Alle inzendingen van Jos

verlegt vaak grenzen zo is er buurvrouw die ‘t weer doet met buurman en niet omdat ‘t moet kwestie van de weet ‘k kreeg hartekreet aangezien 'k alledag van haar mee eet werkend aan ‘n verslag - m’n gemoed is er zoet mee…

al schietend wordt teveel gebeden vooral in nachten wordt geleden d’eng’len gods pikken het niet meer wat niet verrassen zal de schutters minder in getal mannetjes putters zijn meer gericht ze komen harder aan zo mailt d’engel gabriël: ‘denk om de genade stop de canonnade d’ hemel wordt ’n hel molens geven minder wond wieken bidden…

moderne artsenij is liefst preventief zoekt op haar qui-vive bejaarden die gevallen zijn vraagt hoe en waar men zich ingeleefd aan de ander geeft je bent nooit te oud om in liefde te vallen een dag niet verliefd is een dag niet gevallen geen betere kussers dan 65-plussers ook blijkt dat veeljarig ervaren leidt tot gepaster…

overgaan is als het goed is het zelfde als weer gaan zitten met andere boeken nieuwe schriften schoon ondergoed…

vlam in de pan hard en stevig ‘n eigen hartendame voor de pluk in bramentijd op de Bloedberg* daarna de zee bespatten met liederlijk schuim de hartendame bezwadderen beklinken haar betoasten welriekend bestuiven in een pannetje in duin bij avondzon als honnepon z’n eigen duinmargriet -----------------------------------------…

als het wegzingen van beelden in spinsels van gedachten kroelend kronkelend twinkelerend steeds rakend dan hangend op samen vloeiend druipen druppels tot vormen luister! ze klikken in het hoofd stollen woorden dan tot zinnen aaneen gesloten zwemmend maar met oog voor contact…

Pablo Magnifico uit Palermo de schorre rietvoornvogel zingt z'n lied als in Uitdam 'n stel van kleur verschiet zij waren bloot in elkaar geknoopt maar Pablo wil ’n vluggertje en anders niet - - - Stradivaria in hoge C de dame was diep in 't hart geraakt ‘n zwerver had ‘t met viool gemaakt maar voor het zoenen eerst tien keer…

de zomer ligt nog open in IJ- En Kinselmeer de dijk tussen d’oude gehuchten Uit- en Durgerdam de fietser kruist weerszij groen van bloeiend gras kragen van riet water klotst vogels zingen snateren strijken neer vliegen op winden zuchten licht de fietser staat stil hij schreeuwt SCHRRAUWWWW twee hoofden heffen zich coïtus…

laten we wel wezen liefde is het geven van je hart voor heel diep bij ‘n ander daar van binnen je dient de mens die smart naar hart voor lief en leven doneren van lever nier of been is zeker ook heel goede zaak misschien minder of zelfs niet met in het verschiet van lief in de maak bij een hart van steen Toelichting…

m’n liefje m’n amaliaatje lief teer nicotine maatje vlind’rend windekind elke keer weer strelen mooie lieve woordjes delen complimenteus is het heus eerlijk waar of doe jij maar om deze man als ballon doen stijgen naar de zon in loze vlucht zien dalen in ijlheid mist verdwalen dank je hoor nicotine maatje schrik verslik je niet…

de werkelijkheid wordt dagelijks opnieuw verzonnen zo verzon ik dat koude kak met Crème de Cacao tot hete bliksem zou amalgameren een soort pepiet maar dan in riffels ik had het nog niet verzonnen of het was al begonnen vrouwen wonden op ze wilden zonder stop een werkelijkheid die men steeds moest repasseren…

een brunette met ‘n euvel lag haar venusheuvel stiekem bij de Sint Jansbeek te bruinen tussen de gladiolen vóór de haagbeuk-haag van de Begijnenmolen in stadspark Sonsbeek op het heetste uur vandaag ze hoorde in de verte donderen uit richting Velp ze zei ‘help als het weer daar gaat donderen moet ik mijn heuvel als de weerlicht…

liefde stond als koud tegoed in de vriezer voor de toekomst van warme dagen steeds kouder langer ingevroren spinazie liefde pizza raden maar: wat is wat ijs getegeld in het vak ontdooien kon niet meer zelfs de stekkers zaten vastgevroren van het contract…

Ons huis ziet er zo anders uit. Ik was het beeld heel even kwijt. Het lijkt wel nieuw of opgeruimd: terug na de vakantietijd. Ik loop onwennig heen en weer en kijk of alles het nog doet. Het huis was vier weken alleen: ‘t lijkt of het ook wennen moet.…

wat is dichten anders dan dagen dromen over haar dat ze zegt kom lekker bij mij je bent wel raar maar kom maar voor teder vrij jouw zij aan mijn zij zij aan zij…

