Alle inzendingen van Marino van Liempt

Er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken, dat is hij aan zijn adelstand verplicht, de jonkheer is een aardig zwaargewicht die graag zijn viercilinderbeest laat klinken We schrijven vierenzestig, Nürburgring, de Flugplatz en het Schwedenkreuz genomen, na Breitscheid bij het steile stuk gekomen, zijn zwakte: voorsprong komt in het…

De roffels van de paardenkrachten klinken, ’t is guur vandaag, de banden zijn nog koud, een crash, een bounce, collisie, het gaat fout … Bij Jack juist moet je op het léven drinken, want lefgozer of waaghals, bink, vitaal en durfal dekken half niet hoe hij was, ook bromsnor niet of koning van de kas, maar motorduivel: dat klopt helemaal!…

De motor waarin damp wordt opgezogen en zand, veel zand, dat godvergeten zand, zover het oog kan kijken is er strand, het zand zit in je neus, je navel, ogen De Beer draaft door op deze korrelgrond, rijdt plankgas van Parijs tot aan Dakar, en héét dat zo’n woestijn is, zonneklaar, het zweet loopt in je nek, je naad, je kont Een duintop wordt…

Het gaat vandaag om snelheid en vermogen en water, water, godvergeten water, gespetter, -pieter, -pater en geklater en tegenstanders om weer af te drogen Dat waterracen is zijn pakkie-an, zijn snelheid is als die van kruisraketjes, zijn powerboat een pakje sigaretjes, want Cap’tain Cees is de Marlboro-man Van welke kant je ’t ook bekijkt…

Oh helden en heldinnen! Euforie! Het gaat vandaag om snelheid en vermogen De motor waarin damp wordt opgezogen Het samenspel van zuiger en bougie De geur van brandend rubber en mazoet De roffels van de paardenkrachten klinken Er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken Er stroomt een sloot benzine door het bloed De chaos is zo ongeveer…

Oh helden en heldinnen! Euforie! Je moet in ’t leven zoveel overwinnen, wat krijg je van de blinde schikgodinnen? Gigantisch zwemtalent en leukemie? Wat hem niet doodde, maakte beresterk, de Feniks bleek een ware Hercules, zijn doorzettingsvermogen bracht succes: wat zilver hier, wat goud daar, dat soort werk De tour de force volgde toen…

Wat zijn ze watervlug, vooruit, wie gaat ’r? Kom, kies een sporter uit de kleurendoos: Manon van Rooijen, Groenendaal of Roos de Jong, Bjorn Blauwhof. ’t Fleurig kleurtheater vervolgt met Fanny Blankers, Debbie Bont, Henk Mostert, Erik Blaauw, Piet Bleeker, San- der Groen, Henk Groener, Gerrit Mintjes, Jan de Rooij, Sjaak Swart, Simone Rozemond…

Het kookpunt wordt bereikt: au bain-ma-Rie- ka Mastenbroek veroorzaakte allenig tekorten op de markt van goud en menig rivaal die barstte van de jaloezie De wedstrijd vrije slag lag z’ achterop, gegarandeerd dat deze werd verloren tenzij ze een reserve aan kon boren, toen vond de Keizerin de turboknop Daarna vond ze een baantje in een…

En één en twéí en dríé en stágt en plóns! Ut Taukiause watâh wogt tsunamie veroâhzaak doâh de Haagse wategswamie ze won d’r zilvâh en ze won d'r brons Wat latâh wegd ze ’n beitsje onze moedâhr anhâhwend warm, maah zeikâh nie te flâh zauas de hoeâh en zoete lieve vrâh is Erika de baubo en de boeddha Ein Haagse koryfei van VVD paulitika…

De badmuts wordt wat strakker nog getrokken, Brigitha’s pracht zo krachtig vastgelegd, de grootte en de energie doen recht aan al die mooie jaren zwemmend knokken Niet gek dat Enith opperbest kon zwemmen, ze zwom van Curaçao naar Nederland, in Scheveningen klom ze op strand, de Koningin der Zee bleek niet te temmen Slechts in haar kielzog…

