Obstakels
netgedicht
Ik drijf waarheen geen hand mij gadeslaat
zal wederkeren naar de stille stee
angstvallig mijden een te groot entree
of u en iets dat anderszins mij schaadt
van water heb ik mij een baar gemaakt
geslapen in een uitgebeende zee
het land gelaten dat in laatste wee
tot kaken in het eigen bloeden staat
waar woeste hoogten tot mijn navel reiken…