een seconde
netgedicht
dat tijd voortschrijdt
ondanks sporen
ik geloof niet
in voorwaardelijk
bekijkt het absolute
doorheen helder glas
zichtbaar het zand
of de korrels
zinloos vallen en
loos rollen zonder zin
tot aan de voet
van bij zijn
ervaart een seconde
meer glas
ooit komt die tel
als het wonder
mijner tijd
geeft het zicht op
waarom dat…