Alle inzendingen van M

Verwacht onze wereld dat ze zichzelf verlicht? Door mensen die stoppen, met het vernietigen, van haar natuurlijk evenwicht? Ondertussen, kijkt onze aarde geduldig toe, hoe mensen elkaar bestrijden. Hoe een plaag vanzelf verdwijnt.…

Voeten moeten lasten dragen. Moeten sterk zijn, en gezond. Moeten lief dragen, en leed. Atlas droeg de hele hemelbol. Dragen is bepaald geen sinecure. Hemels zijn me veel te zwaar. Daarom, op handen draag ik haar. Mijn pedicure.…

Het zogenaamde niets kennen we als leegte. Leegte als onmogelijkheid waaruit wat mogelijk is ontstaat. Zoals onbewuste dromen komen, in het holst van de nacht, en als sterrenlichtjes verder gaan. Zoals mensen die plannen maken en plannen in vonken op zien gaan in het zogenaamde niets. Het niets dat bron van leven is. Het niets dat als…

Mijn oog valt op minuscule mieren. Hun kleine wereld valt me op in onze grote mensentuin, ter grootte van een tegel. Mieren mijden bergen die kleine kiezels zijn. Ze zijn op zoek in een wereld die ze nog niet goed kennen. Mijn oog valt op denkende mensen die kronen op de schepping zijn. Mieren zijn reusachtig groot. Mensen klein. Denk…

Het feit dat ik besta kan ik met één oog zien. Het feit dat ik aanwezig ben kan ik elk moment ervaren. Het feit dat ik er was kan ik me goed herinneren. De toekomst staat nu al levendig voor de geest. Het gaat zoals het gaat. Het feit dat ik eens niet ben geloof ik niet vandaag. Een menselijk dier ben ik. Kiezen kan ik, weet ik zeker.…

Ken jij Seneca? vraag ik aan mijn vrouw. Is dat een helende zalf? vraagt zij mij terug. Jazeker, zeg ik stoïcijns. Seneca is ook zalf. Zalf voor onze ziel.…

Vannacht werd ik wakker en dacht na over woorden. Over dood en over God. Aan Spinoza dacht ik. Goden zijn niet dood. Dood niet goddelijk. Woorden zijn het. Jong is niet oud overwoog ik. Oud is zeer zeker niet jong. Leeftijd is niet jong of oud. Oud worden is een kunst. Aan Cicero dacht ik. Het zal toch niet waar zijn dat, dat wanneer…

Nabij de poort van Amersfoort komen burgers voedsel kopen dat eerlijk wordt geproduceerd en smakelijk wordt gegeten. Hier vertraagt haastige tijd. Zo ontstond een heerlijke oase voor levenskunstenaars. Boot brandt hier edele koffie. Hier bakken bakkers zalig brood. Goed nieuws wordt hier gemaakt. Zeg al dat goede voort! Via HET LOKAAL…

Nabij de poort die mensen koppelt, met de stad en met het groene land, ligt het Amersfoorts Lokaal. Vanouds kwamen hier burgers samen om samen naar de markt te gaan. Ooit werd hier groene zeep gemaakt. Nabij de Eem, die tijdloos stroomt. Nu wordt hier toekomstige tijd, uit vervlogen tijd gemaakt. Mensen kunnen hier weer komen kopen, van…

Zaliger kan ons leven niet worden, dan zitten op een bankje, in de zon. Spontane gedachten zien komen, en als wolken voorbij zien drijven langs een wolkenloze hemelweg. Zaliger kan ons leven niet worden, dan mijmeren en weer vergeten. Dan ophouden met weten zonder vergeetachtig te zijn. Zitten op een bankje in de zon. Eenvoudigweg aanwezig…

Vandaag werd ik spontaan getroffen door een aanval van lichtvoetigheid, waarvoor geen therapie bestaat, dan zéér sombere gedachten. Mijmerend ga ik zitten op een bankje. Somber denk ik aan de zinloosheid van ons sterfelijk bestaan. Mijn donkere wolken werden getroffen door een aanval van de zon. Ze verloren na een nutteloze strijd. Daarna…

Ware schoonheid openbaart zich wanneer ons zoeken ophoudt met zoeken. Voordat het tegendeel gevonden is heeft zelfontdekte schoonheid geen enkel recht om te bestaan. Denk aan dat lelijk gewaande meisje, dat een wondermooi prinsesje werd. Besef dat een ventje met de baard in zijn keel prachtig kan gaan zingen. Zie hoe een ondankbaar afgedankt…

Onbegrijpelijk is het waarom mensen hechten aan namen en symbolen. Zojuist zag ik een vogel landen in onze wilde vogeltuin. Hij bouwde er zijn nest van takjes, die hij hier gevonden heeft. Zijn vrouwtje laat zich zelden zien. Ze is druk met broeden of ze is bang. Rusteloos vliegt hij af en aan. Ik weet niet hoe mijn vogel heet. Wel hoor…

Vannacht werd ik wakker en dacht aan onze wereld. Aan de puinhopen dacht ik, die ook groene mensen maken. Aan al dat plastic dacht ik, dat we in onze oceanen storten. Door het putje van onze douche, dat op een afvalwerker wacht. Nederig kroop ik op mijn knieën, met een borstel en wat groene zeep. Een groene denker ben ik dacht ik. Ik…

De mens die denkt, dat hij superieur is. Homo sapiens. De mens die gelooft, dat hij regeren kan, over de heersende natuur. Mensen hebben vijanden nodig om mensen te beschermen. Met beschermingsmiddelen. Tegen onkruid en ongedierte. Zo controleren mensen de natuur. Wanneer een nieuw virus reageert beschikken we niet over vaccins. Blijven…

