Alle inzendingen van M

Op het juiste moment. Op de juiste plaats. In de juiste stemming. Moe ben ik of gewoonweg blij. Plotseling verschijnt MAMO. Ik sta dan met open handen. Niets heb ik bewust gedaan. Steeds vaker overvalt het mij. Wanneer de schellen van onze ogen gaan. Dan kijken we niet langer maar we zien, tijdens Magische Momenten, de zinvolle zin van…

Het idee dat er een God bestaat, is een kinderlijke gedachte. Dat theologen God serieus nemen, is een naïef idee. Zoals boeddhisten die in duisternis, helder worden verlicht. Dat biologen leven willen begrijpen, is een heel vermakelijke ambitie. Alleen Darwin heeft een tipje, een tipje van de sluier opgelicht. Leven ontstond ooit in zee…

Zoals mijn rook nu oplost in het niets, zo zal mijn tijd oplossen in eeuwigheid, zoals mijn hier zal worden tot overal. Tussen hier en nu voltrekt zich ons leven. Wij mensen zijn als een stofje zo klein, toch is ons thuis ons eindeloos heelal. Aandachtig rook ik mijn edele sigaar. Plots lost ook mijn eigen wijsheid op. Dat is geen wereldvreemde…

Tonen wil ik alleen nog wie ik ben, want van toneelspelen word ik moe. Toonkunstenaar wil ik worden. Samen vallen en weer opstaan. Dat is wat ik het liefste doe.…

In werelden van alles, is niets meer mogelijk. In een volmaakte wereld, is alles al gedaan. Worden wonderen niet geboren. In een wereld van gelijkheid, kan geen creatief mens bestaan. In werelden van overvloed en alles, kunnen mensen levend sterven gaan.…

In een wereld van niets, is alles nog mogelijk. In een wereld van niemand, kan ieder schepsel bestaan. In een wereld van nimmer, werd tijd niet geboren. In een wereld van nooit, kan niets ooit vergaan.…

Protesten tegen olieboringen in Alaska. De zon breekt zojuist door de wolken. Onze kamerleden zijn nog met reces. Het begint ineens stevig te waaien. De ministers Kerry en Lavrov overleggen. Een oude beuk geeft ruisend antwoord. Ook Paus Franciscus erkent nu Palestina. Twee merelmannetjes beginnen een dialoog. Hier. Vanmiddag. Dichtbij…

Koffie drink ik. Slok na slok. Omringd door geuren van tabak. Ik kijk door witte wolken heen. Ik hoor het tikken van zijn klok. Ik weet en heb altijd al gedacht, dat verleden tijden niet vergaan. Mijn grootvader verschijnt en zegt: Zestig jaren heb ik al gewacht. Zestig jaar heb ik je gemist. We roken pratend zijn sigaren. Nu weet ik wat…

Ons leven is als een filmtheater. Rode stoelen, wit doek en films. Wij zien beeld en horen geluid. We lachen of huilen tranen. We denken en fantaseren. Over plezier. Over liefde. Over leed. Pas wanneer de film echt is afgelopen, beseffen we waar we naar hebben gekeken. Naar het witte doek in ons hoofd, waar gedachten komen en weer gaan.…

Uitbarstingen en aardbevingen. Bosbranden en orkanen. Overstromingen. Overspoeld worden we met nieuws. Nieuws dat zo oud is als de wereld. Natuurrampen laten ons mensen zien, hoe nietig we eigenlijk zijn. Vulkanen laten ons mensen ervaren, hoe de aarde zichzelf vernieuwt. Oorlogen laten ons mannen weten, hoe alles bij het oude blijft.…

De reis die onze genen maken, is eeuwen geleden begonnen. Onze genen leefden al, in naamloze oermensen. In onze vaders en moeders. In onze dochters en zonen. Zo reizen onze genen verder, eeuwen nadat we zijn gestorven. De reis die onze genen maken, zal nooit meer eindigen. En wat is het lot van ons stervelingen? Wanneer ego's eindelijk…

In welk wonderspel spelen we allen mee? Wat is de naam van dat toneelstuk? Van welk script ben ik de schrijver? In wiens boek ben ik beland? Van de antwoorden blijf ik onwetend, want wij mensen zijn echt niet ons brein, en oneindig veel meer dan ons verstand.…

Katers en poezen leven in een paradijs, waar mensen ooit werden uitgedreven. Zij slapen in een zaligheid, waar geen mens leven kan. Weer wacht het paradijs op ons, wanneer mannen verlichting zoeken, en vrouwen poezelig durven zijn. Lieve mensen, wees gewaarschuwd. Mijd verboden vruchten. Eet eerlijk brood. Drink rode wijn.…

Met mijn neus in je haren. Met mijn armen om je heen. Zo werd ik wakker vannacht. Ik zie ons liggen in de zomerzon. Ik zie ons bij gedolven graven staan, zoals we ook bij wiegen stonden. Nog steeds zijn we samen, zwervend door onze jaren. Met mijn neus in je haren. Met mijn armen om je heen.…

Wanneer de dood ons omarmt, maakt hij aan ons leed een einde. Eenzaam en alleen blijft hij achter. Zo krijgt de dood ons leven lief. Zonder liefde kan hij niet bestaan. Wanneer we de dood omarmen, kan vrede worden geboren. Kunnen onze angsten sterven gaan.…

