Een moment
netgedicht
Alleen in de kamer in het holst van de nacht
Ik heb het er weer niet te best afgebracht
Allang niet meer nuchter, maar net nog niet dronken
Toch stiekem nog één keer mijn glas volgeschonken
Alleen op de bank, het is bijna te stil
De stem in mijn hoofd zegt precies wat ik wil
En ik word als mezelf, er is niemand die kijkt
Van de stilte, de nacht…