Wanneer je leven mooi was
je omkijkt naar een rijk bestaan
wanneer de tijd gekomen is
om van hier weg te gaan
wanneer je laatste glimlach
mij nog steeds verwarmt
weet dan dat juist jij
in liefde wordt omarmd…
de ochtendnevel sluiert
een nieuwe dag
hierachter vaag verscholen
de prille, groene bruid
ze lacht nu nog verholen
haar aarzelende lach
maar straks wanneer de zon
deze dag zal breken
is al haar schroom
plotseling geweken…
als in een sneltreinvaart
dendert het leven
aan mij voorbij
meegesleept door jouw kracht
vooruitkijkend
losse momenten in een rij
vluchtig genot
voor zolang het duurt
met jou als chauffeur
die m'n leven bestuurt…
hoger en hoger aan de hemel
klimmend vanuit zacht pastel
steeds warmer en steeds feller
zachtjes prikkend op mijn vel
rood oranje achter mijn leden
knipperend het zonnelicht
filter ik het verleden
en doe eventjes mijn ogen dicht
genietend van dit zonnig moment
koester ik de geschiedenis van mijn bestaan
wetend dat aan alles een einde komt…
Je trekt je spoor
over het groene veld
mijn ogen volgen
je soepele pas
weet dat mijn ogen
je immer zullen volgen
welk spoor jij ook zal gaan
ik zal altijd van je houden
en altijd achter je blijven staan
zodat je met mijn liefde
het leven leven kunt
dat is wat een moeder
haar kind het meeste gunt!…
zoals je daar ligt
je aarzelende glimlach
net ontwaakt
op je gezicht
je klamme haartjes
plakken tegen je hoofd
vochtige loomheid
nog half verdoofd
ik til je uit bed
dicht tegen me aan
ruik ik jouw zoete warmte
en blijf even zo staan
een moment van ons samen
stil en sereen
intens houden van
zoals jij is er maar een!…
ongrijpbaar verlangen
kluwend in mijn hoofd
had ik ze maar op een rijtje
van mijn helderheid beroofd
ongrijpbaar verlangen
vult de leegte van mijn bestaan
slechts de weg van verlangen
is mijn weg om te gaan
ik grijp het verlangen
met twee handen vast
zo intens en zo hevig
even alles uit de kast
onbegrijpelijk verlangen
waar komt het…
Krakende, kronkelende aders
doorsnijden het koude land
zwarte diepten
tegen het scherpe wit
diep gebogen
dans ik in jouw ritme
uitzicht op je strakke kont
spannende spieren
blij dat ik niet voor
maar achter je rij!…
Neem me mee op het ritme van je golven
jouw wassende water reinigt mijn geest
leeg wil ik zijn
zodat ik zijn liefde weer kan voelen
want dat niet meer kunnen voelen
dat mis ik het meest
Wat je mist zit in jezelf
de bron van liefde
is je eigen hart
laat je warmte stromen
opdat je je eigen liefde
niet meer met dat van hem verwart…
wanneer je wereld grijs is
de zon je dagen niet meer kleurt
wanneer verstild verdriet
jou keer op keer verscheurt
wanneer de pijn je leven
alsmaar domineert
weet dan dat ook voor jou
de zon eens wederkeert
want ook jij zal weer kunnen lachen
blij en ongecompliceerd
gegroeid in jezelf
door wat pijn je heeft geleerd
---------------------…
hetzelfde bloed
stroomt in ons hart
verbonden door het leven
vanuit eenzelfde moederschoot
met elkaar verweven
ik hou van jou
en jij van mij
zo gewoon
zoals het voelt
verbonden met jou
zoals zusjesliefde
is bedoeld…