Alle inzendingen van Ko de Laat

Ze hebben ooit één echte plaat gemaakt Die nu door dit bijkans-bejaarden-bandje Heruitgebracht wordt als vals documentje Dat, hoogstens vaag nog, aan diens oorsprong raakt Zulk nieuws is destructief, hoewel niet brekend De terugkeer aan het front lijkt pretty vacant…

Een carrière als een koninkrijk Die bijna twintig jaren mocht omspannen Vaak winst of tweede achter Marianne (Dat laatste is aan winnen haast gelijk) Een palmares dat tot de laatste dagen Met goud èn eervol zilver werd beslagen…

De snottertijd is weer eens aangebroken Want, wat ik ook vermijd, het heeft geen zin Al spuit ik anti-alles-stoffen in Ik word, zoals gewoonlijk, aangestoken Het schept voor menigeen een band, dat wel: De wereldbol is als een snottebel…

De Sipkema van deze tijd heet Wieling Daarbovenop staat vast dat binnenkort Zelfs elk rayonhoofd een BF'er wordt Want Friezen hebben voor zoiets veel feeling Zo trekt die tocht elk jaar veel zenders aan Voor iets dat zelden maar pleegt door te gaan…

De kinderen op school of in de klas Die mij voor 'dikzak' plachten uit te maken Omspannen thans -haast uit de aard der zaken- Een omvang waar ík twee keer haast in pas Maar men valt af wie nog pleegt af te vallen Men roept nu 'Gratenpakhuis' met z'n allen…

't Is uitgesteld, die tweede kerncentrale Men vindt het nu te duur en te riskant Gezien de financiële wantoestand Maar men verschuift het reeds ten tweede male Dus laat die crisis maar wat voortbestaan Er zit bij tijd en wijle mazzel aan…

De PVV gaat weer in zetels dalen Zo'n peiling is dus voer voor valse hoop De media gaan daarmee op de loop Totdat zulk nieuws zichzelf zal achterhalen Toch is men voor die peilingen beducht Zo blijft het beste nieuws gebakken lucht…

Ook door dit jaar loopt wéér die rode draad Van harde onderwijsbezuinigingen 't Is haast traditioneel dat zulke dingen Gaan leiden tot een staking metterdaad Want ongeacht het type demonstratie: 't Is oud leed voor een nieuwe generatie…

Het nieuwe voorjaar is al aangebroken Een vroege lente in het nieuwe jaar Waarbij het speenkruid en de hazelaar Verwarring zaaien en veel onrust stoken Een tijd, waarvan een mens niet eens wíl dromen Is langzaamaan tot volle bloei gekomen…

Het was een jaar van veel bezuinigingen Er stierven wederom veel prominenten Er waren hachelijke beursmomenten En meer per jaar inwisselbare dingen Want wie weet werkelijk wanneer wat waar was En of iets nou dit jaar of vorig jaar was?…

Ik werk nog steeds aan mijn Request-geschrift Ik schrijf mezelf het RSI en rambam Waarbij ik ook m'n toetsenbord half lam ram Want ik moet snel weer door, na elke gift Schroom niet als u graag op mijn schrijverij biedt Opdat ik ieder streefdoel straks voorbijschiet…

Ik dichtte heel wat af voor goede doelen Straks dus zo'n 150 regels lang Ik trek mij met dit vers alvast op gang Als voorschot op wat ik straks ga doorvoelen Ik houd het voor vandaag nog éven kort Maar véél dank als u voor het lange stort…

We moesten even voor het ergste vrezen Maar waar nu echt het einde was verwacht Werd Johan Heesters toch nog 108 Dus hulde aan dit Broze Opperwezen Je gaat -want dit gaat elk verstand te boven- Nog meer in hem dan in de Sint geloven…

Ze zeiden over mij maar al te gauw: "Het inzícht heeft hij werkelijk te over De inzèt daarentegen is zeer pover"... "Hij zou best kunnen, als ie maar eens wou"... Ik wou dat ik docenten uit die dagen Voor puberbreinmiskenning aan kon klagen…

De mist hangt overal, waar wij ook lopen Er komt van alles god-weet-waar-vandaan Het is de vraag waarheen wij zullen gaan Is onze weg versperd, of ligt ie open? Maar als het optrekt, krijgen wij nadien Een ander type mistigheid te zien…

