Alle inzendingen van Jos

kijken lopen naar den kimme verleggen van den horizont steeds wijkend dichterbij weer verderaf moeders baren schepen varen bergen komen af en aan soms staat men stille rarekieks het fotootje minne in een autootje ’s anderen daags heel al in kanteling na donkerte zonneschijn volgt bemanteling in nevels achter neuzen koud traag niet…

spreek mij van het groene boekje het wordt mij groen voor ogen taal bloedt daar - niet te stelpen je moet gewoon jezelf behelpen het is toch niet te lezen aan te horen: derven - derfde - gederfd gun jezelf de Potgieter aan te boren: derven - dierf - gedorven de liefhebber in mij spreekt schand dierf liefdestaal als uitgewoond geband wat…

het Vlaamse Belgenland een constructie gebaard als misverstand koopman koning Willem Eén gaf de zuiderburen wel erg veel subsidie daar krijg je narigheid van na een opera zijn ze uit de hand gelopen in La Monnaie relletje rond La Muette de Portici de Hollanders snel via hazenpad afgedropen Van Speijk sprong zelfs een gat in de lucht…

vraagt u mij om een exemplaar van de menselijke soort behoorlijk bij de tijd vrijgezel maar vrijt nog ongesorteerd ongecompliceerd ik noem u de heer Jongeneel uit Heerlen-Noord die is er in afgestudeerd zit nu zonder werk…

ene J.Klaasen kwam daar op de poppenkast tot heel de Barneveld stil viel in boekdelen zonder tok of kraai het podium verliet morgen komt de huldiging Jan Klaassen van de Dam Katrijn krijgt als vlam nu de nieuwe darteling…

let wel het is teenkrommend de Halve Egmond over duin en strand als voorlaatste met grote haast aankomen groots in cadans op kilometerpunt 17 bij bananenstal ONZE HAP TEGEN HONGERKLAP met een in alle rust je banaan pellende mevrouw die lacht zet door blijf er voor gaan bent er bijna dat is pas echt krom om niet te zeggen bij…

bij ons thuis aan de fluwelen burgwal heerst de huismijt vooral rond de matras waart zij en masse baart echte schijt voor prikkelbaarheid men kan de kont niet keren of er is voeling met haar fijne deeltjes gehoest geproest in slaap gesoest ze blijft komen tot in noeste dromen vluchten kan zeer wel met een sterk gestel slaapt…

Zo lang heb ik naar de vrede gezocht, Voelde me bedrogen, soms bekocht. En al die oorlogen die bleven duren, Doofden al mijn warme levensvuren. Ik hoorde al die ratelende geweren, En zag leiders die niet wilden leren. Ze bleven eindeloos aan de macht, En regeerden in de donkerste nacht. En wie over vrede zongen, schreven, Hadden, leek het…

al op jeugdige leeftijd in het vooruit zicht gesteld steeds voor hem uitgesneld met één been in zijn graf opnieuw geteld de jaren des onderscheids waren ongemerkt voorbij gekomen ze waren onwijs gaaf wel bekomen…

hoe droog een mond kan zijn bij hevige regen doornatte kleding doorlopen schoenen bij angsten die het lijf regeren zodat men verder moet…

ooit liep een kunstenaar bij Bergen’s hoogtij gewoon de zee in met 33 centiliter leidingwater in een limonadeflesje keerde zich naar strand en duin in golvend schuim ontdopte en ontdeed het oranje glazen omhulsel van ha-twee-oh vulsel het transparante vocht verdween in de woelige baren gelekt tot de laatste druppel de journalist…

het ging niet echt soepel leek op hink-stap-sprong honderd meter in de loop dan weer aan de wandel gevangen door de ademnood ondanks zwak gestel na twee uur negenenvijftig minuten vierenveertig tel kwam deze kruk juist op tijd door het finishlint strijd tegen de elementen de zee het strand het duin het zand het was weer zwaar ik was…

vanmiddag in de metro sprak een vrouw hem aan jasses hij werd stotterkip ontveerd met vel ze vroeg ken ik jou of ken jij mij waarvan ook al weer hij bezwoor haar ongekende schoonheid op station amstel stapte ze uit met ongeloof wat zat die meid nauw sluitend lekker in d'r vel…

schouw voor waar tot nu het nieuwe jaar weer in het teken van de eeuwige stille liefde is maar goed ook teveel uitgesproken liefde overvoert de beurs: paniek er komt amoureuze krach met immens tekort aan liquide liefjes ieder wil aandeel in handje contantje gevaar is de conversie met weinig perversie maar te veel vraag in één vlaag…

dames geven binding aan de man voor een diep beleven hunner suprematie zijn uitstoot van spermatozoïden gaat met hoofdletter Donnerwetter voor ultieme exaltatie waar het om gaat is sublimatie van zijn driften de gesteven opwinding van onomwonden op de kar gebonden zal weer verkeren in fatsoen en gratie gedane zaken nemen een keer…

