Eenzaam
netgedicht
Mijn liefde is vervlogen,
heel zachtjes uitgeblust.
Geen hand meer op de mijne,
geen mond meer die mij kust.
Geen lachjes uit de verte,
geen hand meer door mijn haar.
Niet meer samen zitten,
en kijken naar elkaar.
Er vallen nu geen woorden,
er is geen ergernis.
Maar ik weet nu uit ervaring,
hoe eenzaam eenzaam is.…