Alle inzendingen van Jos

soms lopen gedachten los als kippen gele poten trippelen driftig in de ren gevederde vleugels weinig verplaatsing een en al gekakel geen touw aan vast te knopen gelukkig valt er af en toe een ei echt denken lijkt er niet meer bij behalve dan dat je denkt een griepje en het is voorbij…

ooit opgevoed voor de rol plaatsbekleder op aarde volleerd te oordelen uit Zijn Naam een griezelrol waar ik uitviel op mijn twaalfde God bestaat niet als ontluist'rende regelgever een verzinsel uit voor machtswellust gister speelde ik vol verve toch die rol maar ik geef toe ook in spelvorm kan ik 'm nog steeds niet aan hij…

een dame zwierf door heel belgenland schreiend in haar auto over stuur sprak mijn leven zit vol apenzuur sinds gister is mijn hart nu overmand het is een nieuw lief waar ik voor val een hollander blauwe ogen rosse kuif belooft mij daag'lijks vrij en fuif zegt duifje ik haal je uit je papendal u moet weten ik ben reeds getrouwd met een…

zij zijn uit Rotterdam vertrokken in moeder's schone rokken sokken met z'n allen zwaaiend goeie luim jongens meiden zin in 't zilte schuim van dek hoorde men ze in gezang falderie faldera van je hopsasa jullie landrotten popla poplala doet 't in je broek bent zo bang minister Kamps zelf heeft gezegd de normen van nu af zijn verlegd…

de schrijver jan wolkers opent de deuren van de Keukenhof doopt een nieuwe tulp onder de naam rembrandt professor tulp draait zich in zijn graf om wat doet de schepper van een Roos van Vlees in de bollentuin…

wat is nu het bijzondere het eigene van de Friezen in Nederland het antwoord luidt simpel genoeg exportkwaliteit zij voeren sinds zeer vroege Antieke Tijden aan één stuk vele namen uit opmerkelijk in stand gehouden door gidsen…

voor eeuwig met elkaar verklonken jong mens je wordt er niet goed van zo vroeg over je graf heen de boel te vernaggelen niet alleen de nagel van je eigen doodskist te willen zijn…

aan de Gracht der Prinsen in de Taveerne van Van Puffelen sprak ik eens per week de broze Boze Buurman aan de tap altijd over hetzelfde van dattum wie het met wie hadden gedaan aan de rol op gooise matrassen voor een baan op het celluloid van hem leerde ik dat acteurs zijn als ping-pong-balletjes er zijn er veel van snel wisselende…

een veile goedlachse vrouw uit Moeskroen weet waarlijk niet hoe zich uit te drukken één letter greep wil soms nog net lukken haar tongzoen wordt echter een zongtoen in de praktijk geeft dat veel misverstand ze zei tegen de groentevrouw bleke hitsem terwijl ze toch echt bedoelde hete bliksem nog erger werd het gister in het restaurant ze…

de leraar cursus 'weids de samenhang zo slaagt de ondernemer' droeg op verbeeld je bent een helicopter doet een view voor het verband daar benêe sprak er zo waar de cursist Piet uit Uithuizermeede ik zie lange einders koeien de dijk groen huizen bietenblad nog zo wat maar er zitten geen verbanden tussen het staat gewoon als…

Wat was het dat je liet doen wat je deed, Dat je door die lange duistere tunnel keek? Dat alles, die morgen, zoveel anders leek? Was er niets anders dan slechts jouw leed? Je tijd was bij lange na nog niet verstreken, Toen de dood je in zijn veilige armen nam. En toen die ochtend dan toch de trein kwam, Toen heb je de andere kant opgekeken…

het liep hier de spuygaethen uit een en al drassige troep dichting kwam ongekluisterde vrijsters met breekbare geloften legden geulen aan ter droging ook voor 't weids uitzicht maakten er een tuintje van verse groentjes voor de zieken nee geen dansmariekes geen dollemina's ze heetten begijnen naar hun hofje plus kapel later bezet…

ooit toen de jaren nog niet telden was er de dagelijkse vraag hoe geef ik mezelf een houding zo omstreeks mijn vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar…

het motto tegenwoordig van de vroegere sexbom Brigitte Bardot 'fransen eerst' is zeer pijnlijk ze voegt er namelijk in één ademtocht aan toe 'vroeger was alles beter' logisch dat die haantjes gallisch worden…

in het amsterdamse bos van alle mensen los daar is een slootje en ik weet waar de brasem paait in een modderpoel met rotte bladeren bellen uit de bagger uiteen spattend we zullen stil zijn wachten je ziet het wentelen reuze grijze vissenlijven heel enge waterschuddingen tot overstromen toe nee zal ik zeggen ze eten geen mensen…