Met lange halen ben je sneller thuis Hoe groter dat je handen zijn, hoe vlotter Wil jij zo kunnen zwemmen als een otter Wie is er waterrat of watermuis? Wie gaat er voor het goud, het zilver, brons? De badmuts wordt wat strakker nog getrokken De spanning stijgt, ze staan nu op de blokken En één en twéé en dríé en stárt en plóns! De armen…

Als één man staat men achter Neêrlands hoop, discreet groet Sjoukje moeder en prinses, een laatste stilte, dan start Delibes en meesterschap krijgt dan de vrije loop De Axels en de Rittbergers die vlie- gen om je oren. Dijkstra glijdt en springt en zweeft en danst en draait, geniet en swingt, ze schrijft op ’t ijs bevroren poëzie En Juliana…

Ja, sporten is de ware eau de vie Soms is het levenswater koudbevroren Je waant je dan als Jezus de Notoire Toen hij over het water liep: magie! De striemendgure wind bevriest de wangen De tenen en de vingers worden blauw Al klappertanden bijters van de kou De schaatsen zullen niet aan wilgen hangen Publiek begint te klappen en te zingen…

Ja, sporten is de ware eau de vie in dit geval het oosterscheldewater met westenwinden hengstend op je tater een knollenland van fietserspoëzie Zeeuws meisje werd uniek przewalskipaard: parmantig, onbeteugeld, stevig frame met pegazussen als de kroost van Heem in rengalop op ’t stalen ros Beyaert (maar díe legende redde het toch niet…

Pas in de verste verte ligt het eind dat zo vaak veel te tijdig wordt bereikt, want plots een steek, besef, de Kneet bezwijkt net als hij met zijn vrienden lekker treint In één seconde komt alles voorbij: Parijs, de gele truien, valpartijen, het wereldkampioenschap, de kasseien, de stratenmaker was een echte kei Zijn vindingrijke tong zat…

Het onderlijf schrijft haast een manifest, terwijl vanuit de lucht, gezeten op een wolkje God en Satan nog eens Job zijn kruisweg over willen doen. De test betreft nu Hennie op zijn wielrenfietsje. Vanuit de hoogte gooit het duo bak- ken sneeuw op d’ aardse modder. Ongemak- kelijk befietsbaar. Stammie denkt nog: Nietzsche die had het over…

De rug kromt zich wat ronder op de fiets, Pontoni en Bramati irriteren, zo’n tikkie tegen ’t wiel, wel twintig keren, Bart denkt ‘spaghettivreters’ … of zoiets Pontoni tikt dan nog een keer en ras geeft Bart een buitensporige dot gas en scheurt dan vlammend door de Brennerpas, althans als het niet in Atlanta was ... Minuten voor de rest…

Aanvaard de gift van lijf en energie De dunne bandjes houden dapper stand De zwaarbevraagde spieren staan in brand Het samenspel van ham en kuit en knie De rug kromt zich wat ronder op de fiets Het onderlijf schrijft haast een manifest Het bovenlijf een schaduw van de rest De wind, de weg, de ijver, verder niets De benen lopen vol met heilloos…

De kosmos leeft hier in dit stadion essentie en perfectie tikken tiktak ineens een aanloop en dan na een flikflak volmaakt rechtop als een acrostichon onmiddellijk de weverspirouette roemrucht gemaakt door excellente Sanne illusie van gemak, een radslagspanne gevolgd door overslag, de loftrompetten eerbiedigen het bovenaardse draaien vrijmoedig…

Oh Hermes! Oh Mercurius! Oh Zeus! Aanvaard de gift van lijf en energie Ja, sporten is de ware eau de vie Met lange halen ben je sneller thuis Oh helden en heldinnen! Euforie! Geconcentreerd met achtergrondgeruis De focus op de bal en kat en muis Het komt nu aan op kracht en strategie Passievelingen: komt uit uw fauteuils! Verliezen? Dan…

