Vlakke land / Het gat is groot

Vlak land, mijn vlakke land,
Waar verontwaardiging regeert,
Net als de rust, niets aan de hand.

Vlak land, waar we graag gedogen,
En de dingen doen die niet mogen.
Waar onrust kraait, de wind waait.

Vlak land, waar ’t altijd regent,
Meneer pastoor nog altijd zegent
En in het donker de kat knijpt.

Vlak land, waar ik geboren ben,
Gelukkig en ook verloren ben
Waar de slager z’n messen slijpt.

Het gat is groot tussen gaan en blijven,
Tussen spreken, iets doen en zwijgen.
Maar ik heb de vrijheid om te schrijven,
Of om wel of niet m’n gelijk te krijgen.

Het gat is groot tussen arm, arm en rijk,
En soms tussen voor- en tegenstanders.
Maar in Nederland heeft iedereen gelijk,
In veel andere landen is dat zo anders.

Dus laat mij maar blijven waar ik ben,
Dit vlakke land is het land dat ik ken,
Dit is het land waar mijn verleden rust.
Dit land is van mij, ’t land aan de kust.

Schrijver: Jos Witteman, 18 januari 2012

joswittemangmail.com

Vaderland

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 152