het is niet mis wat tussen mensen is zo zag ik een blote bloemenmiss en een bibliothecaris op zoek naar belevenis met een snelweg nog daar tussen wat gaande was bleek alras zij zocht logement woof naar elke vent hij duimde voor een lift naar purmerend…

toekomst is verdovend reeds langere tijd in 's lands hoofdstad van noord tot zuid normen en waarden diep ondergronds verpulverd aangeplempt vroeger vaak lastpost genoemde mokummers geloven hun ogen oren niet denken mesjogge kijken daas in diepe putten lijken gestild door een lijntje met eeuwigheidswaarde leefbaar amsterdam diep…

op de luchthaven wordt voor ons gewaakt speciale afspraken zijn daarbij gemaakt Surinamers die ambten mee naar binnen dragen mogen passeren zonder onderzoek of vragen de controles lijken daarmee opgeschoven een minister werd snel toch even uitgekleed onbekookt gecheckt op niemand wie't weet hij moest er als persoon aan geloven Lygia Kraag…

een gevallen vrouw hoe gewoon ook laat je niet lopen dan beur je toch liefst in de roem samen met je maat je bent per slot van rekening de beroerdste niet de vrouw als troef je loopt er op stuk als die mafkees van een heer naast je d'r over heen gaat kale nel het meest treurig in één handomdraai onder de boer zelfs in de…

de dame van groen links in het debat zei het premierschap was bonus malus ja uiteraard dacht de christendemokraat zij spreekt koren op onze molen rentmeesterschap in barre tijden loont wel maar betaalt niet als zo velen blijven rentenieren…

vertrek uit huizen in boos verdriet hartezeer ontparingen men ziet ze vaak bij pakken neer gekeuteld nog van muizen lege kamers vol met zakken kale peertjes lichten verloren waan gedeeld bestaan bruine dozen kilo’s herinnering verteren onuitgepakt bij helle schrijn van ochtendzon…

kiesrechten in de politiek zijn afgestemd op eenvoudigen van geest de meerstemmige medeburger is ten onrechte na één keer al geweest…

de tijden glijden als korrels op geblazen stranden door mijn hand eeuwig verzanden dromen in het niemandsland waar alle tranen zonder merkbaar teken van verre een bel of rinkel het is verlaten schoonheid van eenzaamheid adembenemend de tol in het hersenhoofd…

natuurlijk nam de eerste minister u er tussen met zijn favoriete muziek uit mamma mia*) jesus christ superstar gelooft niemand madonna is uit den boze daarentegen de balalaika bij de balkenende'tjes dat is toppie maar ja daar gaan de poppekes in den haag van aan het dansen *)Mamma Mia is de Nederlandse musical van Joop v/d…

steeds meer onnavolgbaar Woutertje Bos is geen kerel nee vroeger toen had je Den Uyl dat was een vent die man stond tenminste nog voor iets in 's mans glorietijd sprak het geachte lid ome Joop stond voor niets hij leidde het land naar de afgrond aanwezig in de studio Alexander van opvliegertjes excuus en lege dozen overzeese gebiedsdelen…

gemaskerde mannen thermische overalls spuiten uit bussen bij de beelden een schorre stem het voortbestaan der mensheid staat op het spel er wordt besmet door vlinders fladderend binnen buiken de virusscanner is vooreerst gestuit op de gewone spikkelspanner (ectropis crepuscularia) vrij vlind'rend in en uit primadonna als…

ach wat je neemt een stuk land rotzooit wat met schep en vork je krijgt bergen effen wat sneeuw er op er tegenaan geprakt een meertje een reddingsboot uit de ark van Noach met Dr. Vogel een boel gevoel een bankje hier en daar luistert de vogels zingen hun levenslied kijk omhoog de zon schijnt op de gemzen schaapjes gletschers…

de krankjoreme precisie en eloquentie van het onbegrepen diepzinnig dichten uit glazen serres met broze grote lichten zorgt voor charisma roem en prominentie wendt het fenomeen zich in publiciteit men spoedt om diep en vol te inhaleren tegen de verwarring bij het epibreren slechts een enkeling voelt nattigheid zegt majesteit u is echt niet…

rode rozen zomaar vielen op de mat hoort de postman zingt weg Ik geef je ’n roosje mijn Roosje Conny Vandenbosch Negentien zus en zoveel Alles vergeelt gaat dood Alleen de klank Die blijft Weisst du die Rose, die Du mir gegeben? ze kruipen uit de knop zonder naam adres misschien aan de nu dan witte jurk wuft ontsprongen een…

hij gaat voorwaar hij staat rechtop zijn haan die kraait neemt van voren of gedraaid oogt ruige rover van Riaadh borst'lige kin van dagen ongeschoren zijn machtig torso glanzend glad gaaikes zijn helemaal wild en nat in droom vereend al lang van voren nagelknipper nooit van gehoord onderhoudt zichzelf met stippen tollen schroeven en…