Het Dal
hartenkreet
De randen zijn zwart
de zon staat laag
mijn hart is vol smart
zorgen tot aan mijn kraag
Het licht raakt de bodem niet
het binnenste wordt niet belicht
het is niet vreugde wat men ziet
het is iemand die zwoegt en zwicht
Om te komen uit de diepte
zichzelf zoekende
te kijken op de paden die hij liep
al vloekende
Hij moet zichzelf vinden…