'n schim zonder enig schamen zuigt bijt knijpt krabt in en rond de tepel van de Dame de Dichter is gesnapt: ’n tepelaar - geen lepelaar - tepelt zijn melk op witte voetjes eerst rukt trekt dan tepelt hij zuigt en streelt drinkt zijn melk zo zoetjes neuriet van den minne dommelt met goede zinne verted’rende slikjes enkele hikjes geeft…

dat stilte was wat hij niet las in haar ogen brak hem op bezweet in angst vele jaren lang hoorde hij haar schreeuwen vocht’ge ogen roerloos gelaten diepe meren stilte in haar was nooit in hem gestemd vergeefs ook het temmen van stromen dromen z’n onbegrepen van in haar hoofd zo werd de kwelling van zijn dagen gekweten…

loom de dagen beide blagen lagen in ‘t gras bij ‘t zoemen der bijen de seringen bloeiden flauw in zacht blauw waas bedreven liefde op het dak paaiende vissen woelden in ruisend water fluitend gleden zij uit en in de zon de broek en de japon…

komt uw trein ongestoord op Mokums CS aan u betreedt de Rode Loper Dam Damrak Rokin droomt van boten masten – Sail - de loop zit er in ziet u het fikken en overal vuilnis in hopen staan... weest dan niet verbaasd: brandweer reiniging staken om de CAO wordt tijdens Sail de boel plat gegooid nee weest toch niet bevreesd: compromis is al geplooid…

alleenstaande zuid-molukse met gierende hormonen één motorfiets zeven zonen ze boert goed te zeewolde elke maandagavond krijt zij haar permanente keu ze gaat voor tien over rood in plusfour kostuum stemmig grijs in Sociëteit De Witte zonder overdrijven zij is bedreven in het drijven van ballen…

de wereld van gister hoorbaar nog in het geknisper van nootjes gekraakt door muizen en ratten de vloer met kurk een man snurkt moeizaam met pauzeknop bekneld tussen twee krukken buiten huilen wolven drie hoog boven gilt een radiowekker het landschappelijk decor rilt van vrieskoude sneeuw valt in kleine vlokjes naar benee op d’achtergrond…

wierook kaarsen aangestoken lelies die lekker roken zalige Maria Hemelvaart stond op de kaart van missiezuster Tante Godelivia uit de Republic of Indonesia ‘veel devotie in de ecclesia: de felicitaties voor joannes maria’ wel, wat hij verder kreeg ’n tik om z’n oren vanwege de pastorale orde tijdens het verstoren voorts twee guldens een…

Sonnettine is nu DE dichtvorm voor zon en regen in Mokum geeft een krant daarom kans om op schema demokratisch samen te dichten naar eigen thema zo wordt week’lijks ’n regel uit de post aangeregen Zaterdag is de stress want is er wel een goede zin die past bij de vorige waarvan men zeggen kan oh wat is ie mooi en de vlam blijft in de pan die…

tanig eelt in palmen van handen herbergt korrels zand al jaren aangedroogd in plooien vastgeloogd verjaren gaat per dag steeds korreliger tijden troebel lijfljk ingeteerd traan zout hand op lijnen vingers aangebrand onthand tasten mis mens in 't verband hitte heilig vuur de doofpot schrijnen de ziel de strot zachte lach ogen glinsteren…

heel bijzonder den hypochonder al bij één patatje frites zonder friet gaat één likje mayo boven zijn limiet ook bij een magere croquette ontvangt hij nooit gehoorde vetten na twee teugen van één Gueuze Lambic hoort men immer een diep droeve snik bij consumptie van één Mort Subite valt hij echter als melancholiet languit gestrekt in ’…

bus honderd acht en twintig naar Delluft reed uit De Lier langs Het Woudt een man stond op zei zo maar zo zout is het eeuwenlang nog nooit gegeten zet stil die bus mijn vóór-vóór-moeder beviel daar in 1622 van mijn vóór-vóór-vader de mond van de chauffeur viel om zeven over half drie open de bus stond stil de man wees op de boerderij…

nimmer zag men geeuwen ze tuurde plat op de rug gelegen naar de meeuwen dan opgestaan in het arendsduin de meeuwen in t zwerk ze kenden haar zij zwom daar had altijd stille wenk van flad'rende vleugels straks in deeltjes uitgestrooid wordt zij gevangen door fladr'end gevleugelte brengend haar naar hogere lagen waar meeuwen met deeltjes…

onz’ Koningin bezocht in de 'Rode Hoek' in Fryslan bij Grou op 't Pikmeer de Groene Draeck haar jacht als veer skûtjesilers groetten haar met fokdoek velen kwamen voor wat ze aan had anderen keken naar wat zij uitgaf ----------------------------------------------------------- Dat de koningin kwam kijken gaf extra luister aan het admiraalzeilen…

als u de ladder speels beheert de letters in uw tonen keert tot 'od er im af los al it od' weet dat gedraaide ‘re’ uw lot uitdaagt mogelijk zelfs uw levensboom omzaagt niet met 'wreken''preken''streling' maar hoe verheven ook uw 'regering' ‘streven’ grijpt u bij de strot u doet afbreuk aan uw leven verkondigt de dood in de pot…

Constant bleef nooit stille staan in stilte bleef hij verder gaan na Cobra Corneille Appel deed hij een appél voor Nieuw Babylon toekomst van ruimte en zon er was genoeg ruimte onder zijn zon einde Grote Wittenburgerstraat op het oude lange eiland tegen de waterkant in een oude school zag men hem jarenlang onvermoeibaar gaan en komen…