Ook al is het lang geleden,
de oorlog is nog niet voorbij
Wat behoort tot een ver verleden
Wat vieren we eigenlijk op vijf mei?
De bommen en granaten,
als je stil bent, is het net of je ze weer hoort
de ravage op de pleinen en de straten
Woekeren de wapens niet altijd ergens voort?
Is er werkelijk vrijheid verworven
in het bloed dat vergoten…
Je naakte lichaam voelt klam en zacht
je streelt langzaam het mijne
zo glijden wij door deze vochtige nacht
waarin we in elkaar verdwijnen
Je huid zo vol glans als satijn
je zweetdruppels glinsteren als dauw
het is heerlijk om hier met jou te zijn
en ik besef hoe veel ik van je hou
Je lichaamsdelen die mij beroeren
maken mij buiten zinnen…
Als in een cocon zit ik gevangen
in een intens verlangen
tot de vlinder diep in mij groeit
op weg naar het nieuwe leven dat boeit
Als een rups voorzichtig ontluiken
De draden van zijde als houvast gebruiken
Met de dauwdruppels om haar verspreid
Is zij ontvankelijk en glanzend zoals altijd
Als een kleurenpracht zijn haar vleugels in het licht…