er ligt een pad op straat
en het lijkt wel of hij grijnst
toch is hij plat
en eenzaam overreden
was veel te traag geweest
door diep gepeins
hoe hij over kon
komen als de meest beminnelijke heer
in kwakkelend geslachtsverkeer
verstild bleef zijn lijf
op de rijbaan plakken
waar mooie dames over hoppen
zodra die echter voor hem…
als ik verder moet
laat me gaan
het mag geen scheiding heten
geen treurnis eromheen
voor mij geen traan
een lach is goed
graag neem ik mee
de blije groet
die ik op weg mag ontmoeten
ergens ooit geweten
zal ik in niets nergens
nooit verdwenen zijn
diep vanbinnen
verblijf ik
voor wie werkelijk zoekt…
mijn lieven is een werkwoord
met en zonder zijn en te
en het met is rente
maar met al je werk voor de
zo weer uitgegeven centen
is het lieven met gesmoord…
(onwenselijk papierverbruik)
eenmaal
met veel omhaal
een gedrocht in woord verwekt
en maagdelijk wit verbruid
met doorrookte zinnensluiers
is de maker ijdel
in verwachting van
wat kale uitgeversfeiten
en bleef van veelbelovend wit
niets dan leegte over
gedrukt rijst snel de vraag
hoe zo’n steriele pennenvrucht
ooit volmaakt te…
mij tilt geen hinder
ik vlinder erover
hef mijn hoofd
veruit daarboven
eigen rust
maakt stilte vrij
geen zachtheid gaat teloor
ik hoor het luide wel
maar afgesteld
het bonken sluit ik
benoemend buiten
in dit vrij verbeelde veld
dringt kabaal
geenszins tot mijn denken door…
ik zoek jou
mijn woorden te grijpen
ontmantel ze in het gemeen
draag ze naar het midden
tot lering en vermaak
ontzet ze
mijn starre zinnen
in het openbaar
tot een springen vrij en op
naar het hoger ideaal
doorprik mij de hiaten
feilloos in de pijn
snijd in mijn genoegzaamheid
om licht gedragen daden
zweep op tot magisch…
zoveel ogen die passeren
onbewogen en vervreemd
wie kijkt nog met zijn kijkers
wil zien wat werkelijk leeft
zeldzaam is die ene knik
waar wel begrip uit straalt
het ogenblik dat zoveel zegt
waarvoor geschreven en verbaal
geen alomvattend woord bestaat
uit ogenspraak ontspringt
soms heel spontaan
een welbewuste mensenkracht
die in…
hoe gaat de mens ooit snappen
dat zijn bestaan meer waarde heeft
als hij zich maar de ruimte geeft
om over grenzen heen te denken
opgeworpen dammen en dijken
verschralen het landschap van zijn geest
idealen verzompen binnen de perken
van doctrinekerkers en -kerken
voorbij de dood ligt open terrein
waar zijn denken soelaas kan vinden
ongehinderd…