Wat was het dat jou naar het einde dreef, Waar geen terugkeer meer mogelijk was? Was het de angst, de pijn of het verdriet? En ik, die blij ben dat ik adem, dat ik leef, Was ziende blind voor wat ik in je ogen las. De wanhoop in je oude ogen zag ik niet. Natuurlijk, het besef komt pas later, En de eenzaamheid: Het weegt zwaar. De dood ..…

er was eens een dametje Kraaygraag die zong liefst de aria in 't duin met vogels uit Den Haag 's morgens zette zij met hoge stem in hield aan tot avondrood kreeg blos op haar wang van goede zin zo ging het jaar in jaar uit alle dagen men zag haar als paria alleen duinfluiters floten zonder vragen ook Karel Konijn werd er tureluurs van…

beter dodijnen dan saggerijnig lijnen laat je lieverd je wiegen in baleinen je navel masseren bij het spelletje sjoel je wordt geschaakt als mat voor open doel…

op oudejaarsavond sprak een zeer wel sporende enigszins ontremde buurtgenoot mij uit voor prozak ‘mijn broek zakt af van je geprozak in de ruimte schrijf nou gewoon eens iets normaals wat ergens over gaat’ dat heb ik als licht explosief in mijn zak gestoken…

ook in het nieuwe jaar zijn ze er weer de kerk en het vuurwerk de A-vier en de A-negen het geloof in zegen de zure regen de files op de radio het recht op zelfbeschikking schuift weer een stukje op van je wieg tot je graf steeds meer bepaal je vooraf zelfzorg is nu dat vaststaat via welke clausules uit welke ampules je zelf de pijp…

Werd gister teruggevonden in Broek in Waterland een kwieke tante geheel in het wit echt smeltbare massa heel teer ook mooie neus kin oren fijn kontje - om te bekoren Ze was beduidend anders lippenstift had men niet bij haar gedacht had zich aangepast noemde zich cosmosnowy hoofd met haren vol geplakt voor permanent lonkte - tikkie tipsy…

in Amsterdam tussen Rembrantsplein en Amstel is er 'n steeg met de naam Halve Maan vroeger werd daar half om half matig belicht in liefde gedaan daarna bij nacht kwamen de uitsmijters smolten voor je ogen nog vóór de Hamburgers die bleven rechtop in de klots van vele bieren overdag is het er stil goten schuimend spoelwater…

u wilt iets meer maar dan echt van de wereld om u heen begrijpen door beter weten goed dat kan want weet dan Oom Dagobert is bij de inlijving van Duckland als 55th state of the U.S.A. Scrooge gaan heten Charles Dickens is bij de Grote Oversteek door Kaatje Boes - ongetrouwd moeder from Urk - over de railing gesmeten…

de hemel is wat overstuur men rekent op pijp met stelen op jan hagel uit de ton zeven meter zonder zicht men krijgt het wit voor ogen jasses ben nog straal bezopen heb vrijvrij voor een glijpartij…

wat is Kerst zonder lover langs muren op plavuizen in stallen schrale tehuizen groene mare takt in tover ijdel bleek onze hoop op een lichtend paradijs vlokkend sneeuw op ijs als Avercamps te koop wij bespreken nu bij wijnen de komst van drie orakels schimmend uit woestijnen zeggen het is niet denkbaar ik geloof niet in mirakels…

op de berg Nojin Gangzang vele valleien gaan van Lhasa zeven duizend meter hoog zit witte sherpa Tabula Rasa roerloos in de wacht voor de verschrikkelijke Kerstman Yeti Eeuwig zijn Sneeuw God vergeten stil kwam daar een stip steeds naderbij yakboterlampjes flikkerden hoog op Tabula Rasa ratelde onbewogen op hete kolen met zijn gebedsmolen…

vroeger dankten wij met kerstmis de goede God bij ontspanning van de internationale betrekkingen als de koude oorlog zachtjes leek ontdooien Kroetsjev geschoeid ging nu weet niemand meer wat zou kunnen ontspannen in internationale betrekkingen nooit meer op 't journaal koude oorlog moet uitgelegd 1000 bommen en granaten is kerstmis…

wat mij opviel bij de belgische menu's op kaartjes was niet de clitteur op de croq-monsieur nee dat waren de slagroomkraantjes op de taartjes…

hij glom van oor tot oor je zou zeggen daar zijn geen woorden voor meer een boom van een gevoel als u begrijpt wat ik bedoel kleinkind gezond geboren bompa's spraak verloren maar nee hoor 'die mooie ogen gelijken die van oguh ze zijn van mijn' mijn commentaar is dat dit niet raar is hugo ging wel uit z'n dak met d'ogen uit z…

soms is leven in onvrij dreigend men vlucht voor lieve vrede in het huis voelen achter kleine schermpjes waar men liefde zoekt vrede in mooie woorden in virtuele sporen soms doen die schermpjes aan zelfontbranding het knalt en rookt de mens slaat weer op de vlucht op straat komt hij tot stille stand wordt als gegrepen door het…