Netgedichten

netgedicht (nr. 71.599):

Eeuwig Kind

Vertraag uw tijd. Vertraag.
Geef al uw zinnen ruimte.
Sta steeds vaker stil.
Ervaar het wonder.

Zie medemensen om u heen.
Sla uw gedachten gade alsof.
Alsof het trage wolken zijn
die komen en weer gaan.

Vertraag uw tijd. Uw snelle tijd.
U bent uw gedachten niet.
U bent uw angsten niet.
U kwam van verre.
U bent nu hier.
Samen.

We denken dat we ouder worden
maar al wat leeft, is tijdloos.
Tijdloos als pasgeboren kinderen.
Tijdloos zoals alle dieren zijn.
Besef dat we kinderen blijven
wanneer ons ego krimpt.

We ontstaan uit kosmische ruimte.
Vertraag daarom. Vertraag uw tijd.
Besef dat mensen kinderen blijven.
Kinderen die samen spelen mogen.

Kinderen tot in eeuwigheid.