Er wordt gescoopt, gewokkeld en geflatst en dan: helaas de bal treft weer het net, die keepster, nee, die is niet je-van-het. ‘Zeg Jo, ’t zou fijn zijn als je ons eens matst.’ Zegt Jo: ‘Oké, ’k ga onder ’t latje staan.’ ‘Zeg Jo, geef mij je bril maar, ik bewaar dat ding.’ Maar Jo zegt: ‘Op mijn hoofd geen haar die daar ook maar aan denkt,…

De zolen piepen op de rubbervloer, ke-Doenk, ke-Doenk, ke-Doenk, een Akerboom van een vent die als hij weer eens flink op stoom kwam echt elke pot door zijn gescoor bezwoer Dat ‘kwam’ rijmt niet zo mooi op ‘van’: wat krom, dus nee: de schoonheidsprijs verdient het niet, dat brengt ons weer bij Kees, want als hij schiet is ’t altijd raak en…

De focus op de bal en kat en muis, als point-guard ben je spil van spel en spul, die rol die gaat gepaard met veel gebrul, de nummer één: van alle markten thuis Ondánks geringe lengte stak ons Tan met kop en schouders boven allen uit, dit kikkerland te klein, dus richting Zuid, de spelersbus die stopte pas in An- dalusië – dat ligt ergens…

Het stadion dat zindert en trembleert, want Ajax komt de Hertogstad bezoeken, de Amsterdammers zullen heel hard vloeken om wat de held zo dadelijk presteert We schrijven ’t jaar des Heren drieëntachtig, beton en staal zijn grijs als bui en lucht. de eerste helft voor beide onbevrucht, maar na de rust wordt Wimpie oppermachtig Een pass op…

Oh Hermes! Oh Mercurius! Oh Zeus! Oh Nikè! Oh Athena! Ah-phrodite! Die voor U staat, behoort tot de elite De ring en de arena zijn ons huis De ringen van Olympus staan symbool Voor alle mooie mensen op dees’ aard Of je een baardje hebt of hebt gebaard We hebben power en we hebben soul De olie op het lijf weerkaatst de zon Vandaag staat…

Passievelingen: komt uit uw fauteuils! Marcheer naar herberg, dranklokaal of kroeg Het kan nog even door, het is nog vroeg Doe rustig aan, verzamel navelpluis Het hele leven spelen wij een spel Ja, deze waarheid geldt dus ook voor ú mens We zijn geen Homo Sapiens maar Lúdens In ieder samenzijn huist een duel De strijd wordt op een tafeltje…

‘De ring en de arena zijn ons huis, ’t parcours zo eigen als mijn rijbroekzak, rivalen die ik zo in hoeken kwak, het winnen went wel, wapenbroeder’, fluis- tert Anky bits in ’t oor van Salinero. ‘Wie ben je, Ank, en waar?’ vraagt S. zijn baas, ‘Een gaucho op de pampa? Nee? Helaas! Of Spanje dan, dan ben je caballero of cowgirl in de States…

De vlam die flakkert, fluistert poëzie jouw naam het zachtst gesproken, ’t vaakst gehoord, godinnen barstten haast van jaloezie, Apollo, Zeus, door j’ heerlijkheid bekoord Zij trachtten jou al eerder op te halen, als vrome Ikaros viel jij ter aarde, waar zij je van je dartelheid bestalen, bescheiden restte jou het lot t’ aanvaarden ... Olympos…

Oh Hermes! Oh Mercurius! Oh Zeus! Hier lig ik dan in dit Romeinse bad. Oh Tyche! Niet gepiest en toch zeiknat, maar nu: ik sprankel als een spaatje bruis Door noodlot werd ik paralytisch, maar (Het volgende dat zie ik graag ge-airquoted) “Ik kwam en heb ge-luctor et emergo-d”, want ópgeven? Mijn hoofd stond daar niet naar! Hier lig ik dan…

Voor alle mooie mensen op dees’ aard zijn ereplaatsen in het paradijs waar jij je aan een troostentafel schaart, aan ’t einde van een o zo zware reis Het aardse leven stelde j’ op de proef, het werd je stuk bij beetje afgenomen hoe diep de kuilen ook die ’t noodlot groef wilskrachtig bleef je opstaan, bleef je dromen Sjalóm en vaar bergóp…