Splintervuur, mijn winterlief
netgedicht
1.3 met 3 stemmen 
437
437nu over dit te klamme land
de maïsloze tijd aanbrak
en tak noch blad of vrucht langer verdroeg
trad ik zeer vlug terug
kroop in de cirque van krommen 'aas
trok snel de zon over mijn kop
ik likte traag, warempel lief
wat splinters vuur van haren tong
verdrong al wat ook maar naar kilte rook
dook onder in de nacht van haar bestaan
en liet…
Bezig met laden