Namen reduceren mensen tot wat ze niet kunnen zijn. Namen verkleinen mensen tot symbolen die niet leven. Vind ik het daarom moeilijk om me namen te herinneren? Het liefst onthoud ik mensen om wat ze doen of laten. Om hoe ik me verbonden voel. Om hoe ze werkelijk zijn. Helaas reduceren namen mensen. Zo houden we elkaar onnodig klein.…

Wanneer je vandaag al wist dat ik morgen sterven zou. Wanneer ik vandaag al weten kon dat jij morgen heen zou gaan. Wat zouden we elkaar dan zeggen? Wat zouden we dan samen doen? Wat zouden we zeker laten? Het goede nieuws is dat we die kennis allang bezitten. Het slechte nieuws is dat we die onvergetelijke feiten, elke dag en steeds opnieuw…

Een regendruppel, die gelijk een oceaan is. Stofjes, waaruit een mens bestaat. Goddelijke gedachten, die uit het niets verschijnen. Innerlijke stilte, die ook in herrie woont. Goed beschouwd zijn het wonderen. Zoals een hond die blij blaffen kan. Zoals vanzelfsprekende woorden mensen raken kunnen. Zoals druppels ritmisch druppelen uit…

Critici die zichzelf niet kennen, ventileren oordelen. Wie een criticus kritiseert, is een criticaster. Criticasters ziften muggen, of neuken mieren. Critici die zichzelf kennen, ontmaskeren criticasters. Teksten blijven ze schrijven. Meningen blijven ze delen. Oordelen slikken ze in. Dichters ziften hun gedichten, liever zelf.…

Dat consumentenvertrouwen keldert, betekent dat consumentisme, op de terugweg is. Betekent dat water helder wordt, lucht schoner. Betekent dat mensen tevreden worden. Veel consumenten worden daarvan blij. Economen vinden dat onheilspellend.…

De natuur zoals die werkelijk is, geven we een onvoldoende. Het leven zoals het is geweest, was niet goed genoeg. De natuur zoals die worden moet, moet beter. Stomme dieren kunnen niet denken, zoals beschaafde mensen kunnen. Ze kunnen niet redeneren zoals wij. Dieren kennen de redenen niet, hoe ze anders kunnen worden, waarom ze beter…

Moeder aarde draait om haar as. De maan draait om onze aarde. in een onmeetbaar groot heelal. Mensen draaien dol. Onze klok draait onbekommerd door. Totdat een zelfgemaakt projectiel, ter grootte van een virus, in onze zelfgegraven vijver viel. Ons aller leven werd tijdloos stilgezet, voor een paar weken maar. Tijdloos staat gelijk aan…

Wanneer alles al gezegd is, waarover spreek je dan? Wanneer alles al is gedaan, wat gaan we dan nog doen? Wanneer je denkt te begrijpen, wat wil je dan nog grijpen? Wanneer we genoeg hebben vergaard, wat willen we dan nog meer? Voldaan en dankbaar zijn, en genieten van dat wat is? De winter is gisteren overleden. De zomer is al in aantocht…

Waarheid is in grote woorden, onmogelijk te vinden. Er bestaat geen zinnig woord dat mensen met elkaar verbindt. Waarheid is in ruisen van stille bomen. Is in water dat als hartelijk bloed door alle mensenharten stroomt. Waarheid is in daden. Waarheid woont in zorgen voor elkaar. Leeft in alle moeders. Zwijgt in trouw. Spreek dan woorden…

Hier, waar het onwerkelijk stil is. Stilte, waarin een mens leert zwijgen. Waar stille geluiden helder klinken. Tonen die we zelden zuiver horen. Hier, in onze eigen achtertuin, dromen onverwachte dromen. Vandaag heerst hier de vrede. Nestelt zich een duivenpaar. Leeft de werkelijkheid van hoop.…

Zonder huid slechts bijeengebonden door een strak gesponnen dun vlies terwijl daar buiten de winter van de lente verliest ik hoor het zachte zingen van de putter een kalm en lief geschutter O raak me niet raak me niet aan alles raakt me zonder huid zelfs het geluid van een onschuldige roodgewangde zachte putter…

De verhalen, die we elkaar vertellen zijn niet de werkelijkheid, die we als geluk ervaren kunnen. De klacht, dat gebeurtenissen niet gebeuren mogen, dat virussen ons niet mogen bedreigen, is de werkelijke bron van ons verdriet. Het nieuws, dat nieuws angstige verhalen zijn, bereikt ons bijna niet. We lezen wat we lezen willen. We zien…

Feiten zijn feiten. Feiten worden gefilterd. Nieuws niet. Dat moeten we zelf doen. Hoeveel mensen herstelden? Waarom? Hoeveel mensen sterven niet? Wie aan nieuws verslaafd is, stelt die vragen bijna nooit. Wie door angst verlamd raakt? Die ziet de antwoorden niet.…

Voorbij onrust heerst innerlijke vrede. Voorbij tegenstrijdigheid groeit saamhorigheid. Voorbij de tijd, voorbij gisteren en morgen, leeft eeuwigheid. LUISTER! aandachtig, naar vogels die blijven zingen. ZIE! met open ogen, hart en ziel, hoe witte wolken blijven drijven. GENIET! van het wonder van muziek. Elk moment opnieuw.…

Wat mensen verloren hebben, hebben honden en katten behouden. Het is één van de redenen waarom. Het is de oorzaak van het feit, waarom mensen van dieren houden. Wat mensen verloren hebben, geven katten en honden ons terug. Tenminste, wanneer we voor hen open staan. Ze leren ons aandachtig kijken. Wat mensen zinloos verloren hebben, leren…