Alle inzendingen van Jos

had ik heel vet mijn schoen gezet bij de radiator van de centrale verwarming wie niet waagt wie niet wint niet waar deze goof weet ook heus wel dat ze niet kruipen door die dunne buizen omdat ze d'r niet uit kunnen ruik ik om zes uur kaneel met onraad zit de Goedheiligman met twee pieten al mijn bisschopswijn op te zuipen zegt Brutale…

hij rijdt op hoge hoge daken ja hij rijdt in donk're nachten op zijn schimmel oh zo snel ja gewis dan komt hij wel in Wallonië bij traditie niet daar heeft-ie het spaans benauwd op een ezeltje dat grijs verschiet de losse pannen niet vertrouwt…

als eminent handelsland is het ons altijd gelukt een veelheid aan produkt te leveren binnen zeer korte tijd fris vers met exportkwaliteit dat schept vertrouwen en een band verbazen doet het dus niet dat landen die Sint en Piet via ons zien binnen voeren - oneerbiedig gezegd - altijd lekker boeren Sinterklaas en Pieterman zijn na ons…

Op zoek naar liefde zwerft ze over straat, Ze heeft niemand, alleen haar hart van goud. Ze draagt het met zich mee, ze is alleen, Iedereen heeft haar de rug toe gekeerd. Ze weet niet waar haar leven heen gaat, Maar met elke ademhaling wordt ze oud. Nee, haar hart is nog net niet van steen, Maar ze heeft van al haar fouten geleerd. Ooit,…

alle dichters zitten thuis te rijmelen met hun rijmmasjien af en toe een interruptie voor een bakkie koffie buiten schijnt de zon ja graag met melk en zoetje geef mij maar speculaas even geen marsepein pepernoot ja ja sjokkollaai op taai taai taai prachtig dat sinterklaasgedoe alleen die stomme rijmelarij te gemaakt ik word niet geraakt…

vrouwen komen meer op bij stemmen met de hand dan bij de druk op de knop uiteraard in verband met het rode potlood de stevige puntjes die ze gewillig zetten met wiebelende kontjes gulzige open mondjes helemaal niet fout duidend op grote nood thuis staat de bok koud vandaar hun wulpse stuntjes…

bij Paterswolde in de Hoornseplas fameus bij stadjers en recreanten vissers aan oevers en waterkanten ontstond plots roering en ambras* één snoek had een echt meisje beet zette al zijn zeven honderd tanden in haar been want zijn ingewanden zeiden hap lekker jong die scheet ze kreet hevig help ik ga naar de haaien hij liet los om haar…

op een zomerse avond ben ik aan de drentel in de lome warmte bungelt er een visje zo maar aan een hengel midden op de straat ik denk ik word gek de wereld vergaat beide naar ik hoor verluiden bij de huidige stand van zaken vrij hard te maken maar nee hoor een echtpaar uit equador zit hoog op het balkon in de ondergaande zon geeft…

de schrijver van ’t Dichtertje zat er al aan het raamkozijn 's winters met gloeiende konen turend over de watergang naar de opwaai van jurken door blazingen vanaf 't IJ op de Nieuwendammerdijk bedacht daar wis en zeker zich warmend aan de wijn stilletjes bij het gordijn 'O God, als er nu eens een wonder gebeurde, als nu eens ineens…

In één keer ontsnapt aan het leven, Met de ogen dicht over de grens. Niets meer om weg te geven, Een zinloos einde van een mens. De wind was even koud en kil, Het leven stond uit het lood. En de tijd stond eventjes stil, En boog, en boog voor de dood.…

in één herfstige nacht vol onrust voor het hoofd hebben heftige stormen mij den kool gestoofd alle groene bomen bij avondlijke scheem'ring vol nog in hunne pracht alle blaad'ren ontnomen het is weer kaal op mijn plein…

wat zie ik hier zittend op de Hoekse pier voor vlezig stompje lekker klein teentje hangt hap snap over uw badslipper roze paars blauw van de waterkou kijk ik als steenloper van de snipachtigen zoek in basaltglooiingen kreefjes kokkelrestjes andere losse visjes vleesjes begrijpt u wel ik zat te twijfelen d'r zit niks waarom dan me…

kijk vooral rond naar geknipt talent we hebben nu lak aan partij of teint echt alles mag met straling van gezag peroxide ook maar geen coupe permanent…

het stond niet in de krant de met kijken thuis wel opgevoede waarnemer heeft het waargenomen op de kijkersbuis door het hele land hebben ze gereisd weer niet gevonden de ellenlange lijst met immense potentie van vermoeid toch slapeloos verward en depri droef en redeloos wissel in de humeuren al die opvliegertjes alles in één moeite…

Mama, wat dacht je in die vroege uren, Die minuten die eeuwig leken te duren? Kinderen gingen naar school die morgen, Net als werklui met de dagelijkse zorgen. Mama, wat dacht je toen je dat zag, Zo aan het begin van een nieuwe dag. Was de lucht grijs, of was het blauw? Mama, ik vraag het alleen aan jou. Maar je zwijgt, zoals je altijd al…

zoals het er nu naar uitziet redden CDA en VVD het niet met maar één bijwagen achter geheime Haagse telramen worden rekenmeesters hoorndol van het schuiven met de kralen slotsom christendemocraten liberalen gaan straks Wilders en Rouvoet samen zoenen tot een unieke vaderlandsche rol met kleine lettertjes is voor de koningin al vast…

