Een duw tegen de duisternis
netgedicht
ik lig hier al een behoorlijke tijd
om mij heen het hout
hard drukt het tegen mijn rug
en ik duw terug
tegen de duisternis
voor het licht
ik weet nog hoe het verdween
met een stroef geluid
de laatste lichtstraal
overspoeld met duisternis
tot er niets meer scheen
en ik duw terug
mijn gewicht als wapen
licht als doel
weten ze niet…