Het ultieme gedicht, zal nooit worden geschreven. Dat finale vers, bereikt nooit ons wit papier. Wat ware liefde is, kan geen dichter ons vertellen. Wat liefde niet is, weet iedereen.…

Een hoge prijs moeten we betalen wanneer we door zwarte gaten gaan, op weg naar een onbegrepen niets, waarin ons ego zal verdwijnen. Angsten gruwelen door mijn geest. Maar zonder zwart contrast kan geen helder wit bestaan, geen moedig overleven, geen tol om te betalen, geen feestelijk feest.…

Wat drijft ons mensen voort? Over het land en over zee. Door wie worden we gedreven? Ooit zijn we uit de zee ontstaan. Wind stroomt nog door onze longen. Water is in ons bloed gebleven. Een mens leeft als een veertje, dat drijft op een diepe oceaan. Zie, hoe veertjes zeilen gaan!…

Voorbij onbegrip wil ik begrijpen. Over onbegaanbare wegen wil ik gaan. Dwars door onwetendheid wil ik kennen. Waar diepte onpeilbaar is wil ik staan. Met waarheden sta ik op gespannen voet. Met zekerheden kan ik geen genoegen nemen. In het geloof kan ik onmogelijk geloven. Onmogelijkheden mogen waarheid claimen. Over onbegaanbare wegen…

Ik ken een lief klein meisje, dat tegen veel grote mensen stil is en nauwelijks praat. Ik ken welbespraakte vrouwen, die tegen hun mannen zwijgen, en die soms erg humeurig zijn, om zo toch hun zin te krijgen. Ook ik ben behoorlijk gestoord, want ik kijk stuitend arrogant, wanneer ik probeer te luisteren en niets zinnigs heb gehoord.…

Eén diersoort, Homo sapiens geheten, raakte van de natuur verlost. Logisch. Mensen begrijpen wat dieren niet weten. Mensen weten wat goed is en wat slecht. Ze weten wat liefde is en wat nijd. Wat onkruid en wat ongedierte is. Zonder wapens kunnen ze niet leven vanwege de onvermijdelijke stammenstrijd.…

Wanneer ik jou kwets, beledig ik niemand. Wanneer jij mij beledigt, gebeurt er niets. Ja, onze trommelvliezen trillen. Wie ben ik om jou te kunnen oordelen? Wie ben jij om te zeggen wie ik ben? Wanneer we ons kunnen bevrijden van dat eeuwig misverstand, kan de dialoog beginnen. Wil jij een dubbele espresso? Nee, geef mij trappistenbier…

Wij kennen het gemis niet, van kinderen die nooit werden geboren. Wij kennen de spijt niet, van mensen die nooit hebben bestaan. Wij missen ongeboren geliefden niet, voor hen janken we geen traan. We voelen troosteloos verdriet, wanneer mensen ons ontvallen. We kennen de felle pijn, wanneer een geliefde ons verlaat. Maar wat uiteindelijk…

Of het nu mensen zonder zonden zijn of onafhankelijke rechters of goden zonder daden of strenge vaders. Laten we SAMEN het kwaad bestrijden. Laat al die rechters NIET alleen. En NOOIT de daders.…

Wanneer we hoop vaarwel zeggen. Wanneer we troost laten gaan. Wanneer we leren zwijgen. Wanneer we voor de afgrond staan. Wanneer weerstand wordt gebroken. Wanneer opstandigheid vergaat. Pas dan, keert troost troostend terug, en heeft angst geen reden van bestaan.…

Levend is het bewustzijn, dat mijn leed verslaat. Als de wolken en de zon. Een ster die schijnen gaat. Eerlijk is de werkelijkheid, die op onze illusies jaagt. Illusies, die verduisteren, hetgeen werkelijk bestaat. Een vrouw die baren moet. Een man die sterven gaat.…

’t valt niet mee dat moderne dichten ik gebruik zinnenmixers woordenschillers en letterzifters drank - grammatica exit schema's - dat nooit hoofdletters afgeschaft komma's en punten ook ritme - weg ermee rijm - laat me lachen structuur - oer-ouderwets ik wil de eenvoud terug het oerdichten kan beginnen weg kwijt soms ja…

De avond is gevallen. Witte golven fluisteren, terwijl ze eeuwig rollen, over het zwarte lavastrand. Oude mannen luisteren, want een zangeres zingt. It's time now. Time to change your mind.…

Leven vormt een wonderweefsel van heden, verleden en toekomst. Geleerden bestuderen leven. Zo leeft feitenkennis. Nieuwsgierig. Leven onbevangen ervaren. Zoals geliefden beminnen. Zoals kinderen spelen. Zo leeft meditatie. Aandachtig. Leven onmogelijk verwoorden. Temidden van pijn en onbegrip, blijven zoeken naar gedichten. Mysterieus…

Levende gedichten ontstaan, bij nacht en bij ontij, wanneer dichters slapen gaan. Gedichten spreken spontaan, bij weer en bij wind, wanneer hun dichters zwijgen. Gedichten laten zich pas schrijven, wanneer de schrijver stopt met doen, en hart en ziel toch verder gaan. Gedichten dringen zich op, bij angst en bij beven, wanneer zij roepen…