Niets meer moeten, maar slechts hopen, dat is álles wat ik ervan verwacht. En zal ik naast mijn Schepper lopen, Hij is aardiger dan ik dacht ....…

de Vijzelstraat snel door fietsen nou vergeet het - mooi niet dranghekken vrolijke mensen terwijl het ook nog regende en dan die uitgelaten kinderen gewoon zo maar los versierd midden op de straat dat doet maar mag ik weten waar dit op slaat vroeg ik een lachend oranje hesje ter hoogte van Munt en het Rokin waar ik met de smoor in wilde…

wat zou ik als mens voor dier willen zijn zeker als alles en de anderen zo vaak veranderen misschien wel een vogeltje stil op een hoed in een galerij een koolmees op de uitkijk die fluitend gedachten leest klinkt goed…

Of anders, ik kan het je niet goed zeggen. Misschien was de lucht toen wel blauw, Of leefde ik meer dan nu zonder zorgen. Het leven, het leven leek op een feest, Of anders, ik kan het niet goed uitleggen. Misschien kwam het toen wel door jou, Of door het verlangen naar de morgen. Stel je mij voor: Midden in de nacht, Ik schrijf, net als…

Schoenberg en Massenet geniale componisten beide ook triskaidekafobisten moesten bij leven vele keren uitgeteld dode punten passeren Jules Massenet had zijn naam al tegen moest zich publiekelijk afkorten bladzijde dertien werd altijd 12bis zijn verscheiden was tragisch 13 augustus 1912* bezeten bezig aan zijn 14e compositie voor orkest…

daar kwam den bourgondiër aangetjokt vief en kwiek over de Merodelei hij sprak wat ook van het grôten zij het is het klein genot dat lokt ik wil geen gezaonnik zonder ènd mensen löstert naor m’n lied van De Piezeman gaoi ik vur ööj zinge midden op de lei daar zong die rare vent ‘zeg manne löstert naor m’ne raod wanneer ge stao te piesse…

M’n gevoel heeft me bedrogen, me voorgelogen. Ik zag wat er niet was. Diep van binnen voel ik me leeg, omdat ik niet kreeg. Wat ik vol overtuiging gaf. Alles wat ik ondernam was fout, puber van 37 jaar oud. Toch is m'n hart nog steeds verward.…

te Hilversum in het Spaanderwoud werd een man getroffen met zijn schaduw nog daarbij hij sprak wij zijn met twee mijn broer is hier opgenomen door de camera van de teevee Caruso zal in beeld komen hij heeft zo mooi gezongen we hebben meegedongen onder veel gegiechel ze zagen ons in spiegel Osurac stond er onder voor ons heel gewoon…

het was eeuwenlang balen alle andere talen hebben er twee woorden voor een godgelovige zondige een menselijke meer mondige die voor de grote kunst der kunsten het onbezwaarde voluit gaan door de ander aangedaan stapje na stapje liefde adoratie omzetten met volstrekte toewijding in gepaste ambachtelijke verleiding niet gehinderd door…

sintels schroeien achter in mijn keel waar komt dat toch vandaan de benzinepomp in zakken huig in uitslaande brand slijm en rochel stemt die contrabas ontsmoor de schor hoe staat het gehoor ik hoor een engelenkoor het is de telefoon kijk ze neuken het is de vereniging ik zet ze uit draai om die knop er zit geen stop op meneer…

Balkenende was al met VOC-roem aan het snoeven terwijl Zalm en Wijn stiekem saam zaten te gnuiven maar daar was superkoele Maria van der Hoeven om de heren onverwacht een kooltje te stuiven Financiën liet de lading lichten en aan wal opslaan waarna OC&W concludeerde uit veel eerdere afspraken dat men de klus op bewaarlijke gronden moest…

hij die voor ons sjoemels knibbels ritsels euvel duidt in beeld integer tegelijkertijd kan rimpelen en twinkelen ijlings bijpraat terwijl haagse belletjes toch rinkelen met d'ogen knipperend ruim twintig jaar politiek ontsluit buiten beeld Binnenskamers is hij doorgaans aan het kringelen wij spreken nu uiteraard over de enige echte Ferry Mingelen…

de jury sprak na conclaaf waarde heer het was gaaf ons oordeel hartzeer met jammer u bent meer dichter dan slammer we horen bij publiekswissel stoor van papier met geritsel u zij de raad gegeven er staat nu een stilleven met klasse en stijl gepolijst zoekt nu de erbij passende lijst…

onze steun aan de Dierenpartij kan niet biologisch genoeg zijn laten wij in alle nederigheid onze herkomst en wedergang als natuurlijke wezens van stoffelijke aard met pikken en spleten volgen geenszins vergeten om als schepselen te heten voor de blije vermenigvuldiging terug gaan tot gemeenschap geleid door de Herder om ons weids en…