Alle inzendingen van Marieke.

Vader zit vanmorgen in het zwart gekleed. Geniet van tuin en vogels. In mus en gras ziet hij zijn leven na het neemt en eet. Mijn moeder zingt de maaltijd weer gereed. Ik zet mijn pop bij hem op schoot. Hij laat zijn klokje met de vreemde cijfers zien. Die í is één, de v is vijf en deze x is tien. Hij is al jaren dood. Gras is gras, mussen…

Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen. Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok? Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen. In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik roepen in de kist: god…

Achterover dit hoofd, vrij de keel, de kin hoog in de lucht, ik hang nog niet, ik speel maar wat. Waarom zo bang en zo gespannen, doodsbang voor de boom die wurgt en voor de struik die wondt? Weg van toezicht, uit het gebied van achterdocht kreun ik het uit: er is voor mij geen therapeut. Ik kan niet rusten in de onbeheerde tuinen die…

Vader, moeder, drie toekomstige gezinnen. Zoals ik vader haat, strijker die genas. Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen op honger, armoe, de schepper die er was, is, toch geweest moet zijn, et cetera. Hij krijgt bijna geen voedsel binnen want onze vrienden komen hem te na. Rode koppen boven glanzend tafellinnen. Dezelfde koppen in de…

Wat doe je met je gevoel heb je voor jezelf een doel of stel je constant vragen? Begint er één en ander te dagen waarmee je aan de slag kan gaan of blijft het gewoonweg voortbestaan en lukt wegstoppen niet de vraag is; of je dat zelf ook ziet! Terwijl je leeft in een soort "roes" met her en der een doordachte smoes je kan er veel over wikken…

2020; wat een jaar een 'lockdown', geen vakantie, wat raar allemaal nieuwe woorden, een andere levenswijze zelfs de werkwijze in het land werd aangepast dat zorgde op onze wegen voor minder overlast Mensen bleven meer in hun eigen omgeving op advies, maar ook als naleving van de gestelde regels voor ons land want waarin zijn we toch beland…

Na een best wel zware nacht wie had dat van tevoren gedacht Gelukkig waait het nu wat minder en ondervindt men niet meer zoveel hinder; meer, van Ciara, de eerste voorjaarsstorm. Ze was best wel enorm niet alleen qua formaat ze stond ook paraat met windsnelheden van boven de 100 km. per uur dat maakte het voor sommigen extra zuur; bomen vielen…

Dankbaar voor deze twee je neemt ze mee je schenkt ze liefde, geeft ze liefde, aandacht en heel veel meer elke dag, telkens weer, keer op keer het verandert je leven, je raakt verweven met elkaar, als gezin, tezamen dat kan ik alleen maar beamen je maakt herinneringen, voor nu, voor altijd, gezamenlijk, je raakt ze niet kwijt je waardeert…

Ditmaal blijft het niet bij schrijven Ik wil voor altijd bij je blijven In je schoot In het leven, in de dood Aan het eind of een begin In verlies en in gewin Dus waar zit je (waar zit je? waar zit je!) Welke stoel geeft plaats aan jouw gevoel Welke ster, of welke bloem Welk artikel, welke vraag Ik geef je nog een week Vanaf vandaag Domme…

Met Valentijn niets liever dan bij jou te willen, kunnen, mogen zijn het is niet alleen deze bewuste dag dat je de liefde uiten mag die geef je meer dan jezelf weet soms denk je misschien dat je vergeet, vergeet om lief te hebben, stil te staan In de alledaagse hectiek blijf je gaan voor jezelf, je geliefde, je naasten, je leven sta af en…

Nationale gedichtendag niet dat het moet; het mag je maakt een versje, liefst met plezier bij mij zorgt dit wel voor vertier regel voor regel, woord voor woord dat is een beetje hoe het hoort Natuurlijk is iets specifieks leuk al kan dit ook, zonder 'kreuk' voor een nieuwe, volgende rijm zal het geschrevene weer anders zijn maar voor nu,…

Hij heeft mijn leren koffers ingepikt. Ik zag hem gaan en dacht: laat hem. Als hij maar voorgoed verdwijnt. Nu ben ik mijn koffers kwijt, hun sterke geur en lege heiligheid zodra ik op mijn kamer pakken ging. Hij heerst door hun afwezigheid. ---------------------------- uit: 'Plejaden', 1992.…

Wat verwacht je te vinden waarnaar ben je op zoek waardoor de beperking in 'vrinden' wie schrijft er mee aan jouw boek welke eisen stel jij allemaal wanneer laat jij jouw gedachten vrij waarom blijft alles redelijk kaal waarmee maak jij jezelf blij wat gebeurt er in het heden waardoor geef jij niet gewoon toe welke 'last' draag jij mee, uit…

Het is vervelend inzicht te verkrijgen in iets ongrijpbaars wat je moeilijk aaneen kunt rijgen Als een 'sputterende' kaars welke je toch branden wilt laten tevens een eigen weg wilt gunnen zodat er tijd ontstaat om te praten zonder te weten dit aan te kunnen je leeft compleet in je eigen wereld; op aarde met voldoende dingen omhanden toch…

Waarom geef jij jezelf niet de kans laat je geen mensen toe in je leven waardoor raak jij telkens uit balans durf jij niet alles te geven Wanneer probeer je er voor te gaan leg je jouw hart en ziel bloot voor een ander denk je misschien dat liefde op houdt met bestaan als alles verweven wordt met elkander? Wat is hetgeen dat jou tegen houdt…

