Alle inzendingen van Kerima

Lief maar onwillig Koppig kleurt hij stenen grijs Stoot jij je soms ook ?…

Een plek waar je alle gevoel van tijd verliest, waar er een blijvende, indrukwekkende stilte heerst een plek waar je een gevoel van leegte ervaart, waar hete tranen je de adem afsnijden een plek waar het in je binnenste woelt, waar je gedachten kunnen vluchten in een beven bang een plek waar een dof gesnik een rustplaats vindt…

Eenzaam in het gras bijt ze in haar eigen staart, venijn in de bek.…

Een spel van licht en schaduw Waar duizenden, miljoenen lichtjes De avond troostend bewenen Ik spreek noch hoor de dromen In vermeden nachten Waar tranen worden opgeheven Ik kan mijn eenzaamheid verbergen In bovenwindse stromen Waar ik bewust de sterren heb opgesloten Een spel van stervend licht In een doodgezwegen schaduw … Daar ben…

Hij bespeelt de wind wanneer hij gegijzeld zoekt naar blauwe vrijheid.…

Wanneer de stralen van de zon en de maan elkaar kruisen, gaat de zon onder in een zwoele dans van exotische kleuren. In een eindeloze sfeer komt de maan op en omarmt de wachtende nacht in een uitgestrekt zicht boven de horizon. In het absolute niets van deze gouden avond, walsen mijn ogen met de sterren en vlecht ik deze pure schoonheid…

De echo verdwijnt in een verstild niemendal door holle woorden.…

Jouw hart is gesmeed in de kleuren van de lente Jouw ziel is bereid met alle zomerse ingrediënten Jouw haren blozen in de zachte stralen van de zon Jouw tranen gedijen in de dauwdruppels op het gazon Jouw ogen stoeien met het blauwe van korenbloemen Jouw lippen kruiden de geuren van al het groene Heb ik jou al…

Verdwaalde tranen doorkruisen uitgedroogd zand, vermoeid en eenzaam…

tussen zon en maan ontstaan stralende klanken, sterren geboren…

Tranen blijven liggen op de einders in je ogen. Het zijn resten van een worsteling, het verleden laat sporen. Het verdriet vertelt een geschiedenis van krijtwitte wangen. In glazen muren wordt een fragiele en kwetsbare ziel gevangen. Een terugvallen op je naakte bestaan, van elke bestemming ontdaan. Tranen blijven vallen en in…

De sterren glijden weg op de eerste dronken stralen van het speelse morgenlicht. De zon gaat waarheen ze wil, op zoek naar een kier vindt ze jouw slaperig gezicht. Loom liefkoost ze jouw gapende huid wanneer jouw ogen verward de aarde raken. Kwetterende vogels bezingen het ontwaken van de dag, geeuwend boven de bemoste…

Door zand omgeven Kerkhof van woestijnrozen Een vredige rust…

Verscheurd ben ik Door jouw bevuilde geweten Een misdrijf gepleegd Op de waarheden Vernederd ben ik Door jouw stug wegrennen Een stem gespannen Door alles te ontkennen Ontwend ben ik Door jouw gespleten geest Een traan teveel Een lach zo bevreesd Angstig ben ik Voor de toekomst Steeds meer falen Leugens die herhalen Geen rustplaats…

Wensen geboren in zacht strelende handjes hartjes gaan stralen…

Laat me sterven in gebeden van de wind Laat me doodgaan wanneer de zon de eeuwigheid overwint Laat mijn tranen in de wortels van de bomen verzinken Mijn verdriet zal in de stilte van een rivier weerklinken Maar laat mijn leven verdampen in eeuwige fonteinen van het licht Ik zal bestaan in elke druppel van de regen…

De klimmende roos omhelst verliefde wolkjes, te hoog gegrepen.…

Beweging in tijd Simpel en volmaakt ritme Eens stopt het leven…

Een lege doos vol holle woorden waarin het heel zachtjes huilt om al de zwarte letters van jaren verdriet Levenslange verhalen in herinnering gezocht langs hollende paden van droeve dagen Zo afhankelijk van de muur die werd opgebouwd door al het zwijgen van jaren pijn Een lege doos vol diepgeborgen tranen waarin de hoop mij heel…

Ik verga in tranen opgezweept door een schor verleden Onder grafzerken rukt mijn hand aan vertroebelde geesten Door onbegraven gehuil splijt de hemel zich in de donkere lucht Geketend aan het marmer sterf ik onbeweend in een tergende vlucht Te diep geworteld draag ik mijn gebeente onder de holle treden Verduisterd zal mijn…

Bevroren in zee Drijven gevangen tranen Gestapeld verdriet…

Zwervende zielen over velden en heuvels bieden bescherming…

In de schaduw van een boom, vang ik het laatste briesje op van de rijpe zomer, dartelend in mijn tuin. Daar waar de zon ondergaat wiegen enkele vogels in de zacht cirkelende stralen van de ondergaande zon. Wolkenstapels verzinnen witte feeën en kastelen, hoog in de betoverde lucht, waar ze meedrijven op mijn gesloten ogen. De koele…

In de spiegel zie ik twee gezichten met dezelfde ogen Meer dan ik zelf wist werd het verleden nooit gesloten Het heden wordt aan die tijd geknoopt, de stilte werd alleen maar vergroot Mijn ziel bezwijkt door de macht in zijn akelige blik Ik verafschuw mijn eigen reflectie elk verlaten ogenblik Iedere verweerde dag laat…

Stekelige bol Bescherming tegen gevaar Onderhuids gekwetst…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

Weerstand gebroken Verpulverd door de eeuwen Herinneringen…

Romantisch refrein In volmaakte harmonie Engelen zingen…

Zuivere waarde Je hart met goud versmolten Groots en puur van vorm…

Ik wandel langs het blauwe water. Hoog boven de golven torent een begroeide rots. Lucht, warmte en wind fluisteren met het laatste licht, aarzelend verdwijnt het vergezicht. Verbonden met het dromende land herinneren mijn blote voeten het parelwitte zand. Ik staar naar de sterren, in uren en dagen. Ik hoor de eeuwige echo…