Hersenschim
netgedicht
Met het verstuiven van de tijd,
tellen seconde chronologisch af.
Tot de toekomst niet meer meewaait
met een wind die al voorbij is.
Tot het heden zal gaan scheren
over de schaduwen van toen.
Tot het verdriet verstomt
in de luwte van herrezen dromen.
Tot de bulderende wind is gaan liggen,
en ik mijn hervonden stem zal horen.…