Netgedichten

netgedicht (nr. 75.848):

Jo Jurrissen

Er wordt gescoopt, gewokkeld en geflatst
en dan: helaas de bal treft weer het net,
die keepster, nee, die is niet je-van-het.
‘Zeg Jo, ’t zou fijn zijn als je ons eens matst.’

Zegt Jo: ‘Oké, ’k ga onder ’t latje staan.’
‘Zeg Jo, geef mij je bril maar, ik bewaar
dat ding.’ Maar Jo zegt: ‘Op mijn hoofd geen haar
die daar ook maar aan denkt, mijn reukorgaan

blijft trotse drager van dat fokje, basta!
Je hebt niks aan een blinde kip als kiep.
Genoeg! De glazen blijven! Verder schort er

niet één klein ding aan mij als kiep, dus past da
perfect.’ En zogezegd is hoe ’t verliep:
gekapt, gedrived en ook gechanneld wordt er