inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.499):

In mijn rookkamer

Koffie drink ik. Slok na slok.
Omringd door geuren van tabak.
Ik kijk door witte wolken heen.
Ik hoor het tikken van zijn klok.

Ik weet en heb altijd al gedacht,
dat verleden tijden niet vergaan.
Mijn grootvader verschijnt en zegt:
Zestig jaren heb ik al gewacht.
Zestig jaar heb ik je gemist.
We roken pratend zijn sigaren.
Nu weet ik wat hij ook al wist.

Ik laat hem los en dankbaar gaan.
Hier is niets wat moet.
Nu is alles wat ik wil.
Ik wil op eigen benen staan.

Schrijver: Albert C M Weijman, 10 mei 2015


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 115

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
16 mei 2015
Mooi gedicht; sommige sjamanen roken sigaren om in de rook hun voorvaderen of geesten op te roepen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)