Alle inzendingen van Lijda

Weinig woorden en veel zeggen is een kunst. maar jij praat, en praat.. over niets! langzamerhand word ik horend doof.…

Als vioolsnaren vangt mijn ziel de tonen van het gedicht het jubelt,glijdend en stijgend naar onbekende hoogte. het is als een lied, waarvan de tonen de melodie maken ruimte, beweging tussen woorden baant zich een weg. naar het onbekende en raakt het hart diep…

Mijn hoofdst(r)aat in de P.C. met gedichten en gedachten om te delen met bezoekers die niet licht of lucht van hoofd zijn.…

Je stem donker van emotie vibreert amper hoorbaar de woorden die ik al wist. Je ogen donker vochtig glanzend, openen de diepte van je ziel. Gevangen in tijd zo zeldzaam, vangt de stilte onhoorbaar het kloppen van ons hart.…

verborgen onder glinsterende kralen aan natte takken nog niet groen zitten knoppen verscholen in een jasje van lentegroen na natte sneeuw hagel hard gure westenwind en grauwe lucht komt met stralen licht en warm de zon een lentezucht tinten teer nog nooit gevangen waaieren uit brengen geur alles komt tot leven een groot…

Mijn verlangen is te zijn... zoals ik ben wij zijn een 'Hij' ik houd van hem en hij van mij men oordeelt snel alsof dat werkt maar ik geef niet op ik blijf sterk.…

Hoe vredig is de wereld bedekt met een kleed witter dan wit 't is bijna ongehoord. de mens ontwaakt en stapt naar buiten vanaf dat moment is de vrede verstoort.…

Hoe stil is het ontwaken de wereld wit en ongerept traag komt mijn geest tot leven treuzelend kom ik uit mijn bed. Gedachteloos wil ik zweven in luiheid en in rust zo wil ik de dag beleven tot de maan de avond kust. door de stilte komen kind,ren klein lachend, ze hebben dolle pret de droom die ik even had die....heb ik uit mijn hoofd…

Als pauwenveren zonder kleur fijn getakt tegen de grijsblauwe winterlucht als trouwe wachters op de lente. Glinsterend in het dunne zonlicht als zilveren kristallen spelend op de donkere diepte golvend naar de overkant. bijtend, ijl, knisperen in regenboogstralen, Winter.…

Samen één door woorden van trouw 't wordt passen en meten op paden die elkaar kruisen zo groeit de liefde zichzelf voorbij en vind je elkaar.…

Als vreugde verdriet overwint, stromen tranen het dal der duisternis voorbij.…

Voor het slapen gaan je handen stijf gevouwen de ogen gesloten gezicht in de plooi en dan bidden en bekennen.. al je zonden telkens weer O, wat was je bang voor d' Almachtige Heer. Voor het slapen gaan liggen mijn handen stil... naast mijn oude hoofd ik overdenk de dag en dank God dat ik er nog wezen mag, voor het "amen" en dat…

Als de zon de grijze mist verdrijft groeit door de wazige nevels het klokje van sneeuw…

Grote mooie ogen in een hol gezicht je blik is al een beetje naar binnen gericht zie je die vreemde verte is daar al die andere tijd waar je, en dat is zeker, langzaam naar toe glijdt ik zeg tot ziens en kijk je aan en geloof dat je mij hebt verstaan in die vreemde verte in die een andere tijd…