sprakeloos loop ik eindeloos
door de straten
van nergens
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
stomverbaasd kijk ik naar de
eindeloze stille wegen
die nietszeggend
het asfalt niet verteren
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
ineengeslagen kijk ik
naar alles om mij heen
stilte is de overheersing
van het
alleen zijn
wie helpt…
ik heb het oog van God gezien
en was niet bang, o nee
omdat ik heel misschien
zou blijven leven
heel lang
ik heb het oog
van God gezien
en knipoogde terug
het felle licht
was niet verblind
zodat ik altijd
de weg naar
huis terug
zou vinden
ik heb het oog van
God gezien
en rust kwam over mij
er waren eng’len om
mij heen
mijn stemming…
spelende met mijn liefde
zag ik de smaragden tranen
die als sprankelende diamanten
zich een weg baanden
over een zonverbrand gelaat
dat met verbaasde ogen
mijn versteende blik
als een harde bikkel
de liefde omarmde
die ik jou gaf
als een gouden kus
op een paar zachte platina lippen
die ik kuste.
Ik smolt als een klomp…
de zon is niet ver genoeg
voor mij
ik wil jou
alle stralen geven
jouw gelaat omlijsten
met al het licht
het brengt je leven.
de sterren zijn mijn gidsen
door een donker zwart heelal,
zij zullen eeuwig voor jou stralen
omdat ik als eeuwig licht voor jou
diezelfde sterren plukken zal
dus wees niet bevreesd
het licht van de zon blijft…
ik ben de clown in een omgeving van
een circus van tranen
ik zal niet meer huilen
het doet de ander zoveel meer pijn
ik ben de clown van de droefenis
die even de tranen zal verruilen
om de lach te laten horen
van het eeuwig positief
zijn
maar ik ben ook een mens
met gevoel en trieste gedachten
in mijn hart woed een gevecht…
471
Bezig met laden