inloggen

Alle inzendingen van L.Bert

6 resultaten.

Sorteren op:

Zilte wind

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 336
De zilte wind die rond jouw enkels dwarrelt, jouw meeuwen, brutaal mooi en lachend, schaterend naar mijn verlegen adem. Oh wind, oh wind mijn vingers strelen jou, oh wind, tot stuivend zilt het zicht verblindt.…
l.bert24 augustus 2005Lees meer…

Dirigent

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.030
Bemusiceerd zo is zijn smile zijn benen elastiek zijn armen zweven je omhoog en menselijk mimiek. Daar ga je dan omhoog, rechts, links en word je ongewild gevederd op een wolkendek buiten jouw ik getild. Geluiden schallen, zacht gefluister. Tranen zelfs. Vanbinnen bruist er alweer geluk.…
l.bert24 augustus 2005Lees meer…

Lucht happen.

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 295
Ik praat met de wind want daar in de lucht dwarrelt een blaadje gezwind, op mijn eigen zucht. Nu is het weg en komt heel gauw bij jou terecht. Kun jij het soms al zien? Het móét bij jou gaan dalen, want ik heb de wind gezegd: “Laat dat blaadje niet verdwalen!”…
L.Bert10 augustus 2005Lees meer…

Na jouw pijn.

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 300
Mag ik je dragen boven stormen langs de bliksem naar de tuin? Mag ik verzen met je vormen, asgrauw, stinkend als ajuin, maar ook vloeiend, méér vertellend tot de dag en zon weer schijnt? Mag ik verzen met je vormen, verzenstruik met bloementooi, verzen die de tranen smelten? Vogel zing, je bent zo mooi!…
L.Bert8 augustus 2005Lees meer…

Erotisch Valkenburg

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.060
Terrasje pikken 1. Ze loopt zo graag in heel kort rokje want daarin, weet ze, dan ontlok je, vooral met benen, hoog als dennen dat mannenogen je verwennen... Terrasje pikken 2. Haar borsten hingen eind’lijk vrij. Hop, hop, van links naar rechts en blij dat de beklemming was verdwenen. De zon had ook al veel geschenen. En Jan liep…
L.Bert7 augustus 2005Lees meer…

Bejaard

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 403
Op een bankje in de zon zit hij naar niets te staren. Hij weet nog hoe het eens begon. Nu tellen ze, die jaren. Niet lang geleden - gisteren nog? - moest hij een knie verbinden. Zijn kind dat viel, hoe kwam dat toch? Hij kan de draad niet vinden. Dat kind is groot, al lang getrouwd. Zijn vrouw al lang begraven. Zijn huis verkocht, 't…
L.Bert6 augustus 2005Lees meer…