hufterigheid moe. Maar niemand die iets doet of zegt, maar het wél naast zich neer legt. Ik zie het op de televisie gebeuren, zelfs bij mij in…

Het wonder

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 268
Een strak blauwe lucht, een zon die onder gaat. Ik slaak even een zucht: God is een kunstenaar.…

Ballade van de vliegtuigloze dagen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 116
Een daverende stilte hangt over het land, in het blauw geen enkele witte streep. Mensen kijken vertwijfeld naar boven: "Wat is er in vredesnaam aan de hand?". "Van as tot as", hoor ik iemand spreken, maar juist dáárin zet hem nou de kneep. Het is niet zozeer 'n kwestie van geloven, of toch wel ... het zien van een teken. Een daverende stilte…

Requiem voor een meisje

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 558
Te jong nog om aan de dood te denken verdween je, verdween je in de nacht. Met zoveel nog om aan ons te schenken verdween je en werd niet terug gebracht. Je stem zal niet meer worden gehoord, en je ogen, ze zijn voorgoed gesloten. Je leven werd vroeg in de kiem gesmoord, nog voordat je één seconde had genoten. Te jong nog om de wereld te…

Schilderij van een nazomerse dag

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 446
Voorbij de storm, de grijze luchten, zie ik jou weer, zie ik je daar staan. Je ogen donker, je lach ver te zoeken, je gedachten dieper dan ooit tevoren. Je zei dat je moe bent van 't vluchten, van het alsmaar verder moeten gaan. Je zei dat je zelfs God hoorde vloeken, dat je het die nacht goed kon horen. Hier staan we dan, met zijn tweeën…

Het ontwaken van de zaterdag

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 168
Al was het maar met fluisterend genoegen, opwaards bewogen door een zachte lentebries, kijk ik naar het ontwaken van een nieuwe dag. Ik laat de klok van het leven zwoegen, en selecteer de dromen waaruit ik kies. En weet je, weet je wat ik zag?…

De verrassing

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 650
Nog drukker dan een druk baasje en altijd bezig met een karweitje, ben ik met Pasen weer het haasje. Op mijn bord dit x een gebakken ei.…

Zelf gekozen einde

netgedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 944
Je hebt je einde zélf gekozen, dat je niets meer om iets gaf. Ik sta hier nu, alleen bij je graf en leg op je steen een bos rozen.…

Grijze muizen

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 145
De voorzitster speelt verveeld met d'r hamer, en de spreker ratelt, op slaapverwekkende toon, zijn verhaal af achter de interuptie microfoon. Hij spreekt voor een bijna lege Tweede Kamer. Een nieuw wetje hier en een nieuwe regel daar, dit alles om de bevolking méér te beknotten. En dat stemmende volk laat zich mak bedotten, blind en doof voor…

On the beach

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 123
Vooralsnog kan ik niets beloven, edoch, heel misschien tóch wel. Je moet me op m'n woord geloven, al is maar voor slechts één tel. Er komt een dag, binnenkort, dat de dagen zullen lengen en dat 't weer voorjaar wordt. Ze zullen ons narcissen brengen. De lucht zal blauw gaan kleuren, weg met grijs, weg met de regen. Er staat weer veel te…

Geen zegen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 106
Zong ooit niet de dichter op de hoek over lessen uit het geschiedenisboek? Over koningen die niet wilden leren, en keizers met al hun eigenbelang? Zij regeerden allen met harde hand, dát wel, maar vaak zonder verstand. Het tij dat niet meer wilde keren, maakte het gepeupel onzeker en bang. Regenten die het niet konden laten, regeerden bij…

Danste in het Witte Licht

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 487
Vannacht zag ik heel even je gezicht, Ik riep je naam maar je hoorde me niet. Ik zag hoe je danste in het witte licht, Je danste op een mij onbekend lied. In verwarring keek ik zwijgend toe, Voelde een pijn die niet over ging. Ik voelde me alleen, alleen en moe, Ook toen ik nog aan het leven hing. En ik zweefde, zweefde in het niets, Alles…
Jos Witteman27 februari 2010Lees meer…

Land van Maas en Waal

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 305
Wandelend in het Land van Maas en Waal, waar al menig lied over is gezongen, kijk ik rond en schrijf mijn verhaal, al is het beeld soms wat verwrongen. Het geeft niet, het doet er niet toe, de lucht is blauw en ik voel me goed. Ik wandel verder en voel me niet moe, ik loop zingend de horizon tegemoet. Er is niets wat ik wil of wat ik zoek…
Jos Witteman20 februari 2010Lees meer…

Als gesponnen suiker

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 101
Mierzoet bijna als gesponnen suiker, rijgen woorden zich aaneen tot gedicht. De boodschap duidelijk voor de gebruiker, met z'n dromen als een wankel evenwicht. Slechts de lezer doorziet de tekst, bedacht en geschreven door de dichter, door dromen, drank en méér heel relaxed. En buiten kleurt de nacht al wat lichter. Maar wie het gedicht…

De wereld wacht (op een kans)

hartenkreet
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 355
De wereld wacht, de wereld wacht op een kans, Maar niemand weet of dat ooit zover zal komen. Ook God wacht ook al is hij in slaap verzonken, Hij weet niet veel beter dan dat alles goed is. De wereld wacht, de wereld is niet in balans, En woelt ’s nachts in zijn broeierige dromen. En God wacht ook al is hij een beetje dronken, Hij weet alleen…

Nu ik ontwaak (nooit gedacht)

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 131
Nooit gedacht dat ik mijn rust zou vinden, Dat de nacht zou plaatsmaken voor de dag. Nooit gedacht dat ik het ooit toe zou geven: Dat ik liefde voel, dat ik liefde voel voor jou. Nooit gedacht dat ik me durfde te binden, Dat de tranen plaats maken voor een lach. En uiteindelijk kom ik dan weer tot leven En kleurt de donkere lucht dan weer blauw…
Meer laden...