Geregeld krijg ik van de bank een mail Daarin tracht iemand iets te formuleren Iets krakkemikkigs over registreren Dat moet ik dan opnieuw of weet ik veel Ik lijk de strekking van die mails te missen En kan naar de betekenis slechts vissen…

De treurigheid van vriesbrand in mijn brood Of ander voer dat ooit was ingevroren Ach, hoeveel kilo ging bij mij verloren? Ik schaam mij, als ik erop terug kijk, dood Voor weinig geld wordt heel wat waar verworven En daardoor zijn ook wij massaal bedorven…

Het zal je maar symbolisch toebedeeld zijn Je zult maar voor dat zevende miljard staan Nou ja, die groei blijft toch wel oerend hard gaan Waarschijnlijk zul je dus weer gauw uit beeld zijn Die opgedrongen status duurt maar even Het ga je goed straks, in het echte leven…

Wellicht dat straks Europa wordt gered Met geld van Brazilianen of Chinezen Het zal best voor een tijdje heilzaam wezen Maar onderwijl sluit zich opnieuw het net Wat door een munt geen eenheid is geworden Krijgt men met noodverbanden niet op orde…

Als ik nu eens een loungeroom zou beginnen Waar ik op housebeats verzen declameerde Terwijl ik thee schonk en een klant coiffeerde Kon ik wellicht de crisis overwinnen Of, hoe dan ook, eens iets verdienen aan Het povere poëtische bestaan…

Het was een nummer of een blaaspartij Misschien was het gewoon de som der delen Maar hoe ik ooit Piet Noordijk hoorde spelen Deed onberedeneerbaar veel met mij Een mooi concert, uit lang vervlogen dagen Waarvan het buikgevoel nooit zal vervagen…

Een school kent heel wat functies en structuren Maar het contact van ouders en docenten Behelst alleen wat vluchtige momenten Dus dat is voer voor veel vergaderuren Waarbij verbetering dreigt uit te blijven Want zoiets gaat op scholen over schijven…

Rond Rafaël en Sylvie in Tussaud Is uiteraard veel reuring. Not to mention Het nieuws rond Sylvie's nieuwe hairextension Dat bracht ons van ons aller à propos Maar bij veroudering moet men pas passen Daar is geen was meer tegen opgewassen…

Kijk, dat is Freek. Vijf kilo boek. 'n Weelde Door geen historicus nog in te perken Geheiligde theaternaslagwerken Bevatten zelden zoveel tekst en beelden Zijn oeuvre, dat welhaast ongrijpbaar groot is Toont aan hoe rijk zijn leven voor de dood is…

Een eigen schouwburg èn een eigen beeld Had Willem Wilmink al verdiend bij leven Ze mogen hem gerust dit bolwerk geven Na alles wat hem reeds werd toebedeeld Zijn repertoire blijft echter verder reiken Dan alle al te aardse huldeblijken…

Een nieuw seizoen voor schouwburg en theater Voor HBO en universiteit Alsook voor alle scholen, wijd en zijd Plus nieuwe kwelling voor de beeldbuishater Wat in de lucht hangt lijkt hier de vertolking: Benauwend, met een dreigende bewolking…

Ik geef het toe: ik dacht er nooit echt aan Maar dat de schapenherder nog bestond Was toch een stukje erfgoed dat ons bond Dus achteraf gezien ben ik ontdaan Nu valt er in ons leven een hiaat Waartegen geen massaal geblaat meer baat…

De run op afkickcentra is plots groot Sinds Amy met haar leven moest betalen Zo trekt ze indirect nog volle zalen En wie kent niet die spreuk van dood en brood? Een dode rockster propageert ontwenning Hoe schrijnend is die bittere erkenning…

'n Kind, dat vroeger wat onaangepast was Werd, bij gebrek aan begeleidingsplannen Algauw naar 'n speciale school verbannen Opdat het een docent niet meer tot last was Gezien de plannen die zich nu ontrollen Blijkt, hoe de tijdgeest met een kind blijft sollen…

De een wil nu snel geld met goud vergulden De ander wil z'n oliehandel kwijt 't Is hoe dan ook weer zeer van elke tijd 't Is immers iets met crisis en met schulden Wat is een tijdperk zónder een recessie? Maar de frequentie toont wel véél progressie…