Men zei…
“Er is hier geen oorlog”
Ook geen vrede, toch?
Hier valt dood uit de lucht.
Vrede? Is hier een klucht.
Vogels zijn hier niet meer.
Komen er ook nooit weer.
Hier heerst slechts de dood.
Daarom zijn de straten rood.
Hier kraait een baby niet.
Onder ‘t puin kan ze niet.
Hier is er geen zon meer.
Maar een bom, keer op keer…
Toen vroeg ik aan de Heer:
Vertel mij, hoe ik dit leer.
Te zijn zonder er te zijn.
Nu ik haar alleen laat, in pijn.
Zal m'n licht dan zijn gedoofd?
Terwijl zij mij nog wel gelooft.
Kan ze m'n liefde dan nog voelen?
Of zal die ook eens gaan bekoelen?
Zeg mij: is dit egoïsme in mijn hart?
Wat mijn ziel en hart nu zo verwart?
Moet ik leren…
Het is nu tijd dat ik moet gaan
Jullie alleen moet laten staan.
Ik heb met jullie gestreden.
Ik heb met jullie geleden.
Nee, 't is geen afscheid
dat ons hiertoe nu leid.
Weet, ik blijf in jullie leven.
Om met jullie geluk te delen.
Huil niet, want ik ben niet ver.
Geloof me, ik zit hier op een ster.
Geloof me, ik bewaak jullie leven…
"Er is hier geen oorlog"
Ook geen vrede, toch?
Hier valt dood uit de lucht.
Vrede? is hier een klucht.
Vogels zijn hier niet meer.
Komen er ook nooit weer.
Hier heerst slechts de dood.
Daarom zijn de straten rood.
Hier kraait een baby niet.
Onder 't puin kan ze niet.
Hier is er geen zon meer.
Maar een bom, keer op keer
Is er dan…