Een zoute zeebries komt in een zucht mij tegemoet.
Als ik op de kade wandel.
De warme lucht trilt stil en voldaan.
Zomer aan de kust.
Voordat ik weer op de vlucht moet slaan.
Keer ik nog een keer terug.
Zwijgend over wat ik zie.
Berucht zijn mijn gedachten.
Aan de kust.
Ik weet het niet.
Als mensen onbewust naar mij staren.…
Na vele avonturen te hebben beleefd.
In de uren van de nacht.
Te delen met wie dan ook.
Soms dramatisch van stof.
Kan ik alleen maar lachen.
En heb ik totaal geen spijt.
Het is nooit saai geweest.
Jij die ik vroeger kende.
En nu wil ik je bedanken.
Voor de vriendschap en de liefde.
Voor de aandacht en de lust.
Het was een prachtige…
Zelfs de meest bekrompen persoon weet,
Zonder liefde is alles verloren.
Medelijden, dankbaarheid, vriendschap
Het bezit van die tijden waarin Christus aanwezig is.
Deze vormen van liefde komen weinig voor in volle puurheid.
Maar men kan moeilijk volhouden dat ze vroeger meer voorkwamen dan nu.
Zonder Christus bestaat er geen liefde.
Want…
Het is vandaag de dag dat ik in het rood gekleed ga.
Tijd om de wereld in te gaan.
Ontdaan van zijn woorden.
Maar ik ben er klaar voor.
Iedereen houd toch van elkaar?
En bedrijft de lust van de liefde van harte?
Ik lak mijn nagels rood.
Maar van binnen gilt mijn hart.
Het is vandaag de dag dat ik mijn wonden lik.
Proevend het bloed…
Nog duizend stappen te gaan naar de oever van de rivier.
Ik loop rustig want ik heb geen haast.
Het hart klopt door, ook zonder elkaar.
Volwassen kinderen van het leven.
Niets kan eeuwig duren.
Ook deze rivier ontkomt er niet aan.
Ik maak mijn handen los,
Ook al kost het mij moeite.
Het is beter om de stilte te laten stromen.
Zonder…
Als het moeilijk is om door te gaan.
Tel ik mijn zegeningen
En als ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb.
Pak ik de aangereikte hand.
Ik kom tot leven,
Want samen komen er we wel.
Iedereen mist wel iets in het leven.
Maar iedereen heeft ook een kracht.
Stop met zelfmedelijden en werk aan je doelen.
Pak mijn uitgestrekte hand.…
Ik zie twee gele ogen opdoemen uit de duisternis.
Een spiegelbeeld van de kern van zijn.
Een schaduw valt over het laatste restje licht.
Een groot zwart gat.
Het is een vos die mij aankijkt.
Neerslag klatert op mijn gezicht.
Mijn ziel is doordrenkt van angst.
Wat wil hij van mij?
Diepe smart laat een leegte achter.
Het aardse bestaan…
Hoeveel jaren zal ik nodig hebben.
Om mijn dromen te doen vermoeden.
Voordat ik de plank weer mis sla.
En me op gevaarlijk terrein bevind.
Zo volkomen en wonderschoon.
Zijn de dagen die niet te vangen zijn.
Onverschrokken ga ik tegemoet.
Wat niet bij te houden is.
En hoewel het nog helemaal niet zeker is.
Of ik deze kar wel trekken…
112
Bezig met laden