Netgedichten

netgedicht (nr. 49.003):

Steeds verder weg

(voor mijn broer)

Steeds verder ben je weg gedreven,
En nog even dan ben je uit ’t zicht.
Verdwenen in de mist van de tijd.

Je koos de dood boven het leven,
Hopeloos op zoek naar evenwicht.
En nu, nu ben ik je voorgoed kwijt.

Niet dat ik je ooit nog zal vergeten,
Of dat de herinnering slijt of zoiets,
Of straks geen inhoud meer heeft.

Want ik vind dat je dit moet weten:
Ik denk aan je, dat zegt toch wel iets.
Dit is voor jou, een broer die meer leeft.