1566 resultaten.
Luidkeels
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 196 vrijgekomen zielen schreeuwen om hulp
nu de deksel van de doofpot wordt gelicht
zij zijn alleen hoorbaar door hen
die de gruwelijke waarheid onder ogen zien
de last niet meer kunnen dragen van al die
opeengestapelde feiten veel te zwaar voor
kinderschouders om te dragen laat staan voor hen
zwijgt de waarheid nog steevast op de bodem…
Tevergeefs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 530 tevergeefs
het wachten
op de terugkeer
een teken, een woord
blijven ogen
voor altijd gesloten
wegebbende glimlach
veranderde
jouw bestemming
plots van het aardse
naar het hemelse
waar engelen zich
nu over jou zullen ontfermen
waar je voor altijd schijnen zal…
Regenboogweb
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 151 ik hark mijn gedachten
vang op hol geslagen eikels
die ik in boomholtes verstop
in een heksenkring speel ik
haasje over als een
onbevangen kind
tel de appels van de den
die ze eerder vallen liet
opgaand in de wind
zie de bomen dansen
beklim een regenboogweb
met lichte tred
tot de spin er weet van krijgt
vlug sla ik m'n vleugels…
Laatste vlinderdans
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 148 kleuren verkleuren
schoonheid vervaagt
warmen aan het zonlicht
schittert het teder
tegen het ochtendblauw
samen op een bloem
die weldra verwelken zal
dansen zij tot
het hun allerlaatste is…
Tort
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 357 onrechtmatigheid
smaakt naar arsenicum tot
de leugen doodbloedt…
Stille getuigen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 fietsen als stille getuigen
evenals een jas op de grond
patronen raakten benen
verwardheid overmeesterde
en zette om in een daad
welke onomkeerbaar bleek…
V e r m i s t
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 171 de klok tikt de minuten weg
toch nimmer zo gestaag
als sinds die dag
dat jij in opging in de mist
het 'tot zo' veranderde
van uren in dagen
van weken in maanden
de stilte oorverdovend
onbegrip verzandde in verdriet
een onmenselijk diep gemis
blijven vragen onbeantwoord
het waar om een open eind…
Gegroet
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 160 jij kuste mij vanmorgen
daar jouw zilveren omlijning
niet ontbrak
onmiskenbaar
genoot ik van de tederheid
zoals jij was
voelt de leegte dieper
doch hou ik me vast
aan jouw ochtendgroet…
Zuivering
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 142 als korrels zand glip jij langzaam
tussen de vingers van mijn hand
spoelen jouw laatste woorden weg
als de zee vervaagt in 't zand
zoek jouw ogen in de sterren
vertroebelen wolken mijn zicht
regent het tranen uit de hemel
hoe het in de verte weerlicht
reinigt water al mijn zorgen
dralend spoelen ze in de zee
zie ineens de sterren staan…
Lafenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 het zeilschip vaart uit haar ogen
golven die het strand kussen
vangen haar geschreide tranen
waarin sterren nimmer doven zullen
schrijft maanlicht volzinnen in de zee
die klinken als 'n ondergronds gezang
speelt de wind met het rulle zand
dralend drijft zij uit het zicht…
Pirouettes
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 ongrijpbaar
dartel je voor me uit
leid je me naar
verborgen schoonheid
de pracht hoe je
neerstrijkt op 'n vers
bouquet waar jij
sierlijk pirouettes
danst…
Vanessa Atalanta
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 je daagt me uit
omcirkelt mij
jouw prachtige zijn
verleidt mij
hongerig zoek ik je
in uitgebloeide
vlinderplanten alwaar
de rest van de familie
zich te goed doet aan…
Al daar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 108 van de binnenkant naar buiten
tikkend op een leeg omhulsel
aanschouwt zij wat er buiten afspeelt
dat haar niet raken kan, of toch
distantieert zij zich onbewust van
gevoelens die niet de hare zijn
de eenzaamheid is groot
zo ook de angst om te spreken
het onzichtbare gevecht…
Op sokken
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 393 veeg de bewijsstukken maar van tafel
en de kruimels onder het kleed
draai de klok maar terug naar gister
als of het er allemaal niet toe deed
hoe je haar hebt geslagen
viel ze pardoes op de grond
sneed haar gil door merg en been
alsof de wereld niet bestond
heb je ziedend het huis verlaten
ben je heel hard weggerend
haar snikkend achterlatend…
Kleine jongen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 521 kom maar hier kleine jongen
kruip maar in mijn armen weg
hier ben je veilig noodgedwongen
ik beloof je hulp is onderweg
laat mij je wiegen in mijn armen
strijk je zorgen uit je gezicht
laat mijn lichaam je verwarmen
hou ik je veilig heel erg dicht
kom maar hier lieve kleine
laat je zorgen nu maar gaan
ook al ben je niet de mijne
kruip…
Herdenken 9/11/11
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 141 stilstaan bij de beelden
van toen, roepen ze nog
altijd kippenvel op
gaten die geslagen zijn
in New York, mensenlevens
is het gemis duidelijk voelbaar
verenigen liefdevolle handen
in de hoop de weg
naar tolerantie te slechten…
Tot ooit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 503 we hebben je uitgeleide gedaan
te rusten gelegd, omringd door
een zee van bloemen
die straalden zoals jij
jij die midden in het leven stond
begaan met alle mensen om je heen
jouw prachtzonen leken
ontroostbaar evenals de hemel
waar naar jij onderweg bent
goede reis Marion.…
Uitvaart ~ Voor Marion ~
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 472 nu de zeilen zijn gehesen
jij aan jouw laatste reis begint
je lichaam bleek niet te genezen
vaar jij met de morgenwind
op naar nieuwe avonturen
varend naar het zomerland
dankbaar voor alle mooie uren
staan wij aan de waterkant
zeil je langzaam uit het zicht
overmand zijn wij door smart
maar je warmte blijft en licht
voor altijd in ons…
Vertrouwd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 groene weg klimt omhoog
alsof hij er iets tegen in
had kunnen brengen
toch is er een duidelijke
grens tot waar het
treden mag
gestaag leunt de zijtak
vertrouwd op de zwaartekracht
kussen bladeren bijna de grond…
Ik kiezel jou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 ik kiezel jou mam
net als verdronken
schelpen uit een
vorig leven
kiezel ik jou voor
heel even
zoals ik op de golven
wil blijven drijven
zal het gekiezel jou
beklijven niet dat ik
direct zou schrijven
hoezeer ik naar huis
verlang…
Zondaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 kleren kleuren schuchter
in het bijzijn van de zon
grijsheid steekt vaal af
tegen de muur
waar zonden geen
klaagzang meer aanheffen
verstommen helse regenbuien
achter 'n kinderlijke lach…
Gedonder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 86 daar zul je het gedonder hebben
regen tikt als 'n ongenode gast
op pannen en tegen ramen
rennen mensen voor hun leven
vechten ruitenwissers 'n verloren
strijd voor beter zicht
delven fietsers het onderspit
door passerende auto's die hen
laf in de flank bespuiten…
Waarnemen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 hoe gezegend zijn we in 'n wereld
waarin wij kunnen horen
hoe beperkt zijn zij als ze
zonder gehoor worden geboren
hoe gezegend zijn we bij
het horen ruisen van de zee
hoe geïsoleerd raken ze, tellen ze
zonder gehoor wel mee
een operatie stemt tot hoop
doch garantie minimaal
emotionele achtbaan
is geluid nu ineens kabaal
de hoop…
Wandeling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 159 coniferen geuren diep donker
wat een rijke zomeravond aanduidt
rode zon omarmt de tijdgeest
tijdens de wandeling kussen
voeten het in het verschiet
liggende wat leidt tot morgen
die door de dagvorstin verwelkomd
wordt met haar mooiste glimlach
zachtjes krult het gras groen…
Verstorven boeken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 zorgvuldig heringepakte herinneringen
dralen door gangen die lang onbelicht
bleven op 't randje van vergetelheid
toch zijn de beelden zo weer daar
als herlezen woorden zachtjes aan
terugvoeren naar toen
een duidelijk omlijnd beeld was er niet
bleken scherven onlijmbaar, verstorven
boeken wachten stoffig op de komende reis…
Beloven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 beloof je me
dat je hier
zult blijven staan
totdat de laatste
regendruppel
jouw verdriet
met zich mee neemt
beloof je me
dat je hier
spinnenwebben
zult zien groeien
hoe de eerste nachtvorst
zijn glinstering
achterlaat
weet dan dat
ik je omhelzen zal
zover het oog
reiken kan
in vele gedaanten
blijf ik bij je
voor altijd…
In Scheveningse armen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 mijn gedachten
zijn zo helder
als deze sterrennacht
rimpelingen in het water
nemen af
evenals zorgen
gekoesterd door het
vuurtorenlicht
waan ik me veilig…
Bevrijding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 laat je haren wapperen in de wind
geef jouw tranen aan de golven
waarin ze veilig kunnen schuilen
rek je uit tot in de wolken
om door de zon te worden
gekust, tekent 'n regenboog
een omgekeerde glimlach
nemen vogels jouw zorgen
mee om je voor altijd te verlossen…
(Ver)Licht
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 185 het uitzichtloze is nu dragelijker
daar er licht schijnt aan het eind
van de tunnel
heel even verstoorden pennenlikkers
de balans door mij
te beproeven
middels een koekje van eigen deeg
en omarmd door engelen
vervolg ik mijn pad met lichte tred…
Onverwacht ~ Voor Marije ~
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 391 in duizenden scherven
breekt liefde uiteen
daar jouw hart ophield
overmand door een
waterval aan tranen
rouwt mijn zijn
om degene die ik
liefheb met al ik ben
zal onze liefde
niet verloren gaan
maar me dragen
tot het einde der tijden
waarin wij zielsverwanten
elkaar zullen treffen
en versmelten als één…