Zij is als de IJssel
Stil stroomt zij langs elk moment
zonder te stoppen, waar dan ook.
En ik, kijk en zie hoe mooi,
hoe vol, hoe diep ze is.
En elke poging om mij vast te klampen,
lijdt tot niets.
Ik voel alleen de emotie
van een trage stroom,
van eindeloos verlangen.
En zij stroomt verder,
laat mij achter,
in een eeuwigdurende herinnering…
En als er niets meer rest,
dan het ruisen van mijn vragen.
De stilte doelloos is,
en nauwelijks te dragen.
Gedachten langzaam sterven,
in een nutteloze droom
Als woorden zonder ziel,
in een constante stroom.
Dan ben ik niets,
en blijf ik stil.
Niets dat ik kan,
niets dat ik wil.
Bewegingloos,
van binnen
diep verward.
Herinner ik me slechts…
En als er niets meer rest,
dan het ruisen van mijn vragen.
De stilte doelloos is,
en nauwelijks te dragen.
Gedachten langzaam sterven,
in een nutteloze droom
Als woorden zonder ziel,
in een constante stroom.
Dan ben ik niets,
en blijf ik stil.
Niets dat ik kan,
niets dat ik wil.
Bewegingloos,
van binnen
diep verward.
Herinner ik me slechts…