De avond valt langzaam samen kijken we naar de ondergaande zon al ben je niet bepaald spraakzaam dat komt wel terug, normaliter ben jij altijd spot-on in gedachten verzonken, met oneindige blik wel relaxed, dat is zichtbaar af te lezen al geef je momenteel geen kik we hebben deze avond niks te vrezen genietend van elkaar, van deze idyllische…

Wanneer mijn gevoel alles zeggen zou was dit papier geen noodzaak kon het gewoon makkelijk; even gauw hadden mijn gedachten niet deze moeilijke taak bleef de onrust achterwege sprak mijn hart de waarheid stopte deze niet halverwege kwam alles tot dat ene feit werd mijn verstand weer de baas kreeg deze weer vat op mijn leven veroverde het…

Kijkend naar mijn eigen leven zie ik vele 'lichtpuntjes' zweven al komen deze veelal uit het niets ze betekenen altijd wél iets maar wat is het doel ervan wijst het mij op wat ik kan, of juist meer op wat te bereiken dat ik sommige dingen niet mag ontwijken maar serieus nemen moet Om te leren wat is goed en welke keuzes niet te maken…

Verwachtingsvol nam je mij mee in jouw verhalen, in jouw fantasie dat klinkt misschien wat cliché maar hierdoor krijgt de poëzie opnieuw grip op mijn leven schrijf ik mijn gedichten op papier blijf ik doelen nastreven geeft het mij heimelijk veel plezier om mij hiermee te amuseren mijn verhaal te kunnen doen nog veel meer over het leven te…

Wist ik maar; wat jij voor mij voelde Wist ik maar, wat jij van mij vindt Wist ik maar, hoe jij over mij dacht, Wist ik het maar.…

Wij samen aan het strand Wij samen hand in hand luisterend naar wat de zee fluistert Wij samen op het strand elkaar kussend in het zand Wij samen in de zee er is niemand; alleen wij twee Een stroom van liefde voer ons mee Wij twee, even één…

Als woorden konden beschrijven wat ik voor je voel schreef ik ze op papier Als woorden duidelijk konden maken wat ik bedoel zat ik nu niet hier, Dan was ik nu bij jou om je te zeggen hoeveel ik van je hou, Maar dat durf ik nog steeds niet en dat, doet me veel verdriet Op papier durf ik alles wel te zeggen heel mijn gevoel open te leggen…

Denkend aan Texel zie ik de vuurtoren weer met zijn felle lichtstraal wel duizend keer in de heldere maneschijn met ontelbaar veel sterren en reuze veel gein zonder de rust te versperren al zittend in de duinen met overscherende meeuwen de zon die ons doet bruinen maar ook laat geeuwen komen we langzaam tot rust op het Noord-Hollandse…

Het is niet te bevatten vol ongeloof grijpt het nieuws ons aan veel van onze levens zullen 'uiteenspatten' maar toch moeten we verder gaan met de dagelijkse gang van zaken al zal dit zeker niet makkelijk zijn vooral het gemis zal ons raken jij was altijd zo nuchter, oprecht, joviaal, zonder schijn blijvend zijn alle herinneringen aan jou…

Gevoelens moet je niet weg stoppen maar volgen met je hart het helpt niet ze op te kroppen al klinkt dat misschien apart zonder gevoel kun je niet leven dus moet je deze gaan gebruiken een kwestie van nemen en geven waarin je zeker moet gaan 'ruiken', voor je, je eigen gevoel laat spreken dien je jouw hart open te stellen om geen foute…

Al wekenlang dromend over jou over hoe het zal zijn als ik eens zeggen zou; mijn hartje is klein maar teder zeer zeker die gevoelens van mij maken mij elke dag weker al gaat het snel voorbij niet alles zal verdwijnen al helemaal niet jouw stralende lach die alles laat schijnen niet elke week, maar elke dag!…

"De donkere dagen voor kerst zijn weer gearriveerd we proberen om aan iedereen te denken want zo wordt ons geleerd om ook aandacht aan anderen te schenken een ieder verdient respect in zijn/haar leven welke beslissingen je ook nemen gaat leer elkaar om te nemen en te geven wees je bewust van het goede en het kwaad Heb je naasten lief, geef…

Waar mensen met elkaar praten; vallen af en toe zware woorden zijn meningen verdeeld worden gevoelens uitgesproken kunnen er tranen gaan vloeien. Proberen we te begrijpen omarmen we wat we hebben willen we geven en nemen weten we dat er verschillen zijn. Trachten we er het beste van te maken leven we ons leven zijn we in staat om; niet…

Soms vliegt de tijd voorbij ben ik maar heel even blij omdat ik druk in de weer ben met mijn papier en een pen om mijn gevoelens te beschrijven hoe ik liefde zou omschrijven niet alleen door één enkel woord want door mij wordt het anders verwoord dan slechts gevoelens alleen de liefde is meer dan één omschrijving over je gevoel het heeft…

Ieder heeft een hart de één groot, de ander klein hoe je leven ook start op een dag wil je samenzijn met de man of vrouw van je leven waar je stapeldol op bent alles wil je voor hem of haar geven jouw liefde is ongekend het kent geen of weinig grenzen de keus die je maakt is bewust al heb je weleens wensen er komt een dag waarop je die ene…