Alle inzendingen van Jos

gister overleden in faucon onze grote bankier onder den uyl geroemd als fries en zuinig bij DNB als 'dim wim', bonvivant en luimig met gretta vlagde hij palestina in 't vizier minister zalm trok meteen ad rem de wijze les: dankzij wimpie duis' is d'euro 'n groot succes…

Voor één keer, als je dat kunt, genieten van wat je wordt gegunt. Voor één keer, met volle kracht, genieten van de dag en de nacht. Voor één keer, zonder zorgen, op 'n rots uitkijken naar morgen. Voor één keer, met open ogen, weten dat we écht leven mogen. Want hou je je ziende blind voor al wat je op je weg vindt, en doof voor elke tedere…

gevraagd om uit Balk te zenden een postkoets met vier paarden luie of zebra's uit de diergaarde voor vrij geleide van balkenende de koets rijdt naar Cuisine-de-Bouche de premier werkt aan z'n flux-de bouche…

een wulpse dame ging naar ’n gooise kroeg waar ze vlindr’end ’n knapperd voor sex vroeg: ‘k neem eerst jou dubbel in ’n vouw dan verwen je mij tot in de morgen vroeg…

verzaligd wil het publiek door doorwrocht gedicht de speldenknop in tijd voor liefdesval zeer gewild vooral voor de vrouw mits niet in lichte zin getild door vozers die vrij pakken bil borst eerste gezicht totale overgave met gezwijmeld heftig d'hartstocht schijn van toeval steevast hun gevoel recht de lijn krijtend smachten drijven zij naar…

vier dagen langs 's heren wegen gestruind hangende schouders een hoofd vol liefdesleed gejuich gezang op tribunes orkesten de meet hij raakt nu langzaam vrij van geest goed geluimd bij de eretribuun oog in oog met vrouwe verdonck verkilt zij 'm wijl z'n moed weer naar de tenen zonk…

twee eieren gebroken twee pelikaantjes eruit gekropen na 50 jaren paren van duizenden paren was het baren een godswonder we gaan uit onze bol onze ogen lopen vol de natuur is heel gis daar in Artis of zou het zijn dat ik me vergis bij een toevalstreffer van natuur als his?…

iedere stad een eigen vijgennmat gerezen namelijk de vraag naar fruitig sap uit man dagelijks uit tap schuimend in kraag ingebracht door het ledenbestand dat prikt tot het klikt en de bol knikt: het is mooi geweest…

vakantie is ongevraagd asociaal uithuizig zijn gangers zweten poriën die niemand kennen wil vrouwen klagen slappe billen borsten vettig dril kinderen dreinen hun files zuig’rig verveeld venijn met het autootje rijden ze op elkander tegen bunzings geiten de radio staat knalhard aan gore wc’s als eindeloze rijen desolaat verder gaan zuchtend…

als je begrijpt wat ik bedoel begrijp je ook wat ik nu voel: taal geld gezag liefde in ons malle smalle lage land bestaan voor mij alleen tegen bewijs aan toonder…

ook al is deze zomer voor alle tijd bewolkt valt het water met karren vol sop naar beneden ‘t verleden blijft niet te vatten natter dan ons heden zonder polders dijken ‘t land dorpen onbevolkt we zullen het nimmer meer in tekens kunnen achterhalen maar de oceanen moeten ooit met water zijn vol gelopen na uit de lucht op het land in leemten…

ooit was ik geheel vrij in de adel gelogeerd bij Freule Franchine I.W.Q Oeuwtewaal tot Sliptegen ten kastele Heucheneut niet ver van Wanperzegen waar blauw bloed met acte de présence werd gefrappeerd het gebeurde dat de Freule geschrokken op sprong zij zag plots de hooischuur op en neer hippen en dacht dat er twee olifanten lagen te wippen…

wat is verder gaan in een bestaan als alles is gestild in zijn verlegenheid met wat formeel nog restte in z’n tijd van levenslang werk aan gelegenheid zijn droom van leven samen oud eeuwig zorgen gelieven met elkaar dat moet toch kunnen niet waar waarom ging alles dan in de fout het gist in zijn gebroken hersenpan de schrik de angst ‘t…

regen valt staccato in grijze klodders langs loodlijnen naar beneê in grote plassen z’n droomvrouw ze zal onder de grote paraplu meezuchten meekruinen met de bomen van het woud ze zal stilstaan tot de klodders verdruppelen vermiezeren het grote concert weer aanvangt het libretto van het gevogelte de lucht weer vult tot het woud weer…

zij heeft zich gehecht aan mail de foto springt er meteen uit pret koket op hare snuit passie beklemt ‘m de keel is zij pin up of pretty thing? weer gekeken als in spiegel steeds geliefder haar giechel oh ja zij is meer dan lekker ding fijne sproetjes ogen in mascara het hoofd getooid met ‘n tiara zij straalt liefde voor het leven z…

naar waarheid nu wat-ie ervoer op het zeven heuvelen parcours hij had daar lood in de benen z’n kin zonk tot op de tenen afgeleid door muziek en schone zang bleven heuvels te hoog wegen te lang tot ‘n groesbeekse hem verschoonde zich tevens terloops innig betoonde verend schreed hij langs berg en dal men riep hiep hiep hoi voor hannibal…

geroezemoes op de Dam het is er klam en tam weinig nederlandse taal veel tong non-verbaal alle talen van de bol zekere huiver eist z'n tol toch afvalbakken boordevol touristen? terroristen? Madame Tussaud comme il faut je kon rustig lopen de Bijenkorf was open rijen voor de kassa ruimte voor de massa veel blauw van uniform…

Mijmerend achter een goed glas wijn, denk ik aan soldaten die marcheren, aan de kracht van het geweld. En dan voel ik weer even de pijn, zie ik mensen die niet willen leren. Mensen in de ban van macht, geld. Ik weet hoe eenzaam eenzaam kan zijn, hoe 't leven zich van je af kan keren, als alleen maar de winst nog telt. En buiten, buiten…

de marges van de cyber zijn van het wel is altijd niet geposte gevoelens gedachten niet gebonden aan laat staan geposteerd als werkelijkheid alles illusoir adres identiteit controleerbaar van waarheid van zachtheid van rekkelijkheid ontdaan ‘t is de kreet van zintuiglijk beroofd berooid het klotend krijten van de gevoelsproleet…

In de Fort Kijk in de Pot Straat passeerde in Nijmegen de karavaan lopers dicht tegen de finish aan er zat een pronte dame heel kordaat Haar bevraagd: ‘u zit fier achter ’t bier wat geeft u hier zo’n lol en vertier?’ Zij reageerde alert op haar qui-vive: ‘Het is kicken voor m’n hartgerief want zie ik een loper mooi als man dan fluit ik…

hoe nog te spreken in dit lage land van geramd hoe eigen en gereid uw in de vastgrond geheide identiteit eenmaal getreden buiten elk vast verband gelukkig kan juister worden uitgesproken dat gij als vast geramd en eigengereid zonder eigenheid een Eigenheimer zijt die men helegaar niet behoeft te koken en dat u reeds als half zacht bent…

dit is geen wens laat staan z’n droom om binnen almaar spitsen d’oren doorgaand niks van haar te horen stilte benauwt tot allengs schroom buiten daar is het ware geluk de mensen dansen en swingen hun zomers sjansen zingen voor hem leeft slechts den druk hij denkt met smart in herinn’ring aan zon van stralend op het water rode rozen luikend…

ziet hem hij is onbeheerd hij draaide in het rond het was niet meer gezond nu lijkt hij meer afgemeerd ’s nachts ligt hij te ronken met pillen vat hij slaap daar ligt dan den satraap ongericht en onbezonken huilen lukt hem al niet meer hij is afgedaan afgezworen ingepegeld zielsvreemd wrak daar ligt den vuigen heer nimmer meer zal…

een poëet treurt niet hij zweet duizend druppels lief-ver-driet hij begeert niet hij beheert duizend driften bo-na-fiet hij overvraagt niet hij schenkt klare wijnen liefje-anders-niet hij lieft niet hij biedt duizend dames smar-te-lied hij zuipt niet hij nipt aan verdwaalde flessen a-qua-vit hij deugt niet hij maakt duizend…

Vlakke land met je vergezichten, met je grijze wolken partijen, met je duinen, dorpen en steden, zo leef je in mijn hart en ziel. Met weidevelden als gedichten, waar je zo poetisch kan vrijen. Met je toekomst en je verleden, oude steegjes waar ik voor viel. Mijn vlakke land, mijn thuis, waar ik leef en zal sterven, waar ik huil en waar…

wat allemaal niet kan men spreke er niet van: zo wordt heel wat af gevogeld onder Nom van Plume bij klokslag twaalf volle maan worden lieve boerinnetjes zachtjes en op eigen naam gedicht als loops met zinnetjes het is een crime maar ‘t beurt anoniem…

uitmaken kan alleen aanmaken gaat met minstens twee zou het ooit weer aanraken je kunt nooit meer waarmaken dat je was te laken voor onafgemaakt van uitgemaakt na doorgemaakt vandaar komen we nu met u de kachel aanmaken…

kezien bij Lanagen Gwig Gweg en Gwag gwamen aankewakkeld onderwek zekt Gwag 'Ig wou dat 'g op m’n ruk lak nok leuger met geugenmeiden met krote klazen drang' Zekt Gweg 'Oom Dakobert Ducg keeft Guifje te kast Ig ka gijgen en legger gweggen als Guifje en Bobby lanksgomen' Zekt Gwig 'Zek ig heb legger keneug zek Zeger niet teken…

Geachte Mijnheer van De Courant Het moet mij van het hart Mijn vrouw is een fladderbeest Nu is het wel genoeg geweest…

zoek toch op de Place de Josse ja daar brouwt hij zinnen goed of fout d'n Josse zit 'r sur-place te wachten op liefde en geluk het komt van hoog van boven zolang hij d'r in blijft geloven tierend op z'n oude bierkruk dat is waar hij nu voor valt dromend van tomaten plukgeluk bevrijd van zorg kommer druk vingers in pijnlijk' knel…