Onzichtbaar
hartenkreet
Langzaam aangelopen,
snel weer weggegaan
Nog één blik aangeworpen,
nog één keer een laatste traan
Nu ben je hier opgesloten,
hier in mijn ziel, een eigen cel
De tranen gestopt met vloeien
maar de pijn die blijft nog wel
Hoewel ik nu niet meer kan huilen,
dit wil niet zeggen dat ik haar niet mis
Ik kan je vertellen,
